ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ! Την μουσική των πλανητών επιβεβαίωσε η NASA – Ακούστε την

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ! Την μουσική των πλανητών επιβεβαίωσε η NASA – Ακούστε την

Μετά από 2.500 χρόνια η NASA παρουσιάζει τους ήχους που δημιουργούν οι πλανήτες δικαιώνοντας τις θεωρίες του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.

Ακούστε τους ήχους που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μέσα από τους ανιχνευτές των μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA: Voyager I και II, οι οποίοι κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος όπως αναφέρει το awakengr.com.

Είναι μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων που κατεγράφησαν και μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου.

Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία (2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν), μίλησε ο Πλάτων, ο οποίος ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος – έλεγε επίσης ότι

«η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή»,

«η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».

Πιο πριν όμως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, μέγιστος φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας ώστε ν’ ακούει (όπως έλεγε) τη συμφωνία του ουρανού, τη μουσική των ουράνιων σφαιρών και 6 αιώνες π.Χ. από τον Κρότωνα της Ιταλίας αυτός και οι μαθητές του θεμελίωναν την θεωρία τους για τους αριθμούς:

«κατὰ δὴ τοὺς Πυθαγορικοὺς πρεσβευτέα τὰ τῶν ἀριθμῶν ὡς ἀρχὴ καὶ πηγὴ καὶ ῥίζα τῶν πάντων».

Ανακάλυπταν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στη μουσική και βάσει αυτών ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών, «τοὺς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ἁρμονικοὺς λόγους ἐννοῶν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀκουστὸν ἀκούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας».

Η μουσική ήταν ακόμα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε – παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους ακούμε”:

«Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών στρεφομένων»!

Εάν σταθούμε για λίγο στην γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο μέγας Πλάτων έλεγε ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος.

Ο Kepler, που μελέτησε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα, παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές του, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Γης, “γράφουν” την περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.

Η τροχιά του Άρεως γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου (Πυρ). Η τροχιά του Διός γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη). Η τροχιά της Αφροδίτης γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ). Η τροχιά της Γης γράφει την περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ).

Μερικοί από αυτούς τους ήχους είναι σαν δελφίνια, άνεμοι, κύματα, πουλιά, Θιβετιανά μουσικά μπολ, κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά.

Και μην ξεχνάμε το καταπληκτικότερο σχετικά με τους ήχους των πλανητών. Ότι σχετίζονται απόλυτα με τις 7 νότες.

Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους (νότες) είναι:

1) Ήλιος = Μι

2) Αφροδίτη = Φα

3) Ερμής = Σολ

4) Σελήνη = Λα

5) Κρόνος = Σι

6) Άρης = Ρε

7) Δίας = Ντο

Ακούστε την μουσική των πλανητών παρακάτω:

awakengr.com

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

NASA επιβεβαίωσε ότι ο μύθος του Οδυσσέα υπήρξε στην πραγματικότητα!

NASA επιβεβαίωσε ότι ο μύθος του Οδυσσέα υπήρξε στην πραγματικότητα!

Μια νέα απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, η ακριβέστερη μέχρι στιγμής, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης.

Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.

«Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», λέει ευθέως η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.



Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική.

Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.



«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα.

Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες:

«Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».




«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.

Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό.

«Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο»

Το βασανιστικό ερώτημα είναι αν τα γεγονότα που περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Την απάντηση για την κ. Πρέκα-Παπαδήμα τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια.

Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο».



«Το γεράκι που περιγράφει ο Ομηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη.

Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια.

Ανατρέχοντας στους χάρτες της NASA, οι επιστήμονες βρήκαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη.



Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα.

Κατά τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.

kathimerini.gr

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τάφος 2300 ετών ανακαλύφθηκε στην Σαμψούντα !

Τάφος 2300 ετών ανακαλύφθηκε στην Σαμψούντα !

31-8-2016

Δεν εξηγείται διαφορετικά, τα ποτισμένα με αίμα «άγια χώματα» της Μικράς Ασίας μας «ξερνάνε» συνέχεια Ελλάδα, καταδεικνύοντας σε όλο το πλανήτη τον αληθινό «νοικοκύρη» αυτής της τεράστιας περιοχής.

Όσοι μήνες, χρόνια και αιώνες να περάσουν δεν πρόκειται ποτέ οι Τούρκοι να φτιάξουν ούτε το ένα χιλιοστό από αυτά που έχτισαν , στόλισαν , και δημιούργησαν οι ένδοξοι πρόγονοι μας σε αυτή την γη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση στα χώματα του ελληνικού Πόντου .

Σήμερα δημοσιοποιήθηκε η ανακάλυψη ενός ταφικού μνημείου 2300 χρόνων της ελληνιστικής εποχής, σε ένα εργοτάξιο στη βόρεια επαρχία της περιοχής Canikli στην ευλογημένη περιοχή της Σαμψούντας .

Το μνημείο ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ενός εξωραϊσμού και των ανασκαφών που διεξάγονται από το Δήμο Σανίκ από την υπηρεσία αρχαιολογίας της Σαμψούντας , στο πλαίσιο έργου «15η Ιουλίου το βουνό των μαρτύρων», αναφέρει ο τουρκικός τύπος .



Ο θάλαμος βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο στη γειτονιά του Toptepe.

Τον ταφικό θάλαμο περιστοιχίζουν τοιχώματα των οποίων η οικοδομική τεχνική είναι περίτεχνη , και έιναι όντας κατασκευασμένος από φυσική πέτρα, ενώ ανακαλύφθηκε και ένας διάδρομος μήκους 12 μέτρων μήκους , που ονομάζεται «δρόμος ».

Το ταφικό μνημείο έχει τοξωτό διάδρομο με ύψος περίπου 2,8 μέτρα και πλάτος 2,5 μέτρα.

Η Σαμψούντα ( γνωστή και ως Αμισό ), κατοικούνταν από το 760 – 750 π.Χ. από Μιλήσιους κατοίκους οι οποίοι με το εμπόριο τους οδήγησαν την πόλη τους στην ακμή , κατασκευάζοντας τα εξαιρετικά αυτά έργα.

Εμείς απλώς υπενθυμίζουμε ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο ότι περικλείεται στα στενά γεωγραφικά όρια του σημερινού ελληνικού κράτους, αλλά συμπεριλαμβάνει πολύ μεγαλύτερες γεωγραφικές εκτάσεις και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε ποτέ.

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τάφος Κέλτη Αποδεικνύει όσα Δεν Θέλουν να Ξέρουμε για την Ελληνική Καταγωγή τους

Τάφος Κέλτη Αποδεικνύει όσα Δεν Θέλουν να Ξέρουμε για την Ελληνική Καταγωγή τους

Ο πρίγκηπας είχε θαφτεί με το άρμα του στο κέντρο ενός λόφου.

Το μαυσωλείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν ανακαλυφθεί από εκείνη τη χρονική περίοδο, περιέχει πολλά αξιόλογα ευρήματα, μεταξύ των οποίων ένα αρχαιοελληνικός αμφορέας για κρασί.

Μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις είναι μία μπρoύτζινη, περίτεχνα στολισμένη χύτρα για την αποθήκευση κρασιού. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, έχει φιλοτεχνηθεί από Ετρούσκους τεχνίτες και διακοσμείται στα χερούλια από κεφαλές που απεικονίζουν τον αρχαίο θεό Αχελώο, τη θεότητα του ποταμού, με κέρατα, μούσι, αυτιά ταύρου και τριπλό μουστάκι. Στη χύτρα διακρίνεται επίσης ο Διόνυσος κάτω από μία κληματαριά να κοιτά μια γυναικέια μορφή.

Είναι πολύ σημαντικές οι ανακαλύψεις γιατί επιβεβαιώνουν τις εμπορικές συναλλαγές των Κελτών με τους λαούς της Μεσογείου, επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι που κάνουν ανασκαφές στον χώρο από τον περασμένο Οκτώβριο.

Σχόλιο diadrastika:

Κάπου εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι οι Ετρούσκοι ήταν ελληνικό φύλο.

Επίσης, είναι σημαντικό να σας υποδείξουμε μία σημαντική έρευνα του ΕΟΕ που, ανάμεσα σε πολλά άλλα, δείχνει πως οι Κέλτες έχουν πολύ στενή συγγένεια με τον Ηρακλή.

Ακόμα και ο τρόπος ταφής είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα που μιλά από μόνο του…

Κατά συνέπεια, οι υποθέσεις περί εμπορικών συναλλαγών, μπορεί να έχουν κάποια βάση, αλλά αποσιωπούνται όλα τα υπόλοιπα που δείχνουν ότι η ιστορία των Κελτών είναι κατά πολύ «βαθύτερη» και ουσιαστικότερη…

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τρία άγνωστα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα

Τρία άγνωστα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα 

Το ποια αθλήματα αξίζουν ή όχι θέση στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ένα θέμα συζήτησης το οποίο επανέρχεται σε κάθε Ολυμπιάδα- και μαζί του επανέρχονται και οι μνήμες των αρχαίων αθλημάτων των Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία, για διάφορους λόγους, δεν υπάρχουν σήμερα στο πρόγραμμα.

Τα τρία αγωνίσματα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται σήμερα στη λίστα των σύγχρονων Ολυμπιακών, όπως περιγράφονται στον κόμβο «Οδυσσέας» του υπουργείου Πολιτισμού, είναι τα εξής:

Οπλίτης δρόμος ή οπλιτοδρομία: Αν και τα αγωνίσματα του στίβου έχουν, σε γενικές γραμμές, επιβιώσει (ακόμα και με μικρές αλλαγές σε αποστάσεις) σήμερα, αυτό δεν ισχύει για την οπλιτοδρομία, τον απόλυτο αγώνα αντοχής, καθώς οι διαγωνιζόμενοι έτρεχαν φέροντας αμυντική πολεμική εξάρτυση, υπενθυμίζοντας το αξίωμα περί «πολιτών- οπλιτών» των αρχαίων ελληνικών πόλεων- κρατών και τη σύνδεση μεταξύ αθλητή και πολεμιστή.

Ο «οπλίτης δρόμος» εισάγεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 520 π.Χ., δηλαδή στην 65η Ολυμπιάδα. Πρόκειται για δρόμο ταχύτητας, όπου ο δρομέας έτρεχε φορώντας χάλκινη αμυντική πανοπλία (κράνος, κνημίδες, ασπίδα). Η διαδρομή του οπλίτη δρόμου ήταν 2 έως 4 στάδια (συνήθως 2 στάδια, όπως ο δίαυλος- το 1 στάδιο ισούται με περίπου 180-185 μέτρα).

Ο οπλίτης δρόμος θεωρείται ως επικήδειος αγώνας προς τιμήν κάποιου νεκρού ήρωα. Εκτός των Ολυμπιακών Αγώνων αναφέρεται και στα Νέμεα, Πύθια, Ίσθμια, Παναθήναια και σε άλλες γιορτές. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Ολυμπία, στο ναό του Διός φυλάγονταν 25 χάλκινες ασπίδες τις οποίες μοίραζαν στους οπλιτοδρόμους για την τέλεση των αγώνων.

Αρματοδρομίες: Ένα άθλημα που ανάγεται στην Εποχή των Ηρώων ακόμα, με τα άρματα να συναντώνται και στις ραψωδίες της Ιλιάδας. Ο πρώτος αγώνας αρματοδρομίας που αναφέρει η παράδοση είναι αυτός μεταξύ του Πέλοπα και του Οινομάου, βασιλιά της Πίσας, μύθος που συνδέεται άμεσα με την Ολυμπία. Αρματοδρομίες επίσης αναφέρει και ο Όμηρος, στους αγώνες που οργάνωσε ο Αχιλλέας προς τιμήν του νεκρού φίλου του Πατρόκλου. Προστάτης του αγωνίσματος της αρματοδρομίας θεωρείτο ο θεός Ποσειδώνας. Τα αγωνίσματα αρματοδρομιών στην Ολυμπία ήταν:

Το τέθριππο: το άρμα, ένα μικρό ξύλινο δίτροχο όχημα, συρόταν από τέσσερα άλογα. Το μήκος της διαδρομής ήταν δώδεκα γύροι του ιπποδρόμου. Το τέθριππο εισάγεται στην 25η Ολυμπιάδα (680 π. Χ.) και διεξάγεται έως και το 241 μ.Χ.

Η απήνη: εισάγεται στους Ολυμπιακούς αγώνες το 500 π.Χ. στην 70η Ολυμπιάδα και καταργήθηκε το 444 π.Χ. στην 84η Ολυμπιάδα. Το άρμα έσερναν δύο ημίονοι.

Η συνωρίδα: άρμα που έσερναν δύο άλογα. Εισάγεται στην 93η Ολυμπιάδα (408 π.Χ.). Το τέθριππο πώλων: εισάγεται στην 99η Ολυμπιάδα (348 π.Χ.). Το μήκος της διαδρομής ήταν οκτώ γύροι του ιπποδρόμου. Η συνωρίδα πώλων: εισάγεται ως αγώνισμα στην 128η Ολυμπιάδα (268 π.Χ.). Στους ομηρικούς χρόνους ηνίοχος ήταν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, αλλά στους ιστορικούς χρόνους οι ηνίοχοι δεν ήταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων. Η νίκη, όμως, ανήκε στους ιδιοκτήτες οι οποίοι μάλιστα στέφονταν νικητές, ενώ για τον ηνίοχο το βραβείο ήταν μια μάλλινη ταινία που ο ιππότροφος (ο ιδιοκτήτης δηλαδή του ίππου) του έδενε στο μέτωπο. Για το λόγο αυτό στην Ολυμπία έχουμε ονόματα γυναικών που αναφέρονται ως νικητές στις αρματοδρομίες (Κυνίσκα), παιδιών ή και πόλεων. Οι ηνίοχοι κατά την εκτέλεση του αγωνίσματος επεδίωκαν να καταλάβει το άρμα την εσωτερική πλευρά του ιπποδρόμου, προκειμένου να διανύσουν μικρότερη απόσταση.

Ονομαστοί ηνίοχοι της αρχαιότητας ήταν ο Κάρρωτος (ηνίοχος του βασιλιά Αρκεσιλάου), ο Φίντις ο Συρακούσιος, ο Νικόμαχος ο Αθηναίος, ο Χρόμιος, ηνίοχος του Ιέρωνα των Συρακουσών κ.ά.

Παγκράτιο: Αρκετοί το θεωρούν ως το απόλυτο μαχητικό άθλημα της αρχαιότητας- άλλωστε, και μόνο το όνομά του αποτελεί τον συνδυασμό του «παν» και του «κρατείν», δηλαδή αυτός που κυριαρχεί απόλυτα. Ήταν γνωστό επίσης ως «πάμμαχον» και ήταν εξαιρετικά δημοφιλές (O Φιλόστρατος το χαρακτηρίζει ως «το εν Oλυμπία το κάλλιστον») ως θέαμα στην αρχαιότητα, ενώ παράλληλα εντασσόταν στο πλαίσιο της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Με τα σημερινά δεδομένα, ίσως το θεωρούσαμε ως κάτι σχετικά κοντά στο MMA (Mixed Martial Arts).

Συνδύαζε χτυπήματα (πυγμαχία, αλλά και λακτίσματα) με πάλη, αυτά που δεν επιτρέπονταν ήταν το βγάλσιμο των ματιών, τα δαγκώματα και τα χτυπήματα στα γεννητικά όργανα και ήταν στην ουσία μια ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη, που, ακόμα και στην «αθλητική» διάστασή του, καθώς δεν ήταν λίγοι οι αθλητές που είχαν χάσει τη ζωή τους σε αυτό κατά τους Ολυμπιακούς (και μάλιστα έχει αναφερθεί και «νίκη μετά θάνατον», από τον Αρραχίωνα).

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκρατίου Αθλήματος (το άθλημα έχει αναβιώσει και στη σημερινή εποχή), οι απαρχές του Παγκρατίου συνδέονται με ελληνικές παραδόσεις, όπως την πάλη του Hρακλή με το λέοντα της Nεμέας, του Θησέα με το Mινώταυρο, και του Aίαντα με τον Oδυσσέα. Αργότερα, στα ιστορικά χρόνια, αναφέρεται λατρεία του «Ηρακλή Παγκράτη».

Στην Ολυμπία εισήχθη στη 33η Ολυμπιάδα (648 π. Χ.). Το αγώνισμα διακρινόταν στο άνω ή ορθοστάνδην παγκράτιο (όταν οι αθλητές αγωνίζονταν όρθιοι) και στο κάτω παγκράτιο (όταν οι αντίπαλοι έπεφταν και συνέχιζαν κάτω). Στην προπόνηση οι αθλητές χρησιμοποιούσαν συνήθως το ορθοστάνδην, ενώ στους αγώνες το κάτω παγκράτιο.

Οι παγκρατιαστές έπρεπε να συνδυάζουν ταυτόχρονα τα προσόντα των παλαιστών και των πυγμάχων, ενώ το αγώνισμα είχε αυστηρούς κανόνες τους οποίους έπρεπε να ακολουθούν. Τα ονόματα μεγάλων παγκρατιαστών που διασώθηκαν από τις αρχαίες πηγές είναι του Λύγδαμι του Συρακουσίου (πρώτου Ολυμπιονίκη στο παγκράτιο το 648 π.Χ.), του Ευκλή, του Σώστρατου του Σικυώνιου και άλλων.

pronews.gr

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Αρχαιοελληνική επιγραφή βρέθηκε στην περιοχή Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας

Αρχαιοελληνική επιγραφή βρέθηκε στην περιοχή Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας 

Τμήμα μαρμάρινης στήλης, που βρέθηκε στην αρχαία Ελληνική πόλη της Φαναγορείας, στην περιοχή Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας, στη χερσόνησο του Ταμάν, φέρει επιγραφή που αναφέρεται στον Πέρση βασιλιά Δαρείο Α’, όπως έγινε γνωστό από το Ίδρυμα Volnoe Delo, που από το 2004 στηρίζει τις ανασκαφές στην περιοχή.

Η στήλη, που χρονολογείται στο πρώτο μισό του 5ου αι. π. Χ., εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια ερευνών που διεξάγει η αποστολή Ταμάν του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους το εύρημα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση.

Η στήλη, ήρθε στο φως στο κέντρο της Φαναγορείας, τη μεγαλύτερη αρχαία ελληνική πόλη επί ρωσικού εδάφους και μία από τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις κατά μήκος των βόρειων ακτών της Μαύρης θάλασσας. Ιδρύθηκε στα μέσα του 6ου αι. π. Χ. από Έλληνες αποίκους (πιθανότατα από την ιωνική Τέω) και για μακρό διάστημα υπήρξε μια από τις δυο πρωτεύουσες του βασιλείου του Κιμμερικού Βοσπόρου, που σχηματίστηκε τον 5ο αι. π. Χ. στην ανατολική Κριμαία και στη Χερσόνησο του Ταμάν.

Υπήρξε κύριο οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Μαύρης Θάλασσας.
Η στήλη που φέρει επιγραφή στην αρχαία περσική γλώσσα, περιλαμβάνει μια μη καταγεγραμμένη ως σήμερα λέξη, η οποία πιθανότατα αναφέρεται στη Μίλητο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ιωνίας στη Μικρά Ασία. Η Μίλητος, ως γνωστόν, ήταν επικεφαλής της Ιωνικής Επανάστασης κατά των Περσών, που κατεστάλη από τον Δαρείο Α’ το 494 π. Χ. Είναι δε πολύ πιθανόν, σύμφωνα με τις αιτιάσεις των Ρώσων αρχαιολόγων, το τμήμα που βρέθηκε να ανήκε σε μαρμάρινη στήλη την οποία είχε στήσει ο Δαρείος στην ιωνική πόλη μετά τη νίκη του, με κείμενο που αναφερόταν στον θρίαμβό του.

Πώς όμως βρέθηκε το συγκεκριμένο τμήμα στη Φαναγορεία; Πάλι σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται ότι τμήμα της στήλης, που κάποια στιγμή έπεσε και έσπασε, έφτασε στη Φαναγορεία ίσως ως έρμα σε πλοίο το οποίο κατέπλευσε στο λιμάνι της. Το γεγονός, εξάλλου, ότι δεν υπάρχει στην χερσόνησο Ταμάν φυσικός λίθος αντίστοιχος με εκείνον της στήλης, συνηγορεί στην υπόθεση της «μετανάστευσης» του κομματιού.

«Η επιγραφή στη στήλη που έγινε στο όνομα του βασιλιά Δαρείου Α’ είναι προφανώς αφιερωμένη στη συντριβή της Ιωνικής εξέγερσης. Η ανακάλυψη θέτει τη Φαναγορεία στο πλαίσιο ενός από τα σημαντικότερα γεγονότα της αρχαίας ιστορίας, με εντυπωσιακές συνέπειες για τους Έλληνες και τους Πέρσες. Επίσης, καθιστά δυνατή την παρακολούθηση των συνδέσεων αυτής της αποικίας με άλλα μέρη του ελληνικού κόσμου και την ανάλυση της σημασίας της στον σημαντικό ελληνικό πολιτισμό που αναπτύχθηκε στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας», ανέφερε ο δρ. Βλαντιμίρ Κουζνέτσοφ (Vladimir Kuznetsov), επικεφαλής των ανασκαφών.

Αυτή τη στιγμή το εύρημα υποβάλλεται σε έλεγχο στο εργαστήριο συντήρησης του ερευνητικού κέντρου της Φαναγορείας, ενώ στην ακρόπολη της αρχαίας πόλης έχουν βρεθεί υπολείμματα αρχαίου τείχους φρουρίου. Επίσης, έχουν εντοπιστεί τα κατάλοιπα παλατιού του Μιθριδάτη VI, που χρονολογούνται τον 1ο αι. π. Χ., ένα αρχαίο έμβολο που χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό του Μιθριδάτη, ένας τάφος με κλιμακωτό ταβάνι, ένας ναός του 5ου αι. π. Χ., καθώς και αντικείμενα που βρέθηκαν στη θάλασσα (μέρος της πόλης έχει καταποντιστεί), όπως δομές του λιμανιού και κατάλοιπα πλοίων.

(Πηγή: ΑΠΕ, Φωτογραφία Αρχείου)

ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου

Continue reading

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ