Μετανάστες, πρόσφυγες ή έποικοι;

Μετανάστες, πρόσφυγες ή έποικοι;

Στεναχωριέμαι για τα παιδιά, αλλά πρέπει να δούμε και μια άλλη αλήθεια. Ειδικά μετά τα γεγονότα του Παρισιού κανείς δεν θέλει (στην Ευρώπη) νεόφερτους Μουσουλμάνους στη γειτονιά του. Περιστατικά σε Αμερική και Ρωσία δείχνουν πως ακόμη και οι γυναίκες μπορούν να γίνουν επικίνδυνες χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο προφίλ δράστη.

Τα προβλήματα με την γηγενή μουσουλμανική κοινότητα της Θράκης είναι ήδη πολύ μεγάλα. Με τον «εγκλωβισμό» 100.000 και πλέον μεταναστών στην Ελλάδα θα έχουμε σημαντική αλλοίωση πληθυσμού και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και… εποικισμό περιοχών.

Δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τον «ανθρώπινο πόνο» αλλά και το τι πρεσβεύει αυτός που μας τον πλασάρει σε δεκάδες χιλιάδες αντίγραφα…

Τί θα συμβεί αύριο; Πώς κάποιοι θα εκμεταλλευτούν το γεγονός;

Πρέπει πάνω απ’ όλα να διαφυλάξουμε το μέλλον των παιδιών μας και την χώρα μας. Και μετά να προσφέρουμε ότι μπορούμε…

Κάποτε προσφέραμε αλληλεγγύη στους βαλκάνιους γείτονές μας (αλβανούς, σκοπιανούς, βούλγαρους)… σήμερα μας κλείνουν τα σύνορα, δείχνοντάς μας το δάχτυλο και επιπλήττοντάς μας ως ανίκανους να διαφυλάξουμε τα σύνορά μας. Περιμένετε «ευχαριστώ» από λαούς αλλόθρησκους; Εδώ, στους χώρους φιλοξενίας δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους παρά… τον πόνο τους. Με ποιο σοβαρούς τους -πραγματικούς πρόσφυγες- Σύριους, οι υπόλοιποι (Αφγανοί κ.λπ.) προκαλούν πολλές ταραχές.

Οι παππούδες μας ήταν πρόσφυγες στην ίδια τους την χώρα. Το ’22, το ’55 δεν δείξαμε αλληλεγγύη σε αλλοδαπούς, αλλά σε Έλληνες διωγμένους από άλλες περιοχές. Δεν είναι το ίδιο…

Θέλετε στο όνομα της «αλληλεγγύης» τα παιδιά σας να γίνουν «πρόσφυγες» στην ίδια τους τη χώρα;

Ας βάλουμε ένα φραγμό σε αυτή την τρέλα, όσο κι αν μας βρίσουν κάποιοι…

Αν είμαστε μάγκες (ως Ευρώπη) ας βάλουμε ένα τέλος στον εμφύλιο της Συρίας. Λύση δεν είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα.

Κι αν η Ευρώπη δεν μπορεί, ας μην είμαστε εμείς τα κορόιδα της. Ας μην τους αφήνουμε να βρίσκουν πατήματα να μας απομονώσουν.

Και μην πείτε για αντίσταση, ανυπακοή κ.λπ. Κι αυτά για να πετύχουν θέλουν συμμάχους. Αν δεν έχεις… απλά «δείτε» τα Ορλοφικά…

Σε έναν κόσμο που «βράζει», περισσότερο, ίσως, απ’ ότι πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, πρέπει πρώτα να διασφαλίσουμε την δικιά μας επιβίωση… Έπειτα βλέπουμε τι μπορούμε να προσφέρουμε στον κάθε λογής πονεμένο…

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου