Ο Στουρνάρας, με τις δήθεν τεχνοκρατικές του αντιλήψεις, κατέφυγε στην ασφάλεια της ΤτΕλλάδος αφήνοντας πίσω του ερείπια

18-06-2014

ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ο διορισμος του ανώτατου τραπεζικού στελέχους κ. Χαρδούβελη χαιρετίστηκε από τον φιλομνημονιακό τύπο αλλά και το Βερολίνο ως επιτυχής. 
Ένας υπουργός-τεχνοκράτης χωρίς παλαιοκομματικές καταβολές και πελατειακές δεσμεύσεις, εγγυάται, είπαν, την ορθολογική προσέγγιση του δημοσιονομικού μας προβλήματος. Υπάρχει, ωστόσο, μία σειρά από ενστάσεις σε αυτήν την προσέγγιση. 

Ένσταση πρώτη: αρκεί μία «κρύα», στεγνή από οποιαδήποτε κοινωνική και ανθρωπιστική ευαισθησία, άχρωμη και άοσμη προσέγγιση της οικονομικής πολιτικής, για την υπέρβαση της ύφεσης; Άλλο είναι η σωστή, μαθηματικά ακριβής,επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάλυση του προβλήματος και στην συνέχεια χάραξη μίας ρεαλιστικής οικονομικής πολιτικής, και άλλο η πλήρης παραγνώριση της κοινωνικής πραγματικότητας, των ανθρώπων δηλαδή που βρίσκονται πίσω από τους στατιστικούς πίνακες. Άλλωστε, είναι ρεαλιστική η προσέγγιση της οικονομίας με όρους λογιστηρίου; 

Ο πολύς Σόρος δήλωσε πρόσφατα ότι «οι οικονομολόγοι απέτυχαν να προβλέψουν την κρίση γιατί είδαν την οικονομία ως μαθηματική εξίσωση και όχι ως οικονομικό φαινόμενο». 

Ένσταση δεύτερη: συναφώς, η απουσία κοινωνικής ευαισθησίας που χαρακτηρίζει τέτοιες προσεγγίσεις, οδηγεί σε εσφαλμένες αποφάσεις, διότι τελικώς όχι μόνον συντρίβει τον άνθρωπο οικονομικά, κοινωνικά και ψυχικά, αλλά και τον ακυρώνει ως καταναλωτή, παραγωγό, εργαζόμενο, συντελεστή της οικονομικής ζωής. 

Η οικονομία οδηγείται σε κατάρρευση όταν καταρρέουν οι συντελεστές της. Ας διαβάσει κανείς ξανά με προσοχή τον Keynes και τον Galbraith. 

Ένσταση τρίτη: η λήψη οικονομικών αποφάσεων πρέπει να τίθεται στο πλαίσιο ενός γενικώτερου σχεδίου και οράματος γιά την κοινωνία. 

Η τεχνοκρατική προσέγγιση από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά, έχει νόημα μόνον εάν τίθεται στην υπηρεσία ενός ανωτέρου σκοπού, π.χ. την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. 

Η συνεχής συρρίκνωση των εισοδημάτων και οι εξοντωτικοί, άδικοι φόροι όχι μόνον καταστρέφουν το εμπόριο και την κατανάλωση, όχι μόνον διογκώνουν την ανεργία, αλλά δεν συνοδεύονται από οιοδήποτε μέτρο απελευθέρωσης και ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας, τουναντίον την αποδομούν. 

Ένσταση τέταρτη: τελικά, μήπως η δήθεν τεχνοκρατική προσέγγιση υπηρετεί πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα; Μήπως οι τεχνοκράτες μεταμφιέζουν απλά τους στόχους τους σε «αντικειμενικότητα»; 

Ο κ. Στουρνάρας, με τις δήθεν τεχνοκρατικές του αντιλήψεις, κατέφυγε στην ασφάλεια της Τραπέζης της Ελλάδος αφήνοντας πίσω του πραγματικά ερείπια. Περιμένουμε τώρα να δούμε την συνέχεια από τον κ.Χαρδούβελη.

kontranews.gr

ΠΗΓΗ
ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ..  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!