Οι υποστηρικτές της εξόδου από το ΔΝΤ δικαιώνονται!
Η συμφωνία για το κλείσιμο της τωρινής αξιολόγησης είναι στο αέρα με κυβερνητικά στελέχη να χρεώνουν αυτή την εξέλιξη στη πλευρά του ΔΝΤ. Όμως, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι για τους οποίους οι επικριτές του Ταμείου δικαιώνονται.
Iσως δεν είναι σωστό.
Όμως, καλώς ή κακώς, πολλοί πιστεύουν ότι το ΔΝΤ είναι ένα διεθνής οργανισμός στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλη επιρροή.
Γι' αυτό η παρουσία του στην ευρωζώνη ερμηνεύθηκε από αρκετούς με γεωπολιτικά κριτήρια.
Παρ' όλα αυτά η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ φαίνεται να επέλεξε το Ταμείο για συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα τόσο για τα λεφτά του όσο, κυρίως, για την εμπειρία του σε προγράμματα προσαρμογής άλλων χωρών.
Όμως, η ιδέα για εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου αν δεχθούμε τα λεγόμενα του πρώην επικεφαλή του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν στη γαλλική τηλεόραση.
Σύμφωνα με τον κ. Στρος Καν, ο κ. Παπανδρέου συζήτησε μαζί του το ενδεχόμενο προσφυγής από τον Δεκέμβριο του 2009.
Την ίδια ιδέα ενστερνίσθηκαν περισσότερα πρωτοκλασάτα στελέχη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τους πρώτους μήνες του 2010.
Το βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι το ΔΝΤ θα παρείχε φθηνά δάνεια σε αντίθεση με τις «βάρβαρες» αγορές ενώ η χώρα δεν θα χρειαζόταν να λάβει επιπρόσθετα μέτρα γιατί είχε ήδη πάρει αρκετά.
Ετσι νόμιζαν αλλά αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν το ΔΝΤ συμμετείχε στις αξιολογήσεις του ελληνικού προγράμματος.
Όμως, η παρουσία του δεν έδωσε αφορμή για ιδιαίτερα σχόλια εκτός από κάτι διαρροές κυβερνητικών αξιωματούχων για την σκληρή στάση που κρατούσε ο κ. Τόμσεν σε μερικά ζητήματα.
Αντίθετα, σχολιάσθηκε αρκετά και επικροτήθηκε η επιμονή του ΔΝΤ ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο αφού ζήτησε «κούρεμα» από την ΕΕ χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει τα δικά του δάνεια προς την χώρα μας.
Παρ' όλα αυτά κυβερνητικοί αξιωματούχοι και άλλοι θεώρησαν ότι το ΔΝΤ θα έπρεπε να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα με την λήξη του 2ου μνημονίου στα τέλη της χρονιάς.
Είχαν άδικο;
Η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων που οδήγησε την χώρα εκ νέου εκτός αγορών τον περασμένο Οκτώβριο αποδίδεται από πολλούς εν μέρει σ' αυτό το γεγονός.
Υπο αυτή την έννοια και εκ πρώτης όψεως, η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα δεν έμοιαζε να είναι η σωστή επιλογή.
Από την άλλη πλευρά, αρκετοί κατηγορούν το ΔΝΤ για άκαμπτη στάση στη τωρινή αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος και είναι έτοιμοι να του χρεώσουν τυχόν αποτυχία στη διαπραγμάτευση.
Όμως, η συγκεκριμένη στάση του ΔΝΤ είναι πιο πολύ εναρμονισμένη με τις πρακτικές και το καταστατικό του Ταμείου παρά η στάση που κράτησε σε παλαιότερες αξιολογήσεις του προγράμματος.
Από αυτή την σκοπιά, τυχόν απεμπλοκή του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα θα διευκόλυνε την ευτυχή κατάληξη μελλοντικών αξιολογήσεων υπο την ενισχυμένη προληπτική πιστωτική γραμμή (ECCL) από το ESM.
Ακόμη πιο σοβαρός λόγος είναι η ανάλυση της διαχειρισιμότητας του ελληνικού χρέους στην οποία το ΔΝΤ δίνει ιδιαίτερη σημασία.
Από την στιγμή που δεν τίθεται θέμα «κουρέματος», οι υπολογισμοί του ΔΝΤ θα οδηγήσουν στην ανάγκη διατήρησης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων ως προς το ΑΕΠ επι πολλά χρόνια.
Είναι κάτι που η Αθήνα ευλόγως δεν επιθυμεί.
Αντίθετα, η Κομισιόν εκτιμάται ότι δεν θα ήταν τόσο δογματική γιατί κατανοεί ότι η Ευρωζώνη διακρατεί το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού δημοσίου χρέους και δεν θέλει να χρεοκοπήσει την χώρα.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που συνηγορεί υπερ εκείνων που ήθελαν το ΔΝΤ εκτός Eλλάδας.
Επομένως, στη ζυγαριά των συν και πλην επικρατούν εκείνοι που δεν ήθελαν το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα.
Υπο αυτή την έννοια, οι κατήγοροι του ΔΝΤ δικαιώνονται.
Dr. Money
Η συμφωνία για το κλείσιμο της τωρινής αξιολόγησης είναι στο αέρα με κυβερνητικά στελέχη να χρεώνουν αυτή την εξέλιξη στη πλευρά του ΔΝΤ. Όμως, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι για τους οποίους οι επικριτές του Ταμείου δικαιώνονται.
Iσως δεν είναι σωστό.
Όμως, καλώς ή κακώς, πολλοί πιστεύουν ότι το ΔΝΤ είναι ένα διεθνής οργανισμός στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλη επιρροή.
Γι' αυτό η παρουσία του στην ευρωζώνη ερμηνεύθηκε από αρκετούς με γεωπολιτικά κριτήρια.
Παρ' όλα αυτά η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ φαίνεται να επέλεξε το Ταμείο για συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα τόσο για τα λεφτά του όσο, κυρίως, για την εμπειρία του σε προγράμματα προσαρμογής άλλων χωρών.
Όμως, η ιδέα για εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου αν δεχθούμε τα λεγόμενα του πρώην επικεφαλή του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν στη γαλλική τηλεόραση.
Σύμφωνα με τον κ. Στρος Καν, ο κ. Παπανδρέου συζήτησε μαζί του το ενδεχόμενο προσφυγής από τον Δεκέμβριο του 2009.
Την ίδια ιδέα ενστερνίσθηκαν περισσότερα πρωτοκλασάτα στελέχη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τους πρώτους μήνες του 2010.
Το βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι το ΔΝΤ θα παρείχε φθηνά δάνεια σε αντίθεση με τις «βάρβαρες» αγορές ενώ η χώρα δεν θα χρειαζόταν να λάβει επιπρόσθετα μέτρα γιατί είχε ήδη πάρει αρκετά.
Ετσι νόμιζαν αλλά αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν το ΔΝΤ συμμετείχε στις αξιολογήσεις του ελληνικού προγράμματος.
Όμως, η παρουσία του δεν έδωσε αφορμή για ιδιαίτερα σχόλια εκτός από κάτι διαρροές κυβερνητικών αξιωματούχων για την σκληρή στάση που κρατούσε ο κ. Τόμσεν σε μερικά ζητήματα.
Αντίθετα, σχολιάσθηκε αρκετά και επικροτήθηκε η επιμονή του ΔΝΤ ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο αφού ζήτησε «κούρεμα» από την ΕΕ χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει τα δικά του δάνεια προς την χώρα μας.
Παρ' όλα αυτά κυβερνητικοί αξιωματούχοι και άλλοι θεώρησαν ότι το ΔΝΤ θα έπρεπε να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα με την λήξη του 2ου μνημονίου στα τέλη της χρονιάς.
Είχαν άδικο;
Η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων που οδήγησε την χώρα εκ νέου εκτός αγορών τον περασμένο Οκτώβριο αποδίδεται από πολλούς εν μέρει σ' αυτό το γεγονός.
Υπο αυτή την έννοια και εκ πρώτης όψεως, η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα δεν έμοιαζε να είναι η σωστή επιλογή.
Από την άλλη πλευρά, αρκετοί κατηγορούν το ΔΝΤ για άκαμπτη στάση στη τωρινή αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος και είναι έτοιμοι να του χρεώσουν τυχόν αποτυχία στη διαπραγμάτευση.
Όμως, η συγκεκριμένη στάση του ΔΝΤ είναι πιο πολύ εναρμονισμένη με τις πρακτικές και το καταστατικό του Ταμείου παρά η στάση που κράτησε σε παλαιότερες αξιολογήσεις του προγράμματος.
Από αυτή την σκοπιά, τυχόν απεμπλοκή του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα θα διευκόλυνε την ευτυχή κατάληξη μελλοντικών αξιολογήσεων υπο την ενισχυμένη προληπτική πιστωτική γραμμή (ECCL) από το ESM.
Ακόμη πιο σοβαρός λόγος είναι η ανάλυση της διαχειρισιμότητας του ελληνικού χρέους στην οποία το ΔΝΤ δίνει ιδιαίτερη σημασία.
Από την στιγμή που δεν τίθεται θέμα «κουρέματος», οι υπολογισμοί του ΔΝΤ θα οδηγήσουν στην ανάγκη διατήρησης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων ως προς το ΑΕΠ επι πολλά χρόνια.
Είναι κάτι που η Αθήνα ευλόγως δεν επιθυμεί.
Αντίθετα, η Κομισιόν εκτιμάται ότι δεν θα ήταν τόσο δογματική γιατί κατανοεί ότι η Ευρωζώνη διακρατεί το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού δημοσίου χρέους και δεν θέλει να χρεοκοπήσει την χώρα.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που συνηγορεί υπερ εκείνων που ήθελαν το ΔΝΤ εκτός Eλλάδας.
Επομένως, στη ζυγαριά των συν και πλην επικρατούν εκείνοι που δεν ήθελαν το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα.
Υπο αυτή την έννοια, οι κατήγοροι του ΔΝΤ δικαιώνονται.
Dr. Money
ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου