Του Γιώργου Καισάριου
Το πρόβλημα με την οικονομική πολιτική, είναι ότι τα πράγματα σε περιόδους κρίσης είναι πολύ ρευστά για να μπορείς να προγραμματίσεις με ακρίβεια. Για παράδειγμα, ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα διαρκέσει μια ύφεση και πόσο βάθος θα έχει.
Το πρόβλημα με την οικονομική πολιτική, είναι ότι τα πράγματα σε περιόδους κρίσης είναι πολύ ρευστά για να μπορείς να προγραμματίσεις με ακρίβεια. Για παράδειγμα, ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα διαρκέσει μια ύφεση και πόσο βάθος θα έχει.
Επίσης, τα δεδομένα τα παίρνεις με καθυστέρηση και πολλές φορές δεν ξέρεις αν η πολιτική που έχεις ακολουθήσει έχει πιάσει τόπο, μέχρι αρκετό καιρό έπειτα από τότε που πήρες τις αποφάσεις.
Προϋπόθεση όμως για την σωστή διαχείριση της οποιασδήποτε κρίσης, ή της εξάσκηση οικονομικής πολιτικής, είναι να έχεις τα σωστά δεδομένα στα χέρια σου.
Πιστέψτε το ή όχι, αυτή είναι μια συζήτηση που διεξάγεται εδώ και πάρα πολύ καιρό στις ΗΠΑ. Μια συζήτηση δηλαδή για την ορθότητα των δεδομένων που παρουσιάζουν οι κρατικοί φορείς που καταμετρούν οικονομικά δεδομένα.
Διότι αν η οικονομική μέτρηση που έχεις είναι λάθος, λάθος θα είναι και η συνταγή που πρέπει να ακολουθήσεις αλλά και το τελικό αποτέλεσμα της ύφεσης που θα καταγράψεις. Εν ολίγοις, αν δεν έχεις κάνει σωστή μέτρηση από την αρχή, τότε θα ταλαιπωρηθείς.
Πολύ σωστά είπε ο κύριος Στουρνάρας προχτές στην τηλεόραση ότι, οι αντικειμενικές αξίες στα ακίνητα δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία σε σχέση με την επιβολή της φορολογίας.
Διότι τον κύριο Στουρνάρα δεν τον ενδιαφέρουν οι αντικειμενικές ή οι πραγματικές αξίες, τον ενδιαφέρει ο φόρος που έχει προϋπολογίσει.
Με λίγα λόγια, έχει λογαριάσει τι φόρο θέλει να πάρει (τι του λείπει) και απλά διαιρεί την συνολική αξία των σημερινών αντικειμενικών αξιών δια τα χρήματα αυτά και βγαίνει ένα ποσοστό για τον κάθε έναν.
Αν για χάρη της κουβέντας οι αντικειμενικές αξίες ήταν στο όριο των σημερινών πραγματικών τιμών των ακινήτων, οι φόροι θα ήταν λιγότεροι; ΟΧΙ. Απλά θα ήταν μεγαλύτερο το ποσοστό φορολογίας για τον κάθε έναν αναλογικά προς την αξία του ακινήτου του.
Που σημαίνει ότι δεν έχει καμία σημασία πόσο είναι οι αντικειμενικές αξίες σε σχέση με την επιβολή της φορολογίας των ακινήτων, διότι όλα ξεκινούν από το τι φορολογία θέλει να εισπράξει το υπουργείο οικονομικών, και στη συνέχεια βγαίνουν οι συντελεστές και τι ποσοστό επί της αξίας πληρώνει ο κάθε ένας.
Άρα για όσους φωνάζουν ότι, αν οι αντικειμενικές αξίες ήταν χαμηλότερες θα πληρώναμε λιγότερο φόρο, η απάντηση είναι ότι τα ίδια θα πληρώναμε, διότι τόσα λείπουν (ή προσδοκά να εισπράξει) το υπουργείο οικονομικών.
Πλην όμως υπάρχει μια διαφορά:
1) Δεν θα μπορούσε ο κύριος Στουρνάρας να πει ότι αναλογικά προς την αξία των ακινήτων πληρώνουμε τον χαμηλότερο φόρο περιουσίας στις χώρες του ΟΟΣΑ (διότι οι σημερινές πραγματικές αξίες σήμερα είναι 50%-70% χαμηλότερες από το 2007).
2) Δεν θα μπορούσαν οι Γερμανοί και ο κάθε ένας να πει ότι είμαστε οι πλουσιότεροι στην Ευρώπη, με βάση τις αντικειμενικές αξίες του 2007.
1) Δεν θα μπορούσε ο κύριος Στουρνάρας να πει ότι αναλογικά προς την αξία των ακινήτων πληρώνουμε τον χαμηλότερο φόρο περιουσίας στις χώρες του ΟΟΣΑ (διότι οι σημερινές πραγματικές αξίες σήμερα είναι 50%-70% χαμηλότερες από το 2007).
2) Δεν θα μπορούσαν οι Γερμανοί και ο κάθε ένας να πει ότι είμαστε οι πλουσιότεροι στην Ευρώπη, με βάση τις αντικειμενικές αξίες του 2007.
ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ...ΕΔΩ.. για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου