Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Η ανθελληνική στάση του υπουργείου Παιδείας, με την προώθηση 4 βιβλίων «κοινής ιστορίας βαλκανικών χωρών»....

Η ανθελληνική στάση του υπουργείου Παιδείας, με την προώθηση 4 βιβλίων «κοινής ιστορίας βαλκανικών χωρών»....


....για την μεθοδική άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικού αποχρωματισμού των Ελλήνων ; ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

24/6/2016

[ο συνωστισμός.......]

Η ανθελληνική στάση του υπουργείου Παιδείας, με την προώθηση 4 βιβλίων «κοινής ιστορίας βαλκανικών χωρών» και της ιστορίας της 6ης τάξεως του Δημοτικού για την μεθοδική άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικού αποχρωματισμού των Ελλήνων ;

Εν περιλήψει το ιστορικό της 6ης τάξεως Δημοτικού και των 4 βιβλίων κοινής ιστορίας των βαλκανικών χωρών του CDRSEE.
Το βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού που ήδη διδάσκεται, πίσω από το μεταρρυθμιστικό του περιτύλιγμα, αποτελεί τον «δούρειο ίππο» του οικονομικού φιλελευθερισμού και της νεοταξικής παγκοσμιοποιήσεως. Είναι πρώτη φορά που σχολικά βιβλία συγγράφηκαν έπειτα από διαγωνισμό, τον οποίο προκήρυξε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σύμφωνα με το νέο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Σπουδών.

Το βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού, έρχεται σε αντίθεση με ομόφωνες αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων, παραποιεί την Ιστορία, απενοχοποιεί τον τουρκικό εθνικισμό, αποσιωπά τις διώξεις των χριστιανικών πληθυσμών και προσβάλλει ιδιαίτερα τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, Θράκης και Κωνσταντινουπόλεως που υπέστησαν Γενοκτονία.
Στη σελίδα 100 στο παράρτημα 4 με τίτλο : Μικρασία: εκστρατεία και καταστροφή (Ιστορία ΣΤ Δημοτικού Ο.Ε.Δ.Β) εις την τελευταία παράγραφο της σελίδος αναφέρει :

Ένα χρόνο μετά, οι τουρκικές δυνάμεις, με ηγέτη τον Κεμάλ, επιτίθενται και αναγκάζουν τα ελληνικά στρατεύματα να υποχωρήσουν προς τα παράλια. Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα. Όπου το δράμα του Ελληνισμού στην Σμύρνη εμφανίζεται ως αναχώρηση για διακοπές.

Επίσης εις την ίδια σελίδα 100, δίπλα εις τον χάρτη των κινήσεων του ελληνικού στρατού κατά την διάρκεια της εκστρατείας στη Μικρά Ασία, υπάρχει ένα γλωσσάριο όπου μεταξύ των άλλων λέξεων αναφέρει και το όνομα Κεμάλ Αττατούρκ και λέγει : ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας [!!!!!!!!] .
Δηλαδή παρουσιάζεται ο ηθικός αυτουργός της Γενοκτονίας, ως ηγέτης του «απελευθερωτικού» αγώνος των Τούρκων.

Όπου συγγραφείς είναι : Μαρία Ρεπούση – Επίκουρος καθηγήτρια Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης [*α], η Χαρίκλεια Ανδρεάδου - Εκπαιδευτικό Π.Ε., ο

Αριστείδης Πουταχίδη – Εκπαιδευτικό Π.Ε. και ο Αρμόδιος Τσιβάς.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα http://www.see-jhp.org/hw_download.html το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλιώσεως στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι ένας Μη Κυβερνητικός Οργανισμός Μ.Κ.Ο. ο οποίος χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων και από την USAID, Foundations of Open Society, κυβερνήσεις διαφόρων Ευρωπαϊκών χωρών, καθώς δε και από ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως τα Τσιμέντα Τιτάν, την Εταιρεία Coca-Cola HBN, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς και την Alpha Bank.

Το «Κέντρου Δημοκρατίας και Συμφιλιώσεως στη Νοτιοανατολική Ευρώπη»έχει εκδώσει μια σειρά τεσσάρων τόμων εναλλακτικής διδασκαλίας τα οποία προωθούνται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Γενικά στα βιβλία αυτά στα οποία δήθεν έχει καταγραφεί μια «Κοινή Ιστορία των Βαλκανικών Χωρών», παρατηρείται πως αφανίζεται η Ελληνική ιστορία και επιχειρείται μεθοδικά άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικός αποχρωματισμός των Ελλήνων. Επιπλέον επιχειρείται προετοιμασία για χωρίς αντιδράσεις επιβολή στα Βαλκάνια μια νέας τάξης πραγμάτων, η οποία ευνοεί τους Σλάβους και τους Τούρκους. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο Ρουμάνος και ο Τούρκος που έγραψαν τον α’ τόμο, η Ρουμάνα που έγραψε τον β’ τόμο, ο Βούλγαρος που έγραψε τον γ’ τόμο και η Κροάτισσα που έγραψε το δ’ τόμο έθαψαν κυριολεκτικά την Ελλάδα και την Ελληνική ιστορία.
Λεπτομερέστερη ανάλυση του προβλήματος από τον Ακαδημαϊκό Παναγιώτη Ήφαιστο : [http://www.antibaro.gr/istoria.php καιhttp://www.ifestos.edu.gr/59.htm]

[*α] Η απάντηση για τον συνωστισμό των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης την δίδει ο τότε Αμερικανός Γενικός πρέσβης των Η.Π.Α. σε συνέντευξή του το 1922 εις την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Σταρς» :

Οι δηλώσεις για τις σφαγές των Τούρκων από τον Αμερικανό Γενικό πρέσβη στην Σμύρνη εις την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Στάρς» το 1922


George Horton
«…Δεν πρέπει ,επίσης, να λησμονούμε ότι αι τουρκικαί σφαγαί κατά τας οποίας άνω του ενός εκατομμύριου(Έλληνες) απωλέσθησαν, είναι σχετικώς πρόσφαται και οι Τούρκοι , μετά των οποίων διαπραγματευόμεθα, είναι, ως επί το πλείστον, οι ίδιοι εκείνοι οι άνθρωποι των οποίων τα χέρια είναι βουτηγμένα εις όλο αυτό το αίμα.

Πρέπει να επιδείξουν κάποιο ίχνος μεταμελείας

και καταλήγων εκφράζω την αγανάκτησιν μου ως Αμερικανού δια τον χαρακτηρισμό του Μουσταφά Κεμάλ ως «Γ. Ουάσιγκτον» της Τουρκίας.
Είναι ένας αρχιδολοφόνος και η δημοκρατία του μια καταισχύνη εδραιωμένη εις το αίμα και συντηρούμενη με τους απαγχονισμούς χιλιάδων συμπατριωτών»

…Οι Τούρκοι ήσαν σύμμαχοι των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και ίσως οι πιο πολύτιμοι. Στην πραγματικότητα όλος ο χρυσός εξαφανίσθηκε απ’ την Τουρκία και είναι πρόδηλο πού θα ήταν δυνατό να πάει. Η Τουρκική Αυτοκρατορία λεηλατήθηκε έναντι σιταριού και άλλων τροφίμων. Πολλές αμαξοστοιχίες φορτωμένες µε τρόφιμα µε την επιγραφή «Berlin» εκινούντο µε μεγάλη συχνότητα προς την Κωνσταντινούπολη απ’ τη Σμύρνη κι από άλλα μακρυνά σημεία… (σ.σ Όσον αφορά την σιδηροδρομική γραμμή Αμβούργο – Βαγδάτη, υπάρχουν εκτενή αποσπάσματα στο έργο του «Morgenthau», που εξηγεί τι ακριβώς ήθελαν να πετύχουν οι Γερμανοί. Την εκμετάλλευση όλων των υδρογονανθράκων…)

Η δημιουργία του Μουσταφά Κεµάλ από μερικές Χριστιανικές χώρες υπήρξε µια απ’ τις πιο ασύνετες, πιο ολέθριες και πιο επικίνδυνες ενέργειες που διέπραξε ποτέ η δυτική διπλωματία, δολοπλοκία και αντιζηλία. Υπάρχει ανάµεσα στους Μωαμεθανούς µια παράδοση ότι ο Τούρκος είναι η «Σπάθη του Αλλάχ», ο «υπερασπιστής του Ισλάμ» και η« μάστιξ εναντίον των απίστων». Επειδή όμως ο Τούρκος είναι διανοητικά ο κατώτερος απ’ τους Μωαμεθανούς, µε κανένα ή το πολύ µε πολύ λίγα απ’ τα χαρίσματα και επιτεύγματα του πολιτισμού και χωρίς πολιτισμένη ιστορία, οι άλλοι μαθητές του Προφήτου δεν τον θεωρούσαν διανοητικά ή ηθικά ίσο τους. 

Μόνο σε ένα ιδιαίτερο σημείο προχώρησε ο Τούρκος πάντοτε ανάλογα µε την εποχή κι αυτό είναι ο τρόπος µε τον οποίο πολεμά. Ίσως είναι το µόνο παράδειγμα ενός μεγάλου και επιστημονικά πολεμικού λαού, ο οποίος δεν είναι μεγάλος σε τίποτε άλλο. Ο Τούρκος καταστρέφει, αλλά δεν οικοδομεί. Ακόμα και οι άλλοι Μωαμεθανοί που είχαν υποταχθεί στην βάναυση και εξοντωτική εξουσία του πάντοτε αγωνίζονταν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτή και συνεργάσθηκαν μαζί του µόνο στην κοινή δράση εναντίον των Χριστιανών.

Το καταλαβαίνω πολύ καλά, απάντησε ο Ταλαάτ, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ανορθώσουμε τη χώρα με τους δικούς μας πόρους και τα δικά μας μέσα. Σκοπός είναι να επωφεληθούμε από τη βοήθεια των Γερμανών…



Henry Morgenthau 

Αποσπάσματα από τον Henry Morgenthau (σ.σ το βιβλίο του έχει πρώτη έκδοση το 1918! Δεν άντεξε να βλέπει αυτά που έκαναν οι Τούρκοι και ζήτησε να φύγει από την Τουρκία… σε κάποια σημεία, σταματά την αφήγηση και λέει δεν μπορώ, να περιγράψω αυτά που έχω δει!)
Τούρκος βουλευτής τον Ιανουάριο του 1914, μου ανέφερε τις λεπτομέρειες της συζητήσεως με τον Ταλαάτ.
-Γιατί παραχωρείτε στη Γερμανία τη διοίκηση της χώρας; Δεν καταλαβαίνετε ότι με την στρατιωτική αποστολή η Γερμανία σκοπεύει να κάνει την Τουρκία αποικία της, όπως έκαναν οι Άγγλοι την Αίγυπτο;

Το καταλαβαίνω πολύ καλά, απάντησε ο Ταλαάτ, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ανορθώσουμε τη χώρα με τους δικούς μας πόρους και τα δικά μας μέσα. Σκοπός είναι να επωφεληθούμε από τη βοήθεια των Γερμανών…

…Ο Λίμαν φον Σάντερς, που είχε έρθει το Δεκέμβριο του 1913, ασκούσε μεγάλη επιρροή στον τουρκικό στρατό… Τον Ιανουάριο του 1914, επτά μήνες πριν την κήρυξη του πολέμου, η θέση της Γερμανίας στον τουρκικό στρατό ήταν η εξής : Ένας Γερμανός στρατηγός αρχηγός του τουρκικού Επιτελείου και άλλος ένας ήταν γενικός επιθεωρητής. Είκοσι Γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί είχαν διοικητικές θέσεις μεγάλης σημασίας και ο γερμανόφιλος Εμβέρ ήταν υπουργός Στρατιωτικών.

Πριν τον πόλεμο… ξεπουλάμε κάτι ξένα ομόλογα …το έχουν ξανακάνει;;;
Ο Βαγγενχάιμ λοιπόν μου είπε ότι ο Κάιζερ ρώτησε επίσημα τον καθένα ξεχωριστά: «Είστε έτοιμος για πόλεμο;» Όλοι απάντησαν «ναι», εκτός από τους επενδυτές. Οι τελευταίοι είχαν πει ότι χρειάζονταν δύο εβδομάδες για να πουλήσουν τις ξένες ομολογίες που κατείχαν και να συνάψουν δάνεια…
Η σύσκεψη έγινε στις 5 Ιουλίου και το τελεσίγραφο της αυστριακής κυβερνήσεως επιδόθηκε στη Σερβίας στις 22 Ιουλίου! Πρόκειται ακριβώς για το διάλειμμα των δύο εβδομάδων που είχαν ζητήσει οι οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Τα δεδομένα όλων των χρηματιστηρίων δείχνουν ότι οι Γερμανοί τραπεζίτες χρησιμοποίησαν επωφελώς αυτό το χρονικό διάστημα…

…Από την εποχή που οι Γερμανοί κατέστρωσαν τα σχέδιά τους για επέκταση στη Μικρά Ασία, θεωρούν τους Έλληνες αυτής της χώρας εμπόδιο στις βλέψεις τους. Αυτό το εμπόδιο ορθώνεται ως φυσικός φραγμός στο δρόμο των Γερμανών προς τον Περσικό κόλπο, όπως η Σερβία στην Ευρώπη. Όσοι έχουν διαβάσει , έστω κι επιφανειακά, την παγγερμανική φιλολογία, γνωρίζουν τη μέθοδο που προτείνεται για την αντιμετώπιση των πληθυσμών που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση της Γερμανίας. 

Εννοώ τον εκτοπισμό των κατοίκων. Η βίαιη εξορία ολόκληρων λαών, που μεταφέρονται σα ζώα από τη μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη είναι μέρος του κατακτητικού προγράμματος της Γερμανίας. Η μέθοδος, που είχε εφαρμοστεί στην Πολωνία, το Βέλγιο και τη Σερβία, εφαρμόστηκε με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο, όπως θα αφηγηθώ στην Αρμενία. Ενεργώντας με προτροπή της Γερμανίας, η Τουρκία είχε αρχίσει να εφαρμόζει το μέτρο της εκτόπισης στους Έλληνες υπηκόους της στη Μικρά Ασία. Τρία χρόνια αργότερα , ο Γερμανός ναύαρχος Ούζεντομ, που ναυλοχούσε στα Δαρδανέλλια στη διάρκεια του βομβαρδισμού τους – από τον αγγλικό στόλο, μου είπε ότι οι Γερμανοί ήταν εκείνοι που «είχαν προτείνει πιεστικά να απομακρυνθούν οι Έλληνες από τα παράλια». 

Κατά τον φον Ούζεντομ, τα κίνητρα των Γερμανών ήταν καθαρά στρατιωτικά. Δεν είμαι βέβαιος αν ο Ταλαάτ και οι συνέταιροί του είχαν αντιληφθεί ότι έπαιζαν το παιχνίδι της Γερμανίας, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι Γερμανοί τους παρότρυναν συνεχώς σε αυτό το εγχείρημα. Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι χαρακτηριστικά του συστήματος που εφαρμόστηκε στις σφαγές των Αρμενίων. Οι Τούρκοι κυβερνητικοί υπάλληλοι ορμούσαν βάρβαρα στα θύματά τους, τα συγκέντρωναν σε ομάδες και τα οδηγούσαν στα πλοία, χωρίζοντας τα από τις οικογένειές τους και μη επιτρέποντάς τους να τακτοποιήσουν τις ιδιωτικές υποθέσεις τους. Το σχέδιο ήταν να στείλουν τους Έλληνες Οθωμανούς στα νησιά του Αιγαίου…

…Το ότι οι Γερμανοί διήθυναν την επιστράτευση (σ.σ μιλά για πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ολοφάνερο. Οι αποδείξεις είναι πολλές. Αρκούμαι να αναφέρω ότι έκαναν επιτάξεις στο δικό τους όνομα και για τις δικές τους ανάγκες. Έχω στα χέρια μου φωτοαντίγραφο μια αποδείξεως επιταγής, που έχει την υπογραφή του Χούμαν, του Γερμανού ναυτικού ακολούθου. Πρόκειται για την επίταξη ενός φορτίου τσίπουρου. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1914 και αναφέρει «Το φορτίο του ατμοπλοίου «Ντεριντζέ» , για το οποίο μου γράφετε στην επιστολή σας της 26ης τρέχοντος , έχει επιταχθεί από εμένα και την γερμανική κυβέρνηση».
Είναι φανερό ότι η Γερμανία ήταν ο κυρίαρχος στην Κωνσταντινούπολη ακόμα και πριν την είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο.

Έλεγχος του Τύπου τότε, φανταστείτε σήμερα…

…»Σύμφωνα με πληροφορίες ανταποκριτών από τα Δαρδανέλλια, φαίνεται ότι οι περισσότερες από τις οβίδες που εκτόξευσαν οι Γάλλοι και οι Άγγλοι στη διάρκεια του τελευταίου βομβαρδισμού ήτο αμερικανικής προελεύσεως.»
Την εποχή εκείνη η γερμανική πρεσβεία είχε τον έλεγχο της «Ικνταμ» και την κατηύθυνε σύμφωνα με τα συμφέροντα της γερμανικής προπαγάνδος. Μια δήλωση όπως η η παραπάνω, που θα ενσταλαζόταν στα μυαλά ευεπηρέαστων και φανατικών Τούρκων, θα μπορούσε να έχει τραγικά αποτελέσματα. Έτσι, αποφάσισα να αποταθώ στον άνθρωπο που θεωρούσα κύριο υπεύθυνο γι’ αυτή την επίθεση. Τον Γερμανό πρεσβευτή.

Στην αρχή ο Βάγγενχαιμ με διαβεβαίωσε για την αθωότητά του. Ήταν πράος σαν παιδάκι, καθώς διαμαρτυρόταν, λέγοντας ότι δεν είχε ιδέα για το όλο ζήτημα. Του επέστησα την προσοχή στο γεγονός ότι τα γραφόμενα της «Ικντάμ» ήταν σχεδόν ταυτόσημα με τα όσα μου είχε πει ο ίδιος πριν από λίγες μέρες και ότι η εφημερίδα σε ορισμένα σημεία επαναλάμβανε από λέξη τα λεγόμενά του.
«Ή γράψατε το άρθρο ο ίδιος» του είπα «ή καλέσατε τον αρθρογράφο και του δώσατε την κεντρική ιδέα».

Ο Βαγγενχάιμ κατάλαβε ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος να αρνείται.
«¨Λοιπόν» είπε ρίχνοντας το κεφάλι του προς τα πίσω, «τι σκοπεύετε να κάνετε για αυτό;»

Η στάση του με ερέθισε και αποφάσισα να περάσω στην αντεπίθεση.

“Θα σας πω τι πρόκειται να κάνω και νομίζω ότι θα τα καταφέρω να πραγματοποιήσω τις απειλές μου. Ή θα σταματήσετε να υποκινείται αντιαμερικανικά αισθήματα στην Τουρκία ή θα ξεκινήσω κι εγώ μια εκστρατεία υποκινήσεως αντιγερμανικών αισθημάτων σ’ αυτή τη χώρα”.
“Ξέρετε βαρόνε το έδαφος σ’ αυτή τη χώρα είναι πολύ γλυστερό κάτω από τα πόδια σας. Γνωρίζετε ότι στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί είναι πιο δημοφιλείς εδώ, από εσάς. 

Ας υποθέσουμε πως βγαίνω έξω και λέω στους Τούρκους ότι απλώς τους χρησιμοποιείτε για τους δικούς σας σκοπούς ότι δεν τους βλέπετε σαν συμμάχους, αλλά σαν πιόνια (σ.σ για αυτό ονομάσαμε την Τουρκία χτες ως πιόνι!!!) στο παιχνίδι που παίζετε. Υποκινώντας αντιαμερικανικά αισθήματα αγγίζετε την πιο ευαίσθητη χορδή μου. Εκθέτετε τα αμερικανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα στις επιθέσεις των Τούρκων. Κανείς δεν ξέρει τι είναι ικανοί να κάνουν οι τελευταίοι αν πειστούν ότι οι συγγενείς τους σκοτώνονται από αμερικανικές σφαίρες. Αν δεν σταματήσετε αμέσως, θα γεμίσω σε τρεις εβδομάδες όλη την Τουρκία με μίσος κατά των Γερμανών. Θα είναι μία μάχη ανάμεσά μας και είμαι έτοιμος να την δώσω”.

Η στάση του Βαγγενχάιμ άλλαξε αμέσως. Γύρισε, έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και πήρε ένα συμβιβαστικό, σχεδόν τρυφερό ύφος.
«Ελάτε ας συμφιλιωθούμε» είπε. «Βλέπω πως έχετε δίκιο. Βλέπω ότι παρόμοιες επιθέσεις θα μπορούσαν να θίξουν τους φίλους σας τους ιεραποστόλους. Σας υπόσχομαι ότι θα σταματήσουν.»

Από εκείνη τη μέρα, ο τουρκικός τύπος, δεν έκανε ούτε την παραμικρή εχθρική νύξη για τις Η.Π.Α. Ο απότομος τρόπος που σταμάτησαν οι επιθέσεις μου απέδειξε οι Γερμανοί είχαν επιβάλλει και στην Τουρκία ένα από τα πιο αγαπημένα τους τεχνάσματα. Τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο του Τύπου !

Όπως επίσης το ακόλουθο Τουρκικό έγγραφο :

Έγγραφο αποκαλύπτει τα χυδαία ψεύδη του συνωστισμού της Σμύρνης το 1922 !


Έγγραφο - διαταγή του Διοικητού της Σμύρνης, σε Οθωμανική γραφή, μεταφρασμένο από Σύλλογο Ελλήνων Μικρασιατών.
Το πρωτότυπο Φυλάσσεται στα Ιστορικά Αρχεία της Άγκυρας, το παρόν τρίπτυχο ανήκει στό Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.

ΠΗΓΗ http://pirforosellin.blogspot.gr/2016/06/4.html?spref=fb

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου