ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΞΑΝΑ, ΓΙΑ ΝΑ «ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ» Ο ΣΑΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ…

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΞΑΝΑ, ΓΙΑ ΝΑ «ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ» Ο ΣΑΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ…

ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΗΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΣΙΠΡΑ – ΚΑΜΜΕΝΟΥ

Η συμφωνία με τους δανειστές επετεύχθη, η χρεοκοπία δεν ήρθε ποτέ, αλλά και τα μνημόνια δεν σκίστηκαν, ενώ ο ελληνικός λαός αναμένει καρτερικά την υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς όπως είχαν διατυπωθεί, σύμφωνα με το ακριβές περιεχόμενο του προγράμματος της Θεσσαλονίκης.

Την ίδια ώρα που στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση, ακόμα και σε επίπεδα αντιπαράθεσης εντός του ΣΥΡΙΖΑ (οι ΑΝΕΛ προς το παρόν τηρούν στάση αναμονής), τα μηνύματα από τη Γερμανία, την Κομισιόν και το ΔΝΤ είναι συγκεκριμένα και όλα δείχνουν… τράπεζες.

Τι σημαίνει αυτό; Πως για μια ακόμη φορά η Ελλάδα θα «σωθεί» για να περισωθούν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες.

Χρήματα θα δοθούν, πιθανότατα μέσω ενός τρίτου προγράμματος που δεν θα λέγεται μνημόνιο, αλλά θα έχει μια νέα ονομασία και μια συγκεκριμένη στόχευση. Την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που -όπως φαίνεται για μια ακόμη φορά μοιάζει- αναπόφευκτη…

Όμως, κάπου εδώ τελειώνει το όμορφο παραμύθι που και δράκο έχει (σ.σ. απειλή χρεοκοπίας), αλλά αίσιο τέλος δεν θα έχει ποτέ. Και, προφανώς, έχει έρθει η ώρα να προσγειωθούμε στη σκληρή πραγματικότητα.

Τη νέα και ενδεχομένως πιο σκληρή πραγματικότητα, που μέχρι στιγμής δεν ανταποκρίνεται με ακρίβεια σε σχέση με όσα είχαν υποσχεθεί προεκλογικά οι σημερινοί κυβερνώντες.

Και προς αυτούς θα διατυπώσουμε ορισμένες επισημάνσεις, εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον του τόπου και των Ελλήνων πολιτών.

Για το μέλλον των τραπεζών, ας ανησυχήσουν οι μέτοχοί τους, εκείνοι που έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν παραδώσει τα κλειδιά και να έχουν οδηγηθεί ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.

Σαφώς και είναι εξαιρετικά μικρό το χρονικό διάστημα, ώστε να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ακόμα δεν έχει καταθέσει ούτε ένα νομοσχέδιο στη νέα Βουλή, όμως αυτό δεν την καθιστά μη απολογούμενη ενώπιον του ελληνικού λαού, για ορισμένες… στραβοτιμονιές που ήδη έχει αρχίσει να κάνει στο εξαιρετικά κρίσιμο και απίστευτα ευαίσθητο «κεφάλαιο» διαχείρισης του τραπεζικού συστήματος.

Αξίζει, μόνο, να θυμηθεί κανείς τη λέξη «Σεισάχθεια» που από το στόμα του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα ακούστηκε δεκάδες φορές προεκλογικά, το σύνθημα «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη» που Τσίπρας και Καμμένος είχαν ως κεντρικό προεκλογικό σύνθημα, χωρίς αστερίσκους και περιορισμούς. Αλλά και την αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων να απονεμηθεί δικαιοσύνη και να λογοδοτήσουν για τα πεπραγμένα τους οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών για το αμαρτωλό παρελθόν τους, τα θαλασσοδάνεια και τα δισεκατομμύρια που… χάθηκαν, μέσα από την ανακεφαλαιοποίησή τους, που χρέωσε τον ελληνικό λαό με ένα ποσό που αγγίζει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι Έλληνες που ακόμα και στην περίοδο της διάλυσης της χώρας από την είσοδό της στα μνημόνια παρακολουθούν τις τράπεζες να πρωταγωνιστούν προκλητικά στα σκάνδαλα και να ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για τη διαφήμιση προϊόντων τους, δίχως να προχωρούν σε κανένα πραγματικό μέτρο ανακούφισης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, προς όφελος των πολιτών που αποδεδειγμένα έχουν πληγεί από την κρίση, δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτή την κυβερνητική μεταστροφή σε σχέση με την αντιμετώπιση του τραπεζικού συστήματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος έχουν ξεκάθαρα δεσμευτεί ενώπιον του ελληνικού λαού ότι ο έλεγχος και η διοίκηση των συστημικών τραπεζών θα περάσει στο ελληνικό δημόσιο.

Είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία εμφανίζεται να έχει… μπλοκάρει την αλλαγή στη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.

Είναι όμως ακόμα πιο σαφές και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουν και πάλι ενώπιον του ελληνικού λαού οι δύο αρχηγοί των κομμάτων που συγκυβερνούν, ότι ο ελληνικός λαός δεν θα χρεωθεί ποτέ ξανά ούτε ένα ευρώ για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι ελληνικές τράπεζες.

Αν προκύψει νέα ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης, αυτή θα πρέπει να καλυφθεί εξ ολοκλήρου με χρήματα των μετόχων των τραπεζών και όχι με νέα δάνεια, άρα και επιβολή νέου μνημονίου – προγράμματος από την ΕΚΤ, την Κομισιόν και πιθανότατα το ΔΝΤ.

Το τραπεζικό κεφάλαιο έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτες πληγές στην ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία με τη στάση που τήρησε την τελευταία πενταετία, αρνούμενο να συνδράμει αποφασιστικά στην καταπολέμηση της κρίσης και τη διοχέτευση ρευστού στην αγορά.

Ήρθε η ώρα, λοιπόν, Τσίπρας και Καμμένος να απαιτήσουν εξηγήσεις από τον Μιχάλη Σάλλα και την παρέα του, να ανοίξουν όλους τους αμαρτωλούς φακέλους και να στείλουν τις υποθέσεις που εκκρεμούν στην ελληνική δικαιοσύνη.

Να μάθουν άπαντες που πήγαν τα λεφτά της προηγούμενης ανακεφαλαιοποίησης…

Αυτό περιμένει από τη νέα κυβέρνηση ο ελληνικός λαός.

Η εποχή που «κυβερνούσαν» τη χώρα οι τραπεζίτες, πρέπει να μπει οριστικά και αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Χωρίς καμία άφεση αμαρτιών…

Αλέξη, Πάνο μην κάνετε ούτε ένα βήμα πίσω.

Εδώ και τώρα τήρηση όλων των προεκλογικών δεσμεύσεών σας…

Τσακίστε τους στη νομιμότητα!

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Δημόσιο: Μειώσεις στους μισθούς! Κόβονται επιδόματα, υπερωρίες, εκτός έδρας – Οι αλλαγές που προβλέπει το mail Βαρουφάκη

Δημόσιο: Μειώσεις στους μισθούς! Κόβονται επιδόματα, υπερωρίες, εκτός έδρας – Οι αλλαγές που προβλέπει το mail Βαρουφάκη

- Σημαντικές αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων φέρνει η "λίστα Βαρουφάκη"

- Στόχος να εξισωθούν οι μισθοί υπαλλήλων με τα ίδια προσόντα

- Οι αποδοχές θα συνδέονται με την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα του υπαλλήλου

- "Μαχαίρι" στα λεγόμενα μη μισθολογικά επιδόματα, δηλαδή σε υπερωρίες, εκτός έδρας κ.α.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εξοικονομήσει χρήματα φαίνεται πως θα φέρει ακόμη και μειώσεις μισθών στο Δημόσιο, αφού κόβονται επιδόματα, όπως υπηρεσίες και εκτός έδρας. Στόχος της κυβέρνησης είναι να εξισωθούν οι μισθοί υπαλλήλων διαφορετικών υπουργείων και υπηρεσιών, που έχουν τα ίδια προσόντα και την ίδια αποδοτικότητα.

Οι αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου προβλέπονται στη λίστα Βαρουφάκη που στάλθηκε στους δανειστές για να πάρει η Ελλάδα το ΟΚ και να προχωρήσει η συμφωνία της περασμένης Παρασκευής στο Eurogroup.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει και δραστικές μειώσεις σε δαπάνες του προϋπολογισμού ώστε να βρεθούν τα χρήματα για την καταβολή των κοινωνικών παροχών, την παιδεία, την εθνική άμυνα, τις μεταφορές και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων θα έρθουν σημαντικές αλλαγές, στο πλαίσιο της προσπάθειας να εξισωθούν πλήρως οι αποδοχές υπαλλήλων με τις ίδιες δεξιότητες και την ίδια παραγωγικότητα.

Με τις νέες μισθολογικές ρυθμίσεις θα επιδιωχθεί να συνδεθούν οι αμοιβές όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο με την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητά τους, ενώ θα επιδιωχθεί και η λεγόμενη «αποσυμπίεση» της κατανομής των μισθών στα μισθολογικά κλιμάκια, εξέλιξη η οποία, σύμφωνα με την εφημερίδα, σημαίνει ότι η κλιμάκωση των αμοιβών θα είναι πιο ευρεία με πιθανές μειώσεις στα κατώτατα επίπεδα!

Με τη "λίστα Βαρουφάκη", συνεχίζει το δημοσίευμα, η εφημερίδα τονίζει πως η κυβέρνηση δεσμεύεται και για σημαντικές περικοπές σε όλες τις πρόσθετες παροχές στους εργαζόμενους στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, δηλαδή σε υπερωρίες, δαπάνες για εκτέλεση υπηρεσίας και για υπηρεσίες εκτός έδρας.

Πέρα από τις περικοπές των επιδομάτων αυτών, στο στόχαστρο φαίνεται πως μπαίνουν και επιδόματα για τα οποία δεν καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές και στα οποία ισχύουν εισοδηματικά κριτήρια.

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν:

ΕΚΑΣ
Επιδόματα στήριξης τέκνων, τρίτεκνα και πολυτεκνικά επιδόματα του ΟΓΑ
Το φοιτητικό επίδομα των 1000€
Επιδόματα ορεινών και μειονεκτικών περιοχών
Επίδομα πετρελαίου θέρμανσης

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Όλο το σχέδιο της κυβέρνησης για τα «κόκκινα» δάνεια – Τι θα γίνει με τους πλειστηριασμούς

Όλο το σχέδιο της κυβέρνησης για τα «κόκκινα» δάνεια – Τι θα γίνει με τους πλειστηριασμούς

Σε πέντε φάσεις σκοπεύει να διαχειριστεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας τα κόκκινα δάνεια φυσικών και νομικών προσώπων.

Το πρώτο βήμα θα γίνει το αμέσως προσεχές διάστημα με την κατάθεση διάταξης για το πάγωμα των πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας.

Η συγκεκριμένη διάταξη θα διαρκεί έως το τέλος του χρόνου και θα αφορά κοινωνικά στρώματα που έχουν αδυναμία αποπληρωμής. Τα κριτήρια θα είναι διευρυμένα, σε σχέση με την περσινή μεταβατική διάταξη και θα αφορά στα επίπεδα των 300.000 ευρώ.

Όποιος δανειολήπτης ενταχθεί στη συγκεκριμένη διάταξη, θα πρέπει να καταβάλει ώς 20% του εισοδήματός του για να προστατέψει την κύρια κατοικία του από πλειστηριασμό, ενώ σε ό,τι αφορά στα όρια, στις 500.000 ευρώ συνολική ακίνητη περιουσία και έως 25.000 εισόδημα, ο δανειολήπτης θα καταβάλει το 10% και από εκεί και πάνω ως τις 50.000 το ποσοστό θα ανέρχεται στο 20%.

Ωστόσο, αδιευκρίνιστο παραμένει τι όρια θα μπούνε σε ό,τι αφορά στο εισόδημα και τις καταθέσεις του δανειολήπτη.

Η περίπτωση αυτή εκτιμάται ότι αφορά γύρω στους 40.000 δανειολήπτες που έχουν λάβει ήδη επιστολή πλειστηριασμού ή τους έχει ανακοινωθεί ημερομηνία πλειστηριασμού.

Το δεύτερο στάδιο ρύθμισης αφορά 100.000 δανειολήπτες που βρίσκονται στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας και κόκκινα δάνεια ύψους 3 δισ. ευρώ. Όπως ανέφερε ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης, σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, θα συσταθεί ο Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης, στον οποίο θα μεταφερθούν τα προβληματικά δάνεια από τις τράπεζες. Τα δάνεια θα πουληθούν από τις τράπεζες στο 50% της αξίας τους και στη συνέχεια ο δανειολήπτης θα πληρώσει στον φορέα μέρος της οφειλής, ενώ ένα τρίτο μέρος θα καλυφθεί από το Δημόσιο.

Όλες αυτές οι διατάξεις για να υλοποιηθούν θα χρειαστεί διάστημα μεγαλύτερου του εξαμήνου και σχετική πρόταση θα κατατεθεί το προσεχές διάστημα στους θεσμούς, ώστε άμεσα να ξεκινήσει η διαδικασία.

Σχετικά με τα επιχειρηματικά δάνεια και αυτά θα ρυθμιστούν σε δύο φάσεις. Η μία θα αφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα ακολουθηθεί ένα ανάλογο μοντέλο με τα στεγαστικά και η δεύτερη αφορά στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Στόχος του υπουργείου, όπως είπε ο κ. Σταθάκης είναι να βρεθεί η χρυσή τομή, σε ότι αφορά στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια, ώστε και οι τράπεζες να μην χάσουν από την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και οι επιχειρήσεις να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Κι αυτό γιατί χρειάζεται αλλαγή του πτωχευτικού νόμου, όμως η πρόταση των τραπεζών – εάν εφαρμοζόταν αυτή – θα οδηγούσε τις μισές επιχειρήσεις στον έλεγχό τους.- koolnews.gr

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ 20 ΕΥΡΩ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ 20 ΕΥΡΩ

Το νέο χαρτονόμισμα των 20 ευρώ παρουσίασε σήμερα, Τρίτη 24 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.

Η παρουσίαση του νέου χαρτονομίσματος έγινε στις εγκαταστάσεις της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη. Όπως ανακοινώθηκε στην παρουσίαση το νέο 20ευρω θα τεθεί σε κυκλοφορία στις 25 Νοεμβρίου 2015.

Το νέο χαρτονόμισμα των 20 ευρώ διαθέτει περισσότερες «δικλειδες ασφαλείας», προκειμένου να είναι δύσκολη η αντιγραφή του.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

DEUTSCHE BANK: O ΑΝΗΦΟΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ ΤΟ GREXIT ...

DEUTSCHE BANK: O ΑΝΗΦΟΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ ΤΟ GREXIT ...

Πέντε «σκαλοπάτια», αλλά και ένα διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών θα χρειαστεί, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σύμφωνα με τη Deutsche Bank. 

Η Ελλάδα μάλιστα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην αρχή του ανηφορικού δρόμου, με το αίτημα της βραχυπρόθεσμης παράτασης του προγράμματος. Μια κίνηση που η γερμανική τράπεζα χαρακτηρίζει ως υποχώρηση από την αρχική θέση. Ακολουθεί η αποδοχή του αιτήματος από τους Θεσμούς, η οποία εκτιμάται ότι θα γίνει τις επόμενες ημέρες.

Στο δεύτερο σκαλοπάτι βρίσκεται η συμφωνία Ελλάδας - Ευρωπαίων σχετικά με τους όρους ολοκλήρωσης του υπάρχοντος προγράμματος, ώστε να «απελευθερωθεί» η τελευταία δόση της βοήθειας (7 δισ. ευρώ). Οι διαπραγματεύσεις πάντως, προσθέτει η Deutsche Bank, πιθανόν να περιλαμβάνουν ορισμένα από τα βήματα που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται τρία βήματα μετά, όπως π.χ. το δημοσιονομικό «μονοπάτι».

Το τρίτο «σκαλοπάτι» αφορά την έγκριση της συμφωνίας από την ελληνική Βουλή, ωστόσο, σύμφωνα με τη γερμανική τράπεζα, δεν αποκλείεται η κατάρρευσης της κυβέρνησης και ο σχηματισμός νέας (κυβέρνησης συνασπισμού).

Σειρά παίρνουν μετά από 4-6 μήνες οι διαπραγματεύσεις για το νέο πρόγραμμα. Τη χρηματοδότησή του, αλλά και τους όρους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνεται το δημοσιονομικό «μονοπάτι», οι μεταρρυθμίσεις και η μείωση του χρέους.

Το τελευταίο βήμα θα περιλαμβάνει την έγκριση των όρων της νέας συμφωνίας, τόσο από την ελληνική Βουλή, όσο και από τα εθνικά κοινοβούλια των υπολοίπων κρατών-μελών, ενώ εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί λίγες εβδομάδες αργότερα.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αλλαγή στους συντελεστές ΦΠΑ

Αλλαγή στους συντελεστές ΦΠΑ

H μεταρρύθμιση στο καθεστώς ΦΠΑ που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τις εξαιρέσεις και οι εκπτώσεις που υπάρχουν σήμερα ενώ ανοίγει το δρόμο για την καθιέρωση ενός ενιαίου φόρου.

Συγκεκριμένα στο " κάδρο μπαίνουν" οι χαμηλότεροι κατά 30% συντελεστές ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου, καθώς επίσης και οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ 13%, για τα τρόφιμα, τις υπηρεσίες μεταφορών, την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, την παροχή ύδρευσης, τις επισκευές παλαιών κατοικιών και 6,5% για τα φάρμακα, τα βιβλία και τον τουρισμό.

Παλαιότερο σχέδιο που είχαν επεξεργαστεί τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας έδειξε ότι αν τη θέση του υπερμειωμένου συντελεστή 6,5%, του μειωμένου 13% και του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ 23% έπαιρνε ένας ενιαίος συντελεστής 15,5%, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα θα ήταν ουδέτερο.

Το Δημόσιο δηλαδή δεν θα έχανε έσοδα ΦΠΑ, αφού σε μια σειρά παρεχόμενων υπηρεσιών και προϊόντων το κόστος μπορεί να υποχωρούσε δραστικά, όμως από την άλλη θα αυξάνονταν οι τιμές σε βασικά είδη διατροφής με την εφαρμογή συντελεστή ΦΠΑ 15,5% αντί για 13%.

Ο ΦΠΑ στην Ελλάδα έχει από τις χαμηλότερες αποδόσεις εντός της ΕΕ βάζοντας στα δημόσια ταμεία περίπου 15 δις ευρώ τον χρόνου ενώ με βάση την κατανάλωση θα έπρεπε να μπαίνουν 24-25 δις ευρώ.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

FP: Καιρός να πετάξουμε τη Γερμανία έξω από την ευρωζώνη

FP: Καιρός να πετάξουμε τη Γερμανία έξω από την ευρωζώνη

Η άγκυρα που σέρνει στον πάτο την ευρωπαϊκή οικονομία δεν είναι η Αθήνα, αλλά το Βερολίνο, υποστηρίζει ο Patrick Chovanec σε άρθρο του στο Foreign Policy. Γιατί η Γερμανία πρέπει να αλλάξει την πολιτική της στις αποταμιεύσεις.

FP: Καιρός να πετάξουμε τη Γερμανία έξω από την ευρωζώνη

Πέρυσι, η Γερμανία εμφάνισε εμπορικό πλεόνασμα-ρεκόρ, ύψους 217 δισ. ευρώ, ποσό που την φέρνει δεύτερη, μετά την Κίνα, στην παγκόσμια εξαγωγική κυριαρχία. Για ορισμένους, αυτό κάνει την Γερμανία ένα «λαμπρό σημείο» σε μια κατά τα άλλα αναιμική οικονομία της ευρωζώνης –έναν «οδηγό ανάπτυξης» όπως το έθεσε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Στην πραγματικότητα, τα χρόνια εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας είναι η καρδιά των προβλημάτων της Ευρώπης: όχι μόνο δεν τονώνουν την παγκόσμια οικονομία, αλλά αντιθέτως την σέρνουν στον πάτο. Ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί αυτή η διεστραμμένη κατάσταση, είναι η Γερμανία να φύγει από την ευρωζώνη.

Οι Γερμανοί συνήθως αντιδρούν σε τέτοιες επικρίσεις με κάποιο πληγωμένο σάστισμα. Έχουμε εμπορικά πλεονάσματα, εξηγούν, διότι απλά είμαστε πολύ πιο ανταγωνιστικοί απ' ότι οι περισσότεροι εμπορικοί μας εταίροι. Μπορείτε να μας κατηγορήσετε, διερωτούνται, αν ο κόσμος προτιμά να αγοράζει ανώτερης ποιότητας γερμανικά προϊόντα (και δεν έχει τίποτα που να θέλουμε εμείς ως αντάλλαγμα); Το επιχείρημά τους είναι το εξής: ο υπόλοιπος κόσμος απλά πρέπει να προσπαθήσει πιο σκληρά, να βάλει σε τάξη τα του οίκου του και να γίνει πιο πολύ σαν τη Γερμανία. Στο μεταξύ, μη μας μισείτε γιατί είμαστε ωραίοι...

Σε αντίθεση με τον μύθο, όμως, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος γιατί το να είναι κανείς «ανταγωνιστικός» πρέπει να σημαίνει ότι θα πρέπει να εμφανίζει εμπορικό πλεόνασμα. Το 1817 ο οικονομολόγος Ντέιβιντ Ρικάρντο σημείωσε πως η βέλτιστη βάση για το εμπόριο είναι το συγκριτικό και όχι το απόλυτο πλεονέκτημα. Με άλλα λόγια, ακόμα και αν μια χώρα είναι καλύτερη στα πάντα, θα πρέπει να εξάγει αυτό στο οποίο είναι καλύτερη και να εισάγει αυτό στο οποίο δεν είναι τόσο καλή. Το να έχει ένα συνολικό πλεονέκτημα δεν σημαίνει ότι είναι λογικό από οικονομικής απόψεως να παράγει τα πάντα μόνη της, πόσω δε μάλλον να πουλά περισσότερα από αυτά που θα ήθελε ως αντάλλαγμα. Ή, για να το θέσουμε λίγο διαφορετικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί το να βγάζεις περισσότερα δεν μπορεί να σημαίνει ότι θα ξοδεύεις και περισσότερα, για την κατανάλωση τόσο δημόσιων όσο και ιδιωτικών αγαθών, καθώς και για επένδυση στην μελλοντική παραγωγική δυνατότητα.

Τα εμπορικά πλεονάσματα εμφανίζονται όταν μια χώρα επιλέγει να δαπανά λιγότερα από αυτά που παράγει –όταν έχει πλεονάζουσες αποταμιεύσεις, που ξεπερνούν τις εγχώριες ανάγκες πίστωσης. Δανείζει αυτές τις υπερβάλλουσες αποταμιεύσεις στο εξωτερικό, χρηματοδοτώντας την ικανότητα άλλων χωρών να δαπανήσουν περισσότερα από αυτά που παράγουν και, εμφανίζοντας εμπορικό έλλειμμα, να αγοράσουν την υπερβάλλουσα παραγωγή του δανειολήπτη. Πράγματι, μια χώρα με υψηλή παραγωγή μπορεί να έχει τα μέσα για να δημιουργήσει υπερβάλλουσες αποταμιεύσεις, ενώ μια λιγότερο παραγωγική χώρα μπορεί να τείνει περισσότερο να δανείζεται παρά να δημιουργεί τις αποταμιεύσεις που χρειάζεται. Όμως θεμελιωδώς, οι εμπορικές ανισορροπίες δεν προκύπτουν από το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά από τις επιλογές για το ύψος των αποταμιεύσεων και το πώς αυτές θα αξιοποιηθούν –στο εσωτερικό της χώρας ή στο εξωτερικό.

Υπάρχει λογική στις εμπορικές ανισορροπίες; Ναι. Τον 19ο αιώνα, η Βιομηχανική Επανάσταση της Βρετανίας έδωσε τη δυνατότητα στη χώρα να αποκομίσει τεράστια κέρδη από την επέκταση της παραγωγής, μέρος των οποίων επένδυσε στις ΗΠΑ. Τα χρήματα που δάνεισε στην ταχέως αναπτυσσόμενη αμερικανική οικονομία απέφεραν υψηλότερες αποδόσεις που θα επέστρεφαν στη βάση τους (στη Βρετανία δηλαδή), δημιουργώντας παράλληλα μια αγορά για αγαθά κατασκευασμένα στη Βρετανία. Τα πιθανά κέρδη από την παραγωγικότητα δημιουργούσαν μια κατάσταση όπου όλοι ήταν κερδισμένοι: είχε λογική οι Αμερικάνοι να δανείζονται και οι Βρετανοί να δανείζουν. Όμως η περίπτωση αυτή τονίζει επίσης κάτι που είναι εύκολο να ξεχάσουμε: πως τα εμπορικά πλεονάσματα σημαίνουν χρηματοδότηση των εμπορικών ελλειμμάτων κάποιου άλλου.

Η κρίση της ευρωζώνης συχνά αποκαλείται κρίση χρέους. Στην πραγματικότητα όμως η Ευρώπη στο σύνολό της δεν είχε πρόβλημα εξωτερικού χρέους, αλλά εσωτερικού: Τα γερμανικά πλεονάσματα και το αυξανόμενο χρέος της ευρωπεριφέρειας ήταν οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος.

Οι γερμανοί αποταμίευαν (πολλά), και η νομισματική ένωση τους παρακινούσε –αντί να αποταμιεύουν λιγότερα ή να επενδύουν στο εσωτερικό- να δανείζουν τα χρήματα αυτά στους εμπορικούς εταίρους της ευρωζώνης, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τα χρήματα για να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα. Έως το 2007, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας έφτασε τα 195 δις. ευρώ, τα τρία πέμπτα από τα οποία προήλθαν από το εσωτερικό της ευρωζώνης. Το Βερολίνο μπορεί να το ονομάζει αυτό «προσεκτική διαχείριση χρημάτων», όμως είναι δύσκολο να υποστηρίξει πως οι υπερβάλλουσες αποταμιεύσεις της Γερμανίας, τις οποίες οι γερμανικές τράπεζες συχνά δυσκολεύονταν να χρησιμοποιήσουν, επενδύθηκαν σωστά. Αντιθέτως, έδωσαν στους Γερμανούς την ψευδαίσθηση της ευημερίας, ανταλλάσσοντας την πραγματική εργασία (όπως φαίνεται στο ΑΕΠ) με χάρτινα IOUs που μπορεί ποτέ να μην ξεπληρωθούν.

Κάτι έπρεπε να αλλάξει, αλλά τι; Κανονικά, κάθε χώρα θα επεδίωκε τη δική της νομισματική πολιτική, βασιζόμενη σε προσαρμογές της συναλλαγματικής οικονομίας ώστε να μετατοπιστεί το κέντρο βάρους της ζήτησης από αυτούς που δεν μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά, σε αυτούς που μπορούσαν. Όμως, με το ενιαίο νόμισμα αυτό δεν μπορούσε να συμβεί. Αντιθέτως, οι δανειολήπτες της Ευρώπης αναγκάστηκαν να περιορίσουν τη ζήτηση, μέσω ενός συνδυασμού δημοσιονομικής λιτότητας και απομόχλευσης χρέους. Τα εμπορικά τους ελλείμματα έναντι της Γερμανίας μειώθηκαν δραματικά –με το να αγοράζουν όμως λιγότερα και όχι να πωλούν περισσότερα. Όλα τα επωνομαζόμενα PIIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία) είδαν το συνολικό τους εμπορικό ισοζύγιο με τη Γερμανία να συρρικνώνεται –στην περίπτωση της Ελλάδας και της Ιρλανδίας κατά περισσότερο από ένα τρίτο. Έτσι, στον βαθμό που έγινε rebalancing στην Ευρώπη, έγινε σε βάρος της ανάπτυξης.

Η ευρωζώνη έπεσε σε παγίδα. Οι χώρες της χρειάζονταν να κινηθούν σε δυο διαφορετικές κατευθύνσεις, όμως με ένα ενιαίο νόμισμα μπορούσαν να κινηθούν μόνο περιοριστικά. Μια Ευρώπη που ζούσε εντός των δυνατοτήτων της σήμαινε μια Γερμανία που συνέχιζε να αποταμιεύει περισσότερα από αυτά που δαπανούσε, αντί να προωθεί την απαραίτητη ζήτηση. Η νομισματική χαλάρωση –και ένα πιο αδύναμο ευρώ- απλώς ανακατευθύνει τις εσωτερικές ανισορροπίες προς το εξωτερικό. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας έναντι των ΗΠΑ έφτασε σε εκρηκτικά επίπεδα (+49% από το 2007 έως το 2013), και τα ελλείμματα έναντι της Κίνας και της Ιαπωνίας κατέρρευσαν (-71% και -78% αντίστοιχα). Εν τω μεταξύ, το εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας με τη Βραζιλία και τη Νότια Κορέα «γύρισε» από έλλειμμα σε πλεόνασμα.

Από το 2012 σχεδόν όλη η ανάπτυξη του καθαρού ΑΕΠ της ευρωζώνης, σε ετήσια βάση, προέρχεται από τις καθαρές εξαγωγές –μια ακόμα απόδειξη της αδυναμίας της εγχώριας ευρωπαϊκής ζήτησης να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη. Είναι αμφίβολο, ωστόσο, το αν το να βασίζεται κανείς στο ότι οι αμερικάνοι θα αυξήσουν το χρέος τους –και θα ρισκάρουν να ακολουθήσουν τον δρόμο της Ελλάδας- είναι μια αξιόπιστη στρατηγική. Επί της αρχής, ο περιορισμός του εμπορικού ελλείμματος της Ευρώπης με την Κίνα είναι πιο λογικό. Πρακτικά όμως αυτό περιελάμβανε λιγότερο την στόχευση στην τεράστια κινεζική καταναλωτική αγορά και περισσότερο την πώληση μηχανολογικού εξοπλισμού και πολυτελών αγαθών στην επενδυτικά ακμάζουσα Κίνα, που με τη σειρά της στηρίζεται στην διατήρηση ενός υπερμεγέθους εμπορικού πλεονάσματος με τις ΗΠΑ. Το θέμα δεν είναι τι είναι δίκαιο, αλλά τι είναι βιώσιμο. Και το να παίζουν οι αμερικάνοι τον καταναλωτή ύστατης καταφυγής του κόσμου, με το να δανείζονται για να ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους, δεν είναι βιώσιμο.

Τι πρέπει να γίνει; Η καλύτερη λύση –και η πιο απίθανη να υιοθετηθεί- είναι η Γερμανία να φύγει από το ευρώ και να αφήσει το γερμανικό μάρκο να ανατιμηθεί. Εδώ, η εμπειρία της Συμφωνίας του Πλάζα το 1985 (*) είναι ενθαρρυντική. Αν και η ισχυροποίηση του γεν περιόρισε ελάχιστα το διαρθρωτικό εμπορικό πλεόνασμα της Ιαπωνίας, ωστόσο η Γερμανία ανταποκρίθηκε περισσότερο στα κίνητρα που ενείχε ένα ισχυρότερο μάρκο.

Τον τελευταίο χρόνο, οι γερμανοί πολιτικοί έχουν αποδειχτεί πολύ πιο πρόθυμοι να προσπαθήσουν να δώσουν ώθηση στη ζήτηση, αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό, μειώνοντας το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και αυξάνοντας τις συντάξεις –κινήσεις που μπορεί να είναι αποτελεσματικές, όμως κινδυνεύουν να βλάψουν την παραγωγικότητα, η οποία είναι εν τέλει η πηγή της ικανότητας της Γερμανίας να καταναλώνει. Το παράλογο είναι ότι αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί αρνούνται να μειώσουν τους φόρους ή να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες, που το 2014 είχα ως αποτέλεσμα η Γερμανία να εμφανίσει τον πρώτο ισοσκελισμένο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό από το 1969, έναν χρόνο νωρίτερα από το σχεδιαζόμενο. Για τους περισσότερους Γερμανούς, η όποια πρόταση να χαλαρώσουν αυτή τη δημοσιονομική πειθαρχεία ακούγεται σαν μια ελληνικού τύπου ασωτία, όμως υπάρχει και άλλος τρόπος με τον οποίον μπορούν να δουν το θέμα. Οι υπερβάλλουσες αποταμιεύσεις υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι πού να τις δανείσουν. Ο εσωτερικός δανεισμός προκειμένου να υπάρξει μια πραγματική ευρωπαϊκή ανάκαμψη μπορεί να είναι προτιμότερος από το να τα πετάξουν (για μια ακόμα φορά) σε ξένους ώστε να αγοράσουν πράγματα που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν.

Με έναν πληθυσμό που γερνάει, ίσως είναι κατανοητό γιατί οι Γερμανοί θέλουν να αποταμιεύουν. Όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί θα πρέπει να κατευθύνουν τις αποταμιεύσεις αυτές στο εξωτερικό όταν υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη ανάγκη να τις κατευθύνουν στο εσωτερικό. Η «ανάπτυξη» που παράγει η Γερμανία χρηματοδοτώντας μη βιώσιμες εμπορικές ανισορροπίες –εντός και εκτός ευρωζώνης- είναι μια ψευδαίσθηση. Τόσο για τη Γερμανία όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο, αυτό είναι μια κακή εμπορική συναλλαγή.

(*) Στη δεκαετία του 80, η αξία του δολαρίου ενισχύθηκε σημαντικά. Την ίδια περίοδο τα επιτόκια των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν πολύ υψηλά. Το εν λόγω γεγονός οφειλόταν σε μία αντιδικία ανάμεσα στην κυβέρνηση Ρίγκαν και την Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα για το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Το 1986 οι πιο ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες συμφώνησαν να επέμβουν για να μειώσουν την αξία του δολαρίου. Η συμφωνία υπεγράφη στο ξενοδοχείο Πλάζα της Νέας Υόρκης.

*** Ο Patrick Chovanec είναι chief strategist και διευθυντής της Silvercrest Asset Management, καθώς και καθητηγής του School of International and Public Affairs του Πανεπιστημίου της Κολούμπια.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στα 7 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα έσοδα από τις μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης

Στα 7 δισ. ευρώ υπολογίζονται τα έσοδα από τις μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης

Η λίστα των μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης θα επιτρέψει στην Αθήνα να συγκεντρώσει έσοδα που θα ξεπερνούν τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, αναφέρει δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Bild.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, η οποία για το δημοσίευμά της επικαλείται πληροφορίες από πηγές κοντά στην ελληνική κυβέρνηση, οι μεταρρυθμίσεις που θα παρουσιάσει η Αθήνα, περιλαμβάνουν την πάταξη του λαθρεμπορίου της βενζίνης και των τσιγάρων, από όπου το ελληνικό κράτος θα συγκεντρώσει αντίστοιχα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ και 800 εκατομμύρια ευρώ.

Η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει επίσης να συγκεντρώσει 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ από την φορολόγηση των μεγάλων περιουσιών και των ολιγαρχών, καθώς επίσης άλλα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω της είσπραξης των ανεξόφλητων φορολογικών οφειλών των φυσικών προσώπων και των επιχειρήσεων, αναφέρει το δημοσίευμα της γερμανικής Bild. Συνολικά και σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, η Αθήνα στοχεύει στη συγκέντρωση περίπου 7,3 δισεκατομμυρίων ευρώ σε έσοδα.

Η Αθήνα πρέπει να υποβάλει μέχρι τη Δευτέρα το βράδυ έναν κατάλογο για τις μεταρρυθμίσεις που θα κάνει στη βάση της συμφωνίας που εγκρίθηκε με τους εταίρους της κατά το Eurogroup της περασμένης Παρασκευής στις Βρυξέλλες.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αποκάλυψη – βόμβα από τον Μπερλουσκόνι Οι Γερμανικές τράπεζες γιγάντωσαν την κρίση ...

Αποκάλυψη – βόμβα από τον Μπερλουσκόνι. Οι Γερμανικές τράπεζες γιγάντωσαν την κρίση...

Οι Γερμανικές τράπεζες γιγάντωσαν την κρίση με εντολή μαζικών πωλήσεων σε Ιταλικά και Ελληνικά ομόλογα!

Καταγγελία μεγατόνων από τον Μπερλουσκόνι που αποκαλύπτει τον δόλιο ρόλο της Γερμανίας στην εκτίναξη των Spreads, σε αγαστή συνεργασία με τους Παπανδρέηδες της Ευρώπης! Χωρίς να μασήσει τα λόγια του, ο «Καβαλιέρε» δήλωσε ξεκάθαρα ότι τα Ελληνικά και στη συνέχεια τα Ιταλικά Spreads εκτοξεύθηκαν όταν οι Γερμανικές τράπεζες έδωσαν εντολή για μαζικές πωλήσεις των ομολόγων που κατείχαν!

Η μεγάλη διαφορά είναι πως όταν οι οίκοι αξιολόγησης έκαναν σπέκουλα πάνω στα Ιταλικά ομόλογα, ο Μπερλουσκόνι τους έσερνε στον εισαγγελέα, ενώ στην Ελλάδα η μεθόδευση αυτή είχε παραστάτες τους Έλληνες πολιτικούς και παράγοντες του συστήματος Παπανδρέου – Σημίτη. Ο Παπακωνσταντίνου και ο Προβόπουλος έβγαιναν και μίλαγαν για «τιτανικούς», στην ΤτΕ εφάρμοζαν το Τ3 – Τ10 ενώ η ΕΛΣΤΑΤ μαγείρευε τα στοιχεία! Αγαστή συνεργασία με τους οικονομικούς δολοφόνους δηλαδή.

Ο Μπερλουσκόνι μάλιστα δήλωσε ότι τα στοιχεία για αυτή την μεθόδευση τα πήρε από Ιταλούς τραπεζίτες που δραστηριοποιούνταν στην Γερμανία και έλαβαν παρόμοιες εντολές! Να θυμήσουμε ότι ο Μπερλουσκόνι παραιτήθηκε υπό το βάρος του δικού του «Βατοπαιδίου», που ήταν τα περίφημα πάρτι με τις τηλεμεταφερόμενες «ανήλικες» που ορκιζόντουσαν ότι τις διέφθειρε ο Μπερλουσκόνι… Την ίδια στιγμή, το σκάνδαλο με τα τραβεστί και τους ιταλούς σοσιαληστές δεν έφτασε ποτέ στην δικαιοσύνη, αφού οι μάρτυρες δολοφονήθηκαν…

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Δεσμεύτηκαν 404 εκατομμύρια από 17 καταθέτες

Δεσμεύτηκαν 404 εκατομμύρια από 17 καταθέτες

Το πρώτο αποφασιστικό βήμα στον πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής, που έχουν εξαπολύσει οι οικονομικοί εισαγγελείς Παναγιώτης Αθανασίου και Γαληνός Μπρης, κατ’ εντολή του υπουργού Επικρατείας για την καταπολέμηση της Διαφθοράς, Παναγιώτη Νικολούδη, είχε ως αποτέλεσμα να μπουν στο στόχαστρο, μέχρι τώρα, 50 μεγαλοκαταθέτες, ως ελεγχόμενοι για μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Μάλιστα, 17 από αυτούς οι οποίοι δεν μπόρεσαν να δικαιολογήσουν ποσά εκατομμυρίων ευρώ σε λογαριασμούς τους, έχουν κληθεί να δώσουν εξηγήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου.

Επιπλέον, δεσμεύτηκαν μέχρι τώρα από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους περίπου 404 εκατ. ευρώ, για τα οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι υπερβαίνουν τα δηλωθέντα εισοδήματά τους, ενώ παράλληλα δεσμεύτηκαν ακίνητα, τραπεζικές θυρίδες, κλπ.

Τα χρηματικά ποσά, που πιθανολογούνται ως προϊόν φοροδιαφυγής και συνεπώς ως προϊόν εγκληματικής ενέργειας, δεσμεύονται, όπως ορίζει ο νόμος, «προκειμένου να είναι δυνατή η ικανοποίηση των αξιώσεων του Δημοσίου, σε περίπτωση που διαπιστωθεί η πιθανολογηθείσα φοροδιαφυγή στο εισόδημα και αφετέρου, για να διαφυλαχθούν τα αναγκαία στοιχεία για τον έλεγχο».

Οι πρώτοι 17 μεγαλοκαταθέτες, που έχουν μπει σε καθεστώς ποινικού ελέγχου για τα κακουργήματα της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, προέκυψαν από την αξιοποίηση των 44 CD – και όχι 65, όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται – με τα ονόματα όλων των καταθετών, ανεξαρτήτως ποσού σε ελληνικές τράπεζες (περιλαμβάνονται και πρωτοκλασάτα ονόματα του δημόσιου βίου), καθώς και όλοι όσοι έχουν στείλει εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού.

Πηγή: Έθνος της Κυριακής / enikos.gr

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η συμφωνία ΕΝΙΣΧΥΕΙ το ευρώ!

Η συμφωνία ΕΝΙΣΧΥΕΙ το ευρώ!

Άμεση ήταν η αντίδραση του ευρώ στην αγορά συναλλάγματος, μετά τις επιβεβαιωμένες πληροφορίες που κάνουν λόγο για την διαμόρφωση συνθηκών συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών στο σημερινό κρίσιμο Eurogroup στις Βρυξέλλες.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το newsbomb.gr, μέσα σε λίγα λεπτά το ευρώ ενισχύεται κατά 0,31% έναντι του δολαρίου ΗΠΑ κι από 1,3 που ήταν όλη την ημέρα, τώρα (19.40) διαμορφώνεται στα 1,4 δολάρια.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΚΤ: Μετά τη συμφωνία, καμία πιθανότητα περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων

ΕΚΤ: Μετά τη συμφωνία, καμία πιθανότητα περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να ξεκινήσει εκ νέου να αποδέχεται ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο στις πράξεις αναχρηματόδοτησης των ελληνικών τραπεζών, σύμφωνα με πηγές της ΕΚΤ μετά την συμφωνία για την τετράμηνη παράταση του ελληνικού προγράμματος.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ θα επαναφέρει την εξαίρεση που ίσχυε μέχρι πρότινος (waver) στην αποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως ενέχυρο, όταν θα γίνουν τα απαραίτητα εκείνα βήματα τα οποία θα καθιστούν πιθανή την επιτυχή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος. Η εξέλιξη αυτή εφόσον υλοποιηθεί θα επιτρέψει στις ελληνικές τράπεζες να απεξαρτηθούν από την χορήγηση ρευστότητας μέσω του ΕLA.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, εκτιμά ότι μετά τη συμφωνία δεν υπάρχει πλέον καμία πιθανότητα να επιβληθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.

Σχετικά με τα 10 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας η ΕΚΤ θεωρεί ως θετική εξέλιξη ότι τα κεφάλαια αυτά παραμένουν διαθέσιμα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, παρόλο που αυτές είναι επαρκώς κεφαλαιοποιημένες.

Ωστόσο σύμφωνα με την ΕΚΤ είναι σημαντικό ότι τα κεφάλαια αυτά είναι διαθέσιμα για τα πιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδος ακόμη και στην περίπτωση ατυχήματος.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Παναγιώτη Λαφαζάνη, αν δεν δεχθούν οι Αζέροι, πέτα τους έξω.

Παναγιώτη Λαφαζάνη, αν δεν δεχθούν οι Αζέροι, πέτα τους έξω.

Τόσο απλά.

Η συμφωνία είναι άχρηστη για την Ελλάδα και ανήθικη.

Ας περάσουν τον αγωγό από τα Σκόπια, να τους έρθει φθηνότερα, πληρώνοντας νταβατζηλίκι στους ουτσεκάδες.

Αυτοί που σου υπαγορεύουν να γονατισεις σε κράτος που αναγνωρίζει το ψευδοκρατος και γιορτάζει την ημέρα γενοκτονίας των Αρμενίων αδελφών μας, αν δεν είναι λαμόγια, είναι ανελλήνιστοι.

Δεν ειναι δυνατόν να παίρνουμε από τους αζέρους το 1/20 από όσα θα παίρναμε από τους Ρώσους. Ούτε βήμα πίσω.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Γκάρντιαν προς Μέρκελ Σώυμπλε: Το Grexit θα σας στοιχίσει ακριβά!

Γκάρντιαν προς Μέρκελ Σώυμπλε: Το Grexit θα σας στοιχίσει ακριβά!

Τις συνέπειες για την Ευρωζώνη, την ΕΕ και την Γερμανία μιας ελληνικής εξόδου από το Ευρώ επισήμαινε χθεσινό κύριο άρθρο της Γκάρντιαν, σαν από πρόθεση να αποκαλύψει το υπόστρωμα ανησυχίας που συγκαλύπτουν οι υλακές και οι άγριοι μορφασμοί του θηριοδαμαστή Βόλφγκαγκ Σώυμπλε.

Περιέργως αυτό -όπως και προηγούμενα δημοσιεύματα ανάλογου περιεχομένου διέφυγε του οπτικού πεδίου της τηλεοπτικής ενημέρωσης, εστιασμένης πάντοτε στην προβολή του ελλαδικού Αρμαγεδδώνα με Grexit, που υπονομεύει το εσωτερικό μέτωπο και το διαπραγματευτικό σθένος της χώρας- όταν υπάρχει.

Παράλληλα η Γκάρντιαν δημοσίευε άρθρο του οικονομικού συντάκτη της, Τζωρτζ Μόνμπιοτ, με συμβουλές προς την Ελλάδα για τρόπους έκτακτης αντιμετώπισης μιας κρίσης ρευστότητας, σε περίπτωση που η ΕΚΤ ακολουθήσει το Βερολίνο στο, λογικά απίθανο, αυτοκαταστροφικό άκρο της εκδικητικής μανίας του.

Τα άρθρα της Γκάρντιαν είναι αντιπροσωπευτικά πλειάδας άλλων στα κατεστημένα και τα εναλλακτικά Δυτικά ΜΜΕ, τα οποία, με λιγότερο στενοκέφαλο πείσμα, θα έπειθαν τους Γερμανούς για το πόσο καθημερινά τους κοστίζει στα αισθήματα των ευρωπαϊκών λαών, η βάναυση μεταχείριση της Ελλάδος και ποιο βάρος ευθύνης θα επωμισθεί το Βερολίνο για τα επακόλουθα ενδεχόμενης ρήξης.

Ενδεικτικά αυτού του γενικώτερου αισθήματος αντιπάθειας, που προκαλεί η ηγεμονική αποθράσυνση της γερμανικής ηγεσίας, είναι τα κατωτέρω σημαντικώτερα αποσπάσματα του κυρίου άρθρου , με τίτλο: « Η άποψη της Γκάρντιαν για την Ελλάδα και την Ε.Ε.: η λιγότερο χειρότερη επιλογή»

Εισαγωγή/Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

«Στις προσεχείς λίγες ώρας και ημέρες η Γερμανία και η Ελλάδα, είτε θα αποτύχουν να σώσουν την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση από μια ζημιογόνο κρίση, από την οποία μπορεί να μην αναρρώσει εντελώς, είτε θα καταλήξουν, όπως φαίνεται τώρα πιθανότερο, σε μια από αυτές τις ακατάστατες συμφωνίες του τελευταίου λεπτού, που είναι ο κανόναςστις υποθέσεις της Ε.Ε.»

Στη συνέχεια ο αρθρογράφος επισημαίνει πως μια συμφωνία για την επέκταση της δανειακής σύμβασης θα είναι λογική αλλά θα αποφέρει μόνο προσωρινή ηρέμιση του προβλήματος. Θα ήταν ανόητο να θεωρηθεί πως αποτελεί μια οριστική απομάκρυνση από το όριο. Και συνεχίζει:

« Η πραγματικότητα παραμένει πως ο συγκλονισμός μιας ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη θα είναι γιγάντιος. Δεν υπάρχει κανονιστική πρόνοια για έξοδο από το ευρώ και καμιά για την έξοδο από την ΄Ενωση, είτε με απόσχιση,είτε με έξωση. Η ΕΕ διαθέτει φρένα, που μπορεί τώρα να πατήσει, αλλά δεν διαθέτει ταχύτητα όπισθεν.

«Μπορεί να υποστηριχθεί πως η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και επίσης ότι είναι ένα ασυνήθιστο μέλος, ένα είδος ειδικής περίπτωσης. Αλλά όλα τα μέλη είναι, κατά διάφορους τρόπους, ειδικές περιπτώσεις. Και ενώ η Ελλάδα είναι πράγματι μια μικρή χώρα, είναι μια μικρή χώρα που (φεύγοντας) θα αφήσει μια μεγάλη τρύπα.

«Ορισμένοι ξεχνούν «…»την ειδική σχέση της Ελλάδος με την ευρωπαϊκή ιδέα, μια σχέση η οποία, όσο χρόνο ισχύει η αντίληψη μας για τον κλασικό κόσμο ως τον προγονικό μας κόσμο, θα εξακολουθήσει να επηρεάζει βαθειά τους Ευρωπαίους. Παραβλέπουν ποιες σχέσεις, μια Ελλάδα έξω από το ευρώ, ακόμη και παρέμενε στην ΕΕ, θα μπορούσε να καλλιεργήσει, ή θα ήταν υποχρεωμένη να καλλιεργήσει, με τη Ρωσία και την Κίνα.

«Προπάντων όμως παραβλέπουν την δόνηση που θα φέρει μια ελληνική έξοδος στις γραμμές συνάντησης γεωλογικών πλακών μέσα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.

«Εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη, αναπόφευκτα θα εγείρετο το ερώτημα ποιός θα ακολουθήσει. Αλλά ακόμη και εάν τελικά μόνη η Ελλάδα αποχωρούσε, η επίδραση στην ευρωπαϊκή οικογένεια θα ήταν εν δυνάμει καταστροφική. Το ρήγμα Βορρά-Νότου θα βάθαινε, ενώ οι εντάσεις μεταξύ της Γερμανίας και όλων ή σχεδον όλων των άλλων μελών θα αυξάνονταν. Η Καγκελάριος Μέρκελ και η Γερμανία θα κατηγορούντο ότι ζημιώνουν την ΄Ενωση με την ακαμψία τους, την ορθοδοξία τους και την ανικανότητά τους να ιδούνε ότι τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα της Ευρώπης δεν είναι τα ίδια. Εάν η λιτότητα γερμανικής κατασκευής θεωρηθεί πως ευθύνεται για την ύφεση στην Ευρώπη, το μίγμα στενοκέφαλου εθνικισμού, ευρωσκεπτικισμού και αντιγερμανικού αισθήματος, που είναι ήδη ένα πρόβλημα, θα ενισχυθεί και θα γίνει δραστικώτερο…»

…«Η Καγκελάριος Μέρκελ, σαφώς εν γνώσει μερικών από αυτούς τους κινδύνους, αποφάσισε το 2012 ότι η Γερμανία θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για να διατηρήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Το πρόβλημα είναι ότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδος δεν ήταν επιτυχές. Οι μέσοι ΄Ελληνες υπέφεραν και οι μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται θα αποκαθιστούσαν την οικονομική ομαλότητα είτε καθυστέρησαν να εφαρμοστούν είτε χειροτέρεψαν την κατάσταση. Και η γλώσσα ακόμη που χρησιμοποιήθηκε για την περιγραφή της διαδικασίας ήταν δηλητηριώδης, σε βαθμό που η νέα ελληνική κυβέρνηση να δυσκολεύονται και να εκστομίσουν τις λέξεις «τρόϊκα» και «πρόγραμμα»…»

Και το κύριο άρθρο της Γκάρντιαν καταλήγει:

…« Τώρα, χάρις ίσως στον Επίτροπο Μοσκοβισί, μπορεί να έχουμε τα συστατικά ενός συμβιβασμού. Αυτό θα απέτρεπε μια καταστροφή αλλά δεν θα συντελέσει καθόλου στη λύση των βασικών προβλημάτων. Αλλά τουλάχιστον θα έδινε χρόνο για τον σοβαρό αναλογισμό και την μελετημένη δράση που υπαγορεύουν αυτά τα προβλήματα.»

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Reuters: Η μεγάλη απάτη με το ελληνικό χρέος - Έδωσαν δάνεια για να εισπράττουν τόκους!...

Reuters: Η μεγάλη απάτη με το ελληνικό χρέος - Έδωσαν δάνεια για να εισπράττουν τόκους!...

Το πρακτορείο Reuters αποκαλύπτει μέσα από τέσσερις αλήθειες ή ψέματα όπως τις ονομάζει τη μεγάλη απάτη με το ελληνικό χρέος και πώς οι Ευρωπαίοι «έδεσαν» την Ελλάδα με τα μνημόνια δανείζοντας τη με χρήματα τα οποία παίρνουν πίσω ως τόκους.

Λίγες ώρες πριν το Reuters είχε αποκαλύψει γερμανικό έγγραφο σύμφωνα με το οποίο το Βερολίνο παραδέχεται πώς με την αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα διαμορφώνεται μία νέα κατάσταση στη χώρα.

Η διαρροή του εγγράφου προκάλεσε την οργή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αφού παρουσιάζει το Βερολίνο ως να πρέπει να έχει μία πιο ήπια στάση απέναντι στην Ελλάδα. Κι αυτό λίγες ώρες πριν τη συνάντηση του Σόιμπλε με τον Γιάννη Βαρουφάκη.

Όσον αφορά τώρα στις αλήθειες και τα ψέματα των Ευρωπαίων για το ελληνικό χρέος ο αναλυτής και αρθρογράφος Edward Hadas τονίζει ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αγνοείται πως ο μοναδικός τρόπος δίκαιης μέτρησης του χρέους έγκειται στην καθαρή τρέχουσα αξία (Νet Ρresent Value).

«Όσοι γνωρίζουν οικονομικά, κατανοούν πως η μείωση του επιτοκίου των ομολόγων συνεπάγεται τη μείωση της πραγματικής τους αξίας. Όταν οι Ευρωπαίοι ισχυρίζονται πως δεν αποδέχονται καμία μείωση στην αξία των ελληνικών ομολόγων, ένα είναι σίγουρο… πως δεν λένε την αλήθεια!.

Άλλωστε, ήδη έχουν αποδεχθεί μία σημαντική μείωση της καθαρής τρέχουσας αξίας των ελληνικών ομολόγων. Μάλιστα, φαίνονται αρκετά πρόθυμοι να αποδεχθούν περαιτέρω μείωση…», αναφέρει.

Το δεύτερο ψέμα κατά τον κ. Hadas έγκειται στην παροχή τεράστιου όγκου δανείων προς την Ελλάδα, η οποία από το 2010 έως το 2014 ανέρχεται στα 254 δισ. ευρώ. «Όμως, η συντριπτική πλειονότητα των συγκεκριμένων χρημάτων επιστράφηκαν στους πιστωτές ως τόκοι και κεφάλαια προηγούμενων ελληνικών δανείων.

Παράλληλα, η υψηλή συνεισφορά των Ευρωπαίων έγκειται στην επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής επιρροής στις ελληνικές πολιτικές», λέει.

Το τρίτο μυστικό αφορά στις εξαγγελίες περί μη «δημοσιονομικής μεταβίβασης» (fiscal transfers).«Η Ε.Ε. είναι μία ένωση, όπου το χρήμα μετακινείται από το ένα κράτος στους πολίτες ενός άλλου κράτους. Μία τέτοια μεταφορά πραγματοποιήθηκε και στην Ελλάδα, όταν η ΕΚΤ χρηματοδότησε τις ελληνικές τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο.

Συμβαίνει και το αντίθετο όμως, όταν οι Έλληνες επιστήμονες μεταναστεύουν στη Γαλλία, καταβάλλοντας στη γαλλική κυβέρνηση τους φόρους τους».

Κατά τον αναλυτή του Reuters το εάν η Ελλάδα βγήκε ωφελημένη ή χαμένη από τις ευρωπαϊκές «μεταβιβάσεις» συνιστά ένα ατέρμονο debate. Όμως, η εμμονή στην εθελοτυφλία σχετικά με τη δημοσιονομική λιτότητα υπονομεύει την ουσία την Ε.Ε.

«Μία Ένωση επιτάσσει και επιζητά τον καταμερισμό των κερδών και των απωλειών. Οι ισχυροί και πλούσιοι υποτίθεται πως πρέπει να στηρίζουν τους αδύναμους και φτωχούς».

Το τελευταίο ψέμα κατά τον κ. Hadas είναι ηθικό. «H υπαναχώρηση στην αποπληρωμή του χρέους δεν συνιστά απαραιτήτως μία λαθεμένη επιλογή, όπως συμβαίνει με τους πιστωτές της Ελλάδας. Το ίδιο φυσικά ισχύει και στην περίπτωση της εκπλήρωσης των δανειακών υποχρεώσεων μίας χώρας, εν μέσω βαθιάς ύφεσης».

Πρόκειται λοιπόν για ακόμη μία φωνή που λέει ότι το ελληνικό χρέος είναι πλασματικό και δημιουργήθηκε για να ασκηθεί εξουσία στην Ελλάδα και προφανώς για να δεθεί «χειροπόδαρα» η χώρα με τα δεσμά του μνημονίου.

Άσκηση πολιτικής πίεσης είναι σαφώς και η απόφαση της ΕΚΤ να μην δεχθεί από τις 11 Φεβρουαρίου και μετά τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα. Κι αυτό δεν το λέει μόνο η ελληνική κυβέρνηση, το σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg επισημαίνοντας πώς η απόφαση αυτή δεν θα έχει επίδραση στις τράπεζες και την ρευστότητα τους, αλλά συνιστά άσκηση πολιτικής πίεσης στην κυβέρνηση.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αυτή είναι η πρόταση για το αίτημα παράτασης από το Βαρουφάκη

Αυτή είναι η πρόταση για το αίτημα παράτασης από το Βαρουφάκη

Τον φάκελο των εισηγήσεων του Γιάννη Βαρουφάκη στις δύο συνεδριάσεις του Eurogroup, στις 11 και τις 16 Φεβρουαρίου, έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών, σε μια μάλλον ασυνήθιστη κίνηση λίγες ώρες πριν την υποβολή του αιτήματος παράτασης της δανειακής σύμβασης.

Στην εισήγηση του Γιάννη Βαρουφάκη στις 11 Φεβρουαρίου, στην πρώτη δηλαδή, συνεδρίαση του Eurogroup, που έχει έκταση οχτώ σελίδων αναφέρονται οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης Government Commitments, η πρόταση για μια νέα συνεργασία A New Partnership, το τι θα πρέπει να περιλαμβάνει η συμφωνία-γέφυρα A Bridge Program, η τεχνική παράταση Technical Extension.

Στις επόμενες πέντε σελίδες ακολουθεί η ελληνική πρόταση που υποβλήθηκε στη συνεδρίαση η οποία, υπενθυμίζεται, έληξε χωρίς να υπάρξει κοινό ανακοινωθέν.

Στη συνεδρίαση της 16ης Φεβρουαρίου, που διεκόπη πρόωρα μετά το αδιέξοδο, η εισήγηση του κ. Βαρουφάκη είναι μόλις τριών σελίδων. Ακολουθεί ένα non paper της ελληνικής κυβέρνησης για τη συνεδρίαση, η οποία συνοδεύεται από δύο παραρτήματα: για τις ιδιωτικοποιήσεις και για τη βιωσιμότητα του χρέους βάσει των συζητήσεων των τεχνικών κλιμακίων που είχαν προηγηθεί το Σαββατοκύριακο 13-14 Φεβρουαρίου.

Ο φάκελος ολοκληρώνεται με τα όσα είπε ο υπουργός Οικονομικών στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε και τα δύο προσχέδια των ανακοινώσεων από τον Πιερ Μοσκοβισί και τον Γερούν Ντάισελμπλουμ.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ελλάδα και Ρωσία οδηγούν την Γερμανία σε ολοκληρωτική ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

Ελλάδα και Ρωσία οδηγούν την Γερμανία σε ολοκληρωτική ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

Reparationen? Nein και πάλι nein!: Αυτή είναι η κοφτή γερμανική απάντηση σε κάθε αίτημα... για πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα, στη Ρωσία και σε όποιον άλλον θέσει ζήτημα χρηματικής επανόρθωσης για τις απέραντες καταστροφές που άφησαν πίσω τους οι ναζί στον Β" Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σύμφωνα με το ΒΗΜΑ τα 162 δισ. ευρώ για τα οποία μιλάει η Αθήνα είναι ψίχουλα μπροστά στα 3-4 τρισ. ευρώ στα οποία υπολογίζουν Ρώσοι βουλευτές τις αξιώσεις της χώρας για όσα υπέστη στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο».

Η ρωσική Βουλή αποφάσισε τη σύσταση ομάδας εργασίας για τη διεκδίκηση, διότι «στην πράξη, η Γερμανία δεν κατέβαλε τίποτε στην ΕΣΣΔ για το κύμα καταστροφής και βαρβαρότητας που μας προκάλεσε».

Μέλος της επιτροπής εξήγησε ότι «αν η Γερμανία πλήρωσε 60 δισ. ευρώ σε αποζημιώσεις για τα 6 εκατομμύρια Εβραίους που εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα, ελάτε να υπολογίσουμε πόσα χρωστάει για τα 27 εκατομμύρια Σοβιετικούς που σκοτώθηκαν, εκ των οποίων τα 16 εκατομμύρια ήταν άμαχοι πολίτες».

Σχεδόν όλες οι δυτικές εφημερίδες, ακόμη και η ρωσική «Ιζβέστια», εκτιμούν ότι αυτές οι διεκδικήσεις έχουν σχέση και με την τρέχουσα επικαιρότητα.

Γράφουν ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα τις βάζει στο τραπέζι εν όψει της μεγάλης διαπραγμάτευσης για το χρέος της και η Ρωσία ως ευθεία αντίδραση στις οικονομικές κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) λόγω Ουκρανίας.

Ακόμη και έτσι, η Γερμανία έχει λόγους να φοβάται. Αν πιο βιομηχανοποιημένες πρώην κατεχόμενες χώρες όπως η Γαλλία ή η Ολλανδία απαιτούσαν επισήμως πολεμικές αποζημιώσεις, αυτά τα χρέη θα μπορούσαν να φθάσουν σε 2 τρισ. ευρώ, περί το 70%-80% του γερμανικού ΑΕΠ – θεωρητικώς αρκετά για να χρεοκοπήσει η Γερμανία όχι μία αλλά πολλές φορές.

Εξ ου και η απάντηση του Βερολίνου είναι απολύτως αρνητική και στερεότυπη. Τονίζει ότι τα ζητήματα αυτά έχουν διευθετηθεί οριστικά με διμερείς συνθήκες τη δεκαετία 1950-1960 και με τη λεγόμενη συμφωνία «2+4» του 1990. Αυτή υπογράφηκε από τις δύο Γερμανίες, Ανατολική και Δυτική, και τους τέσσερις πρώην Συμμάχους (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Βρετανία, Γαλλία) όταν επανενώθηκε η Γερμανία. Την ενέκριναν όλες οι τότε χώρες του ΟΑΣΕ – μεταξύ τους και η Ελλάδα – και δεν περιέχει ούτε λέξη για αποζημιώσεις.

Die Linke: «Ηθική υποχρέωση να αποπληρώσουμε την Ελλάδα»

Αλλά ιστορικοί, σύλλογοι αντιστασιακών και πολιτικοί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν συμφωνούν ότι το θέμα έχει κλείσει.

«Στη Συμφωνία 2+4 δεν αναφέρεται τίποτε για το κατοχικό δάνειο του 1942-1944» (σ.σ.: 476 εκατ. προπολεμικών μάρκων, που υπολογίζονται σε τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ σε σημερινές τιμές), λέει μιλώντας στο «Βήμα» η Γερμανίδα ευρωβουλευτής Γκάμπι Τσίμερ, ηγετικό στέλεχος του αριστερού κόμματος Die Linke.

«Κατά τη γνώμη μου, η Γερμανία έχει ηθική υποχρέωση να το αποπληρώσει ώστε να χτίσει μια πραγματική σχέση αμοιβαίου σεβασμού με την Ελλάδα. Η γερμανική κυβέρνηση δεν πρέπει να συνεχίσει να υποκρίνεται ότι το θέμα έχει λυθεί. Επιπλέον, το ανοιχτό ζήτημα των αποζημιώσεων υπάρχει ανεξάρτητα από την τρέχουσα συγκυρία του κρατικού χρέους της Ελλάδας. Το ένα δεν πρέπει να συνδέεται με το άλλο» τονίζει.

«Είναι το κατοχικό δάνειο μέρος του ζητήματος των επανορθώσεων; Μάλλον ναι. Διότι έτσι αναφέρει το άρθρο 5 της Συμφωνίας του Λονδίνου (1953) για το γερμανικό χρέος» μας λέει ο Αλμπρεχτ Ριτσλ, Γερμανός καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στη London School of Economics.

«Αλλά είναι εξίσου σαφές ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί να ανοίξει ξανά συζήτηση για αποζημιώσεις. Αν το κάνει, θα δημιουργήσει νομικό προηγούμενο για άλλες χώρες, με τρομακτικές επιπτώσεις για την οικονομία της» εκτιμά ο συνομιλητής μας.

Χάγκεν Φλάισερ: «Το κατοχικό δάνειο το είχε αναγνωρίσει επίσημα το ναζιστικό καθεστώς»

«Καλύτερη ελπίδα της Ελλάδας είναι η διεκδίκηση της αποπληρωμής του κατοχικού δανείου, διότι δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σε άλλα κράτη, και δεν πρόκειται να θέσει νομικό προηγούμενο» λέει στο «Βήμα» ο Χάγκεν Φλάισερ, ομότιμος καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και προσθέτει:

«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες και να εξηγήσει γιατί υπάρχει δίκιο σε αυτό το αίτημα. Σημαντικό επιχείρημα είναι επίσης ότι αυτό το δάνειο το είχε ήδη αναγνωρίσει επίσημα το ναζιστικό καθεστώς».

Οπως έγραψε ο κ. Φλάισερ σε πρόσφατο άρθρο του στον βρετανικό «Guardian», «είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ των αποζημιώσεων για πολεμικά εγκλήματα και της εξόφλησης των μηνιαίων δανείων που υποχρεώθηκε να πληρώνει η ελληνική κατοχική κυβέρνηση για το κόστος συντήρησης του γερμανικού στρατού στην Ελλάδα και της στρατιωτικής δραστηριότητας στη Μεσόγειο, ακόμη και για μεταφορά τροφίμων από τη λιμοκτονούσα Ελλάδα στο στράτευμα Afrika Korps του Ρόμελ.

Αντίθετα από το ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, αυτό το χρέος δεν επιβαρύνεται τόσο από ηθικολογικές παραμέτρους. Το κατοχικό δάνειο θα μπορούσε – και θα έπρεπε – να γίνει βάση για συνομιλίες με στόχο τη δημιουργία ενός «ταμείου μέλλοντος», ενός ιδρύματος εκατέρωθεν αφιερωμένου στην αποκατάσταση μιας «μοιραζόμενης» Ιστορίας και στη χρηματοδότηση ενός προγράμματος υποδομών με συμβολική σημασία».

Αυτό βεβαίως θα απαιτούσε μεγάλη μεταστροφή στη νοοτροπία της γερμανικής πλευράς. «Εως τότε συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε μια παράλογη κατάσταση, όπου οι δημοκρατικά εκλεγμένες μεταπολεμικές γερμανικές κυβερνήσεις αρνούνται το συγκεκριμένο χρέος, το οποίο είχε αναγνωριστεί επίσημα ακόμη και από το Γ" Ράιχ» καταλήγει ο καθηγητής Φλάισερ.

Αναζητώντας δικαίωση

ΠΟΛΩΝΙΑ – Πρώτα μίλησε, μετά σιώπησε

Ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων έθεσε η Βουλή της Πολωνίας τον Σεπτέμβριο του 2004, κρίνοντας ότι «η χώρα δεν έχει λάβει επαρκή οικονομική επανόρθωση για καταστροφές και απώλειες από τη γερμανική επιθετικότητα, κατοχή και γενοκτονία». Λίγο αργότερα η κυβέρνηση της Πολωνίας, η οποία μόλις είχε ενταχθεί στην ΕΕ, διαβεβαίωσε το Βερολίνο ότι δεν θα υποβάλει επισήμως το αίτημα.

ΙΤΑΛΙΑ – Αστική ασυλία των ηττημένων

Το 2008 η Ιταλία προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με αίτημα επιπλέον χρηματικές αποζημιώσεις από τον Β" Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Δικαστήριο αρνήθηκε, παίρνοντας το μέρος της Γερμανίας, με το σκεπτικό ότι η ιταλική διεκδίκηση «παραβιάζει την εθνική κυριαρχία της Γερμανίας». Είναι η λεγόμενη αστική ασυλία ηττημένων κρατών που έχουν υπογράψει Συνθήκη Ειρήνης.

ΙΣΡΑΗΛ – Ελαβε 60 δισ. ευρώ ως το 2008

Εξαίρεση στον κανόνα είναι βεβαίως, και δικαίως, το Ισραήλ. Η Συμφωνία του Λουξεμβούργου (1952) είναι η μοναδική περίπτωση στην Ιστορία όπου έλαβε πολεμικές αποζημιώσεις ένα κράτος το οποίο δεν υπήρχε στον πόλεμο για τον οποίο δόθηκε η επανόρθωση. Ως το 2008 η Γερμανία είχε πληρώσει 60 δισ. ευρώ στο εβραϊκό κράτος για θύματα του Ολοκαυτώματος.

Διμερείς συμφωνίες με τη Δυτική Γερμανία

Μεταξύ 1959-1964 υπογράφηκαν διμερείς συμφωνίες ανάμεσα στη Δυτική Γερμανία και ζημιωθέντα κράτη της Ευρώπης, τα οποία επιφυλάσσονταν όμως για καταβολές αποζημιώσεων μετά την επανένωση της Γερμανίας. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, η Ελλάδα έλαβε 115 εκατ. μάρκα εκείνης της εποχής, η Γαλλία 400 εκατ., η Ολλανδία 125 εκατ. και η Βρετανία 11 εκατ. μάρκα.

tro-ma-ktiko

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ναι ρε, ΔΡΑΧΜΗ! Διαβάστε και κοινοποιήστε το να ξυπνήσει κόσμος

Ναι ρε, ΔΡΑΧΜΗ! Διαβάστε και κοινοποιήστε το να ξυπνήσει κόσμος

Στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας: ΔΡΑΧΜΗ. Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα…

Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα.

Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα?

Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης?

Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας?

Ποιος είπε ότι μπήκαμε στο ευρώ για να ..

μείνουμε κιόλας?

Ποιος είπε ότι δεν πέτυχε η είσοδός μας στο ευρώ?

Εξηγούμαι:

1. Το ευρώ από τη φύση του ….

….και από τη λειτουργία του είναι ένα χρεωστικό νόμισμα.

Παράγεται σε ειδικό χαρτί και μελάνια της ΕΚΤ, δηλαδή με ελάχιστο κόστος.

Είναι αποσυνδεδεμένο πλήρως από τον λεγόμενο «χρυσό κανόνα» και επομένως, η αξία του είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ λογιστική. Η αξία του νομίσματος δεν αντιστοιχεί σε χρυσό.

Δηλαδή είναι …αέρας. Δεν πρόκειται περί πραγματικής αξίας αλλά περί λογιστικών συμψηφισμών αξιών στις συναλλαγές.

2. Περαιτέρω, το ευρώ είναι νόμισμα που παράγει από την στιγμή της παραγωγής του, χρέος. Πώς γίνεται αυτό;

Να η απάντηση: Το ευρώ «κόβεται» από την ΕΚΤ.

Αλλά η ΕΚΤ (από τις ιδρυτικές συμβάσεις της ΟΝΕ) δεν μπορεί να είναι απευθείας δανειστής κρατών.

Η ΕΚΤ υποχρεούται να δανείζει με το βασικό παρεμβατικό επιτόκιο (αυτή τη στιγμή 0,75%) τις εμπορικές τράπεζες κάθε κράτους.

Στη συνέχεια, οι τράπεζες δανειοδοτούν τα κράτη, είτε με τη σύναψη δανειακών συμβάσεων (οπότε το επιτόκιο δανεισμού κυμαίνεται μεταξύ 3 και 6% και καθορίζεται με διμερείς διαπραγματεύσεις) είτε με την αγορά ομολόγων χρέους (οπότε το επιτόκιο δανεισμού προσδιορίζεται από τις χρηματαγορές κατ΄ αρχή επάνω στο δίπολο «προσφορά-ζήτηση» και ανάλογα με την επικινδυνότητα της τοποθέτησης , αυτά είναι τα διαβόητα spreads).

Άρα, τελικά, ο αέρας που παράγει η ΕΚΤ καταλήγει να αποτελεί προϊόν δανεισμού, ο οποίος επιβαρύνει επιτοκιακά ένα κράτους περί το 4%-5%.

Παράδειγμα: Έστω ότι η ΕΚΤ έκοψε 100€. Αυτά τα δανείζει στην τράπεζα Τ με επιτόκιο 0,75%. Η Τράπεζα Τ τα δανείζει με τη σειρά της στο κράτος Κ με επιτόκιο 5%. Άρα το κράτος, όταν θα έρθει η ώρα της αποπληρωμής, θα πρέπει να αποπληρώσει 105€. Από αυτά τα 105€, τα 4,25 θα τα κρατήσει η τράπεζα Τ, ως απόδοση του επιτοκίου της. Και τα υπόλοιπα 100,75€ θα πρέπει να τα αποδώσει στην ΕΚΤ.

Ας το δούμε με ερωταπαντήσεις για να γίνει σαφές τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω:

Ερώτηση: Άρα, ποιος κερδίζει με τον τρόπο λειτουργίας του ευρώ?

Απάντηση: Οι τράπεζες και η ΕΚΤ.

Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ παράγει χρέος?

Απάντηση: Ασφαλώς ναι! Άλλωστε, για να αποδοθεί 5% τόκος σημαίνει ότι απαιτείται ανάπτυξη περίπου 8%-10% στο ΑΕΠ της χώρας, ώστε αφαιρουμένων των λειτουργικών εξόδων, να απομένει κέρδος από την ανάπτυξη της τάξης του 5% που μπορεί να αποπληρώσει τους δανειστές.

Αλλά τέτοιας έντασης αναπτύξεις ΠΟΤΕ δεν παρουσιάστηκαν στα κράτη της ΟΝΕ, από την δημιουργία της μέχρι και σήμερα.

Ερώτηση: Επομένως, το ευρώ, δεν ευνοεί κράτη αλλά τράπεζες;

Απάντηση: Όχι, λάθος! Το ευρώ στην λειτουργία του ως δανειακό προϊόν, ευνοεί τις Τράπεζες. Αλλά ως μέσο συναλλαγών ευνοεί την παραγωγική υπερδύναμη της ΟΝΕ, την Γερμανία.

Η Γερμανία με τον ισχυρό εξαγωγικό προσανατολισμό της, συγκεντρώνει τεράστια ποσά από τις εξαγωγές, τα οποία οι χώρες με ισχνή παραγωγική δομή αναγκάζονται να καταβάλλουν για να αποκτούν αυτά που χρειάζονται.

Από την άλλη πλευρά, οι χώρες που δεν έχουν ισχυρή παραγωγική δομή παρουσιάζουν εμπορικά ελλείμματα, τα οποία προσπαθούν να τα καλύψουν από την παροχή υπηρεσιών (πχ από τον τουρισμό ) και από τον δανεισμό.

Επομένως, η Γερμανία κεφαλαιοποιεί το κέρδος που παράγει το ευρώ, πουλώντας τα προϊόντα της, ενώ εμείς χρεωνόμαστε προκειμένου να τα αγοράσουμε, καθώς το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου δεν μας επιτρέπει την δημιουργία αποθεματικών κεφαλαίου από τον τομέα της παροχής υπηρεσιών.

Ερώτηση: Αυτό όμως είναι φαύλος κύκλος. Όποιος χρεώνεται διαρκώς κάποτε θα καταρρεύσει. Επομένως, το ευρώ, δημιουργώντας συνεχώς χρέη προς όφελος των ισχυρών, είναι τελικά ένα εργαλείο εκπόρθησης κρατών;

Απάντηση: Ασφαλώς. Το ευρώ φτιάχτηκε με τέτοιο τρόπο και λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που δεν είναι μόνο οικονομικό μέγεθος. Είναι και πολιτικό όπλο. Δημιουργώντας χρέη, επιβάλλει πολιτικές. Και εν τέλει, αναγκάζει σε απώλεια εκφάνσεων της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, προκειμένου για την εξυπηρέτηση των χρεών. Επομένως, όταν το ευρώ θα έχει επιτελέσει τη λειτουργία του, δεν θα υπάρχει και λόγος ύπαρξής του.

Ερώτηση: Άρα η ίδια η Γερμανία μπορεί αν φύγει πρώτη από το ευρώ;

Απάντηση: Ήδη στη Γερμανία η σχετική κουβέντα έχει ξεκινήσει και μάλιστα, ακούγεται πολύ το moto «εμείς ότι είχαμε να κερδίσουμε από την κρίση το κερδίσαμε, τώρα μπορούμε να αποχωρήσουμε από το ευρώ».

Ερώτηση: Άρα εμείς γιατί κοπτόμεθα για το ευρώ τόσο πολύ;

Απάντηση:

1. Γιατί οι πολιτικοί μας έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και σε ενδεχόμενο επανόδου σε εθνικό νόμισμα και με την εφαρμογή αυστηρής νομισματικής πολιτικής, δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να επαναπατρίσουν αυτά τα κεφάλαια, και

2. Γιατί είμαστε τα ιδανικά θύματα και ψώνια, ευρωλιγούρηδες και ξενομανείς, κομπεξικοί και φραγκογλύφτες…

Σχετικό είναι και το θέμα μιας πρότασης που υποβάλλουμε αρκετοί (μεταξύ αυτών κι εγώ ήδη με την σημείωσή μου αυτή) σχετικά με την δυνατότητα ή ίσως και την αναγκαιότητα έκδοσης χρυσής δραχμής, τουλάχιστον για τις εξωτερικές μας συναλλαγές, ως κράτος.

Το ζήτημα της χρυσής δραχμής και του χρυσού κανόνα είναι περίπου ίδια αλλά και πολύ διαφορετικά.

Ειδικότερα: Ένα νόμισμα που κυκλοφορεί ως αξία αντιστοιχούσα σε χρυσό, σημαίνει ότι, αν το πας στην τράπεζα της Ελλάδας και ζητήσεις την αξία του νομίσματος σε πραγματικό χρυσό, τότε θα πάρεις τον αντίστοιχο χρυσό.

Επομένως, θα πρέπει το ύψος των κυκλοφορούντων νομισμάτων, το σύνολο του χρήματος που κυκλοφορεί σε μια χώρα, να αντιστοιχεί σε αποθεματικά χρυσού. Αυτό είναι ο λεγόμενος «χρυσός κανόνας».

Πχ αν το ευρώ ήταν νόμισμα σε αξία χρυσού, τότε εσύ θα μπορούσες να μεταβείς στην τράπεζα της Ελλάδας με ένα χαρτονόμισμα των 100€ και να ζητήσεις να λάβεις την αντίστοιχη ποσότητα χρυσού.

Περίπου όμοια είναι η λειτουργία του χρυσού νομίσματος αλλά είναι επίσης και εντελώς διαφορετική ταυτόχρονα. Ο λόγος είναι απλός:

Το χρυσό νόμισμα δεν αποτελεί νόμισμα σε αντικατάσταση αξίας, αλλά αποτελεί το ίδιο το νόμισμα αξία καθ” εαυτή, αφού είναι χρυσό.

Επομένως, η συναλλακτική συμπεριφορά στις 2 περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Στην πρώτη περίπτωση (του χρυσού κανόνα) συναλλάσσεσαι συμπράττοντας σε ΥΠΟΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, εκτιμώντας ότι η λογιστική αξία του νομίσματος αντιστοιχεί σε αποθεματικό χρυσού.

Στην δεύτερη περίπτωση, όμως συναλλάσσεσαι με ΕΚΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, αφού στην πραγματικότητα συναλλάσσεσαι με χρυσό. Δηλαδή στην πρώτη περίπτωση μετατρέπεις την λογιστική αξία σε χρυσό, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, μετατρέπεις το χρυσό σε λογιστική αξία.

Έτσι, η πρότασή μου για κυκλοφορία εθνικού χρυσού νομίσματος λαμβάνει υπόψη της μια άκρως αντίθετη παράμετρο σε σχέση με την έκδοση λογιστικής δραχμής.

Η έκδοση λογιστικής δραχμής (που δεν θα αντιστοιχεί σε αποθέματα χρυσού) σημαίνει ότι θα πρέπει να επιβληθούν αυστηροί νομισματικοί κανόνες για την εισροή και εκκροή συναλλάγματος καθώς επίσης και να διασφαλιστεί ότι το νέο νόμισμα δεν θα γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε να μην δεχτεί πιέσεις και αναγκαστεί σε υποτίμηση.

Αλλά η έκδοση χρυσής δραχμής απαιτεί το νόμισμα να γίνει αντικείμενο συναλλαγών στις χρηματαγορές, ώστε λόγω ακριβώς της ενσωματωμένης αξίας του πολύτιμου μετάλλου από το οποίο έχει δημιουργηθεί και λόγω της τεράστιας ζήτησης σε χρυσό, να δεχτεί υπερτιμητικές πιέσεις και τελικά να ανατιμηθεί!

Έτσι η χρυσή δραχμή, αν ξεκινήσει στην ισοτιμία 1 χρυσή δραχμή =1200 ευρώ, τότε με την είσοδο του νομίσματος στις χρηματαγορές, το νόμισμα αυτό, λόγω ζήτησης θα αποκτήσει αυτόματα προστιθέμενη αξία λόγω ζήτησης που τουλάχιστον θα διπλασιάσει την αξία του μέσα σε λίγες ώρες!

Για να το καταστήσω πρακτικό το ζήτημα, ώστε να γίνει αντιληπτό:

Η Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει διαθέσιμα κοιτάσματα χρυσού, ύψους περίπου 28 δις ευρώ. Εάν αυτό τον χρυσό τον μετατρέψουμε σε χρυσό νόμισμα, τότε μέσα σε λίγες ώρες και με την τεράστια υπερτιμητική πίεση που θα ασκηθεί στο νόμισμα (λόγω ζήτησης) η Ελλάδα θα μπορεί να διπλασιάσει ή ακόμα και να τριπλασιάσει την λογιστική αξία του νομίσματος και επομένως να κεφαλαιοποιήσει κέρδος, το οποίο θα προέρχεται ουσιαστικά από την εμπορία χρυσού.

Ωστόσο, αυτό το κέρδος είναι διπλό για τον επίσης απλό λόγο:

Στις χρηματαγορές δεν θα ρίξουμε ΟΛΟ το ποσό των χρυσών δραχμών, γιατί αυτό αφενός θα δημιουργούσε πληθωριστικές τάσεις στο νόμισμα και αφετέρου λόγω υπερπροσφοράς δεν θα αποκτούσε την αναμενόμενη προστιθέμενη αξία.

Ρίχνοντας στις αγορές ένα ποσό ικανό να κάνει τους πάντες να ελπίζουν ότι «θα αγοράσουν χρυσό» αλλά ταυτόχρονα πολύ μικρό σε σχέση με το υπόλοιπο του αποθεματικού μας, τότε… θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την αξία του χρυσού που θα είχαμε στα χέρια μας! Δηλαδή θα είχαμε διπλασιάσει ή και τριπλασιάσει την οικονομική ισχύ της χώρας, χωρίς ποτέ να μεταβιβάσουμε τον χρυσό της!

Πάντως, το σημαντικό ΔΕΝ είναι το πώς θα διαχειριστούμε εμείς μια εθνική, λαϊκή δραχμή αλλά το πώς διαχειρίζονται κάποιοι το ευρώ. Εχθές δεν πρόλαβα να σας γράψω ότι ίσως το ευρώ να είναι ένα -από τη φύση του- θνησιγενές νόμισμα, από το οποίο πρώτη η Γερμανία θα θελήσει να αποχωρήσει για να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη της.

Οπότε τώρα, έχετε ακόμα περισσότερες ενδείξεις για το ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή μας στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» και πόσο άσχημο παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του λαού, από λαμόγια, δημοκόπους (όχι δεν έκανα λάθος, δημοκόπους ήθελα να γράψω) και ύαινες που τόσα χρόνια ζουν και δρουν παρασιτικά επάνω στο σώμα αυτής εδώ της χώρας και τώρα κόπτονται να μας πείσουν να μείνουμε στο ευρώ…

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του 

διαδικτύου.

Continue reading

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ