Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ! Την μουσική των πλανητών επιβεβαίωσε η NASA – Ακούστε την


Μετά από 2.500 χρόνια η NASA παρουσιάζει τους ήχους που δημιουργούν οι πλανήτες δικαιώνοντας τις θεωρίες του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα.

Ακούστε τους ήχους που παράγουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μέσα από τους ανιχνευτές των μη επανδρωμένων διαστημοπλοίων της NASA: Voyager I και II, οι οποίοι κατέγραψαν τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο ”αθόρυβο” κενό του διαστήματος όπως αναφέρει το awakengr.com.

Είναι μια συλλογή των πλανητικών εκπομπών ραδιοφωνικών σημάτων που κατεγράφησαν και μετατράπηκαν σε αρχεία ήχου.

Αυτή είναι η ”Μουσική των ουράνιων σφαιρών”, για την οποία (2500 χρόνια πριν η ΝΑΣΑ αποδείξει την ύπαρξη της Μουσικής στο Σύμπαν), μίλησε ο Πλάτων, ο οποίος ονόμαζε την μουσική ως την ομορφιά του Σύμπαντος – έλεγε επίσης ότι

«η Μουσική είναι η κίνηση του ήχου για να φτάσει την ψυχή και να της διδάξει την αρετή»,

«η μουσική είναι ένας ηθικός κανόνας. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στη σκέψη, απογειώνει τη φαντασία, χαρίζει χαρά στη λύπη και ζωή στα πάντα».

Πιο πριν όμως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, μέγιστος φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και μουσικός, είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ευαισθησίας ώστε ν’ ακούει (όπως έλεγε) τη συμφωνία του ουρανού, τη μουσική των ουράνιων σφαιρών και 6 αιώνες π.Χ. από τον Κρότωνα της Ιταλίας αυτός και οι μαθητές του θεμελίωναν την θεωρία τους για τους αριθμούς:

«κατὰ δὴ τοὺς Πυθαγορικοὺς πρεσβευτέα τὰ τῶν ἀριθμῶν ὡς ἀρχὴ καὶ πηγὴ καὶ ῥίζα τῶν πάντων».

Ανακάλυπταν τις αρμονικές σχέσεις των αριθμών στη μουσική και βάσει αυτών ερμήνευσαν τον Σύμπαντα Κόσμο. Η μουσική για τους Πυθαγόρειους ήταν πάνω από όλα μαθηματικά. Η ουσία της ήταν οι αριθμοί και η ομορφιά της η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών, «τοὺς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς ἁρμονικοὺς λόγους ἐννοῶν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀκουστὸν ἀκούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας».

Η μουσική ήταν ακόμα η εικόνα της ουράνιας αρμονίας. Οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται – δίδασκε – παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους, «αρμονία των σφαιρών», που δεν τους ακούμε”:

«Εστίν ουν η ουσία των πραγμάτων αρμονία και αριθμός σφαιρών στρεφομένων»!


Εάν σταθούμε για λίγο στην γεωμετρική και μαθηματική πλευρά του θέματος θα παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν 5 συμμετρικά πολύεδρα. Ο μέγας Πλάτων έλεγε ότι αυτά τα πολύεδρα είναι οι βασικοί δομικοί κρίκοι, τα πλέον σημαντικά δομικά στοιχεία στην δημιουργία του σύμπαντος.

Ο Kepler, που μελέτησε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων και ιδιαίτερα του Πλάτωνα, παρατήρησε με τις μετέπειτα έρευνές του, ότι οι τροχιές των πλανητών, και φυσικά της Γης, “γράφουν” την περιφέρεια συγκεκριμένων πολυέδρων.

Η τροχιά του Άρεως γράφει την περιφέρεια ενός τετράεδρου (Πυρ). Η τροχιά του Διός γράφει την περιφέρεια ενός κύβου (γη). Η τροχιά της Αφροδίτης γράφει την περιφέρεια ενός οκτάεδρου (Αήρ). Η τροχιά της Γης γράφει την περιφέρεια ενός εικοσάεδρου (Ύδωρ).

Μερικοί από αυτούς τους ήχους είναι σαν δελφίνια, άνεμοι, κύματα, πουλιά, Θιβετιανά μουσικά μπολ, κρυσταλλικά κύμβαλα, κ.ά.

Και μην ξεχνάμε το καταπληκτικότερο σχετικά με τους ήχους των πλανητών. Ότι σχετίζονται απόλυτα με τις 7 νότες.

Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους (νότες) είναι:

1) Ήλιος = Μι

2) Αφροδίτη = Φα

3) Ερμής = Σολ

4) Σελήνη = Λα

5) Κρόνος = Σι

6) Άρης = Ρε

7) Δίας = Ντο

Ακούστε την μουσική των πλανητών παρακάτω:

awakengr.com





ΠΗΓΗ

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

NASA επιβεβαίωσε ότι ο μύθος του Οδυσσέα υπήρξε στην πραγματικότητα!


Μια νέα απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, η ακριβέστερη μέχρι στιγμής, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης.

Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.

«Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», λέει ευθέως η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.



Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική.

Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.



«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα.

Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ώς τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Ομηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες:

«Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε!».




«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.

Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό.

«Υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο»

Το βασανιστικό ερώτημα είναι αν τα γεγονότα που περιγράφονται στα έπη είναι μεταφορικά ή κυριολεκτικά. Την απάντηση για την κ. Πρέκα-Παπαδήμα τη δίνει ο Πλούταρχος, ο οποίος εξηγεί ότι Φυσική Επιστήμη, Θεολογία και Μυθολογία ταυτίζονται στην Αρχαία Ελλάδα. «Το φαινόμενο στην Οδύσσεια το δημιουργεί η Αθηνά και στην Ιλιάδα ο Απόλλωνας. Πιστεύουμε ότι υπάρχει ιστορικός πυρήνας στον μύθο», λέει η ίδια.

Προς επίρρωσιν, αναφέρει την εμφάνιση μιας βροχής πεφταστεριών που περιγράφεται ως εξής: «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο».



«Το γεράκι που περιγράφει ο Ομηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη.

Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια.

Ανατρέχοντας στους χάρτες της NASA, οι επιστήμονες βρήκαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη.



Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα.

Κατά τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.

kathimerini.gr


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Τάφος 2300 ετών ανακαλύφθηκε στην Σαμψούντα !


31-8-2016

Δεν εξηγείται διαφορετικά, τα ποτισμένα με αίμα «άγια χώματα» της Μικράς Ασίας μας «ξερνάνε» συνέχεια Ελλάδα, καταδεικνύοντας σε όλο το πλανήτη τον αληθινό «νοικοκύρη» αυτής της τεράστιας περιοχής.

Όσοι μήνες, χρόνια και αιώνες να περάσουν δεν πρόκειται ποτέ οι Τούρκοι να φτιάξουν ούτε το ένα χιλιοστό από αυτά που έχτισαν , στόλισαν , και δημιούργησαν οι ένδοξοι πρόγονοι μας σε αυτή την γη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση στα χώματα του ελληνικού Πόντου .

Σήμερα δημοσιοποιήθηκε η ανακάλυψη ενός ταφικού μνημείου 2300 χρόνων της ελληνιστικής εποχής, σε ένα εργοτάξιο στη βόρεια επαρχία της περιοχής Canikli στην ευλογημένη περιοχή της Σαμψούντας .

Το μνημείο ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ενός εξωραϊσμού και των ανασκαφών που διεξάγονται από το Δήμο Σανίκ από την υπηρεσία αρχαιολογίας της Σαμψούντας , στο πλαίσιο έργου «15η Ιουλίου το βουνό των μαρτύρων», αναφέρει ο τουρκικός τύπος .



Ο θάλαμος βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο στη γειτονιά του Toptepe.

Τον ταφικό θάλαμο περιστοιχίζουν τοιχώματα των οποίων η οικοδομική τεχνική είναι περίτεχνη , και έιναι όντας κατασκευασμένος από φυσική πέτρα, ενώ ανακαλύφθηκε και ένας διάδρομος μήκους 12 μέτρων μήκους , που ονομάζεται «δρόμος ».

Το ταφικό μνημείο έχει τοξωτό διάδρομο με ύψος περίπου 2,8 μέτρα και πλάτος 2,5 μέτρα.

Η Σαμψούντα ( γνωστή και ως Αμισό ), κατοικούνταν από το 760 – 750 π.Χ. από Μιλήσιους κατοίκους οι οποίοι με το εμπόριο τους οδήγησαν την πόλη τους στην ακμή , κατασκευάζοντας τα εξαιρετικά αυτά έργα.

Εμείς απλώς υπενθυμίζουμε ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο ότι περικλείεται στα στενά γεωγραφικά όρια του σημερινού ελληνικού κράτους, αλλά συμπεριλαμβάνει πολύ μεγαλύτερες γεωγραφικές εκτάσεις και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε ποτέ.


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Τάφος Κέλτη Αποδεικνύει όσα Δεν Θέλουν να Ξέρουμε για την Ελληνική Καταγωγή τους


Ο πρίγκηπας είχε θαφτεί με το άρμα του στο κέντρο ενός λόφου.

Το μαυσωλείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν ανακαλυφθεί από εκείνη τη χρονική περίοδο, περιέχει πολλά αξιόλογα ευρήματα, μεταξύ των οποίων ένα αρχαιοελληνικός αμφορέας για κρασί.

Μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις είναι μία μπρoύτζινη, περίτεχνα στολισμένη χύτρα για την αποθήκευση κρασιού. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, έχει φιλοτεχνηθεί από Ετρούσκους τεχνίτες και διακοσμείται στα χερούλια από κεφαλές που απεικονίζουν τον αρχαίο θεό Αχελώο, τη θεότητα του ποταμού, με κέρατα, μούσι, αυτιά ταύρου και τριπλό μουστάκι. Στη χύτρα διακρίνεται επίσης ο Διόνυσος κάτω από μία κληματαριά να κοιτά μια γυναικέια μορφή.

Είναι πολύ σημαντικές οι ανακαλύψεις γιατί επιβεβαιώνουν τις εμπορικές συναλλαγές των Κελτών με τους λαούς της Μεσογείου, επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι που κάνουν ανασκαφές στον χώρο από τον περασμένο Οκτώβριο.

Σχόλιο diadrastika:

Κάπου εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι οι Ετρούσκοι ήταν ελληνικό φύλο.

Επίσης, είναι σημαντικό να σας υποδείξουμε μία σημαντική έρευνα του ΕΟΕ που, ανάμεσα σε πολλά άλλα, δείχνει πως οι Κέλτες έχουν πολύ στενή συγγένεια με τον Ηρακλή.

Ακόμα και ο τρόπος ταφής είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα που μιλά από μόνο του…

Κατά συνέπεια, οι υποθέσεις περί εμπορικών συναλλαγών, μπορεί να έχουν κάποια βάση, αλλά αποσιωπούνται όλα τα υπόλοιπα που δείχνουν ότι η ιστορία των Κελτών είναι κατά πολύ «βαθύτερη» και ουσιαστικότερη…










ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Τρία άγνωστα αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα 


Το ποια αθλήματα αξίζουν ή όχι θέση στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ένα θέμα συζήτησης το οποίο επανέρχεται σε κάθε Ολυμπιάδα- και μαζί του επανέρχονται και οι μνήμες των αρχαίων αθλημάτων των Ολυμπιακών Αγώνων, τα οποία, για διάφορους λόγους, δεν υπάρχουν σήμερα στο πρόγραμμα.

Τα τρία αγωνίσματα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται σήμερα στη λίστα των σύγχρονων Ολυμπιακών, όπως περιγράφονται στον κόμβο «Οδυσσέας» του υπουργείου Πολιτισμού, είναι τα εξής:

Οπλίτης δρόμος ή οπλιτοδρομία: Αν και τα αγωνίσματα του στίβου έχουν, σε γενικές γραμμές, επιβιώσει (ακόμα και με μικρές αλλαγές σε αποστάσεις) σήμερα, αυτό δεν ισχύει για την οπλιτοδρομία, τον απόλυτο αγώνα αντοχής, καθώς οι διαγωνιζόμενοι έτρεχαν φέροντας αμυντική πολεμική εξάρτυση, υπενθυμίζοντας το αξίωμα περί «πολιτών- οπλιτών» των αρχαίων ελληνικών πόλεων- κρατών και τη σύνδεση μεταξύ αθλητή και πολεμιστή.

Ο «οπλίτης δρόμος» εισάγεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 520 π.Χ., δηλαδή στην 65η Ολυμπιάδα. Πρόκειται για δρόμο ταχύτητας, όπου ο δρομέας έτρεχε φορώντας χάλκινη αμυντική πανοπλία (κράνος, κνημίδες, ασπίδα). Η διαδρομή του οπλίτη δρόμου ήταν 2 έως 4 στάδια (συνήθως 2 στάδια, όπως ο δίαυλος- το 1 στάδιο ισούται με περίπου 180-185 μέτρα).




Ο οπλίτης δρόμος θεωρείται ως επικήδειος αγώνας προς τιμήν κάποιου νεκρού ήρωα. Εκτός των Ολυμπιακών Αγώνων αναφέρεται και στα Νέμεα, Πύθια, Ίσθμια, Παναθήναια και σε άλλες γιορτές. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Ολυμπία, στο ναό του Διός φυλάγονταν 25 χάλκινες ασπίδες τις οποίες μοίραζαν στους οπλιτοδρόμους για την τέλεση των αγώνων.

Αρματοδρομίες: Ένα άθλημα που ανάγεται στην Εποχή των Ηρώων ακόμα, με τα άρματα να συναντώνται και στις ραψωδίες της Ιλιάδας. Ο πρώτος αγώνας αρματοδρομίας που αναφέρει η παράδοση είναι αυτός μεταξύ του Πέλοπα και του Οινομάου, βασιλιά της Πίσας, μύθος που συνδέεται άμεσα με την Ολυμπία. Αρματοδρομίες επίσης αναφέρει και ο Όμηρος, στους αγώνες που οργάνωσε ο Αχιλλέας προς τιμήν του νεκρού φίλου του Πατρόκλου. Προστάτης του αγωνίσματος της αρματοδρομίας θεωρείτο ο θεός Ποσειδώνας. Τα αγωνίσματα αρματοδρομιών στην Ολυμπία ήταν:

Το τέθριππο: το άρμα, ένα μικρό ξύλινο δίτροχο όχημα, συρόταν από τέσσερα άλογα. Το μήκος της διαδρομής ήταν δώδεκα γύροι του ιπποδρόμου. Το τέθριππο εισάγεται στην 25η Ολυμπιάδα (680 π. Χ.) και διεξάγεται έως και το 241 μ.Χ.

Η απήνη: εισάγεται στους Ολυμπιακούς αγώνες το 500 π.Χ. στην 70η Ολυμπιάδα και καταργήθηκε το 444 π.Χ. στην 84η Ολυμπιάδα. Το άρμα έσερναν δύο ημίονοι.

Η συνωρίδα: άρμα που έσερναν δύο άλογα. Εισάγεται στην 93η Ολυμπιάδα (408 π.Χ.). Το τέθριππο πώλων: εισάγεται στην 99η Ολυμπιάδα (348 π.Χ.). Το μήκος της διαδρομής ήταν οκτώ γύροι του ιπποδρόμου. Η συνωρίδα πώλων: εισάγεται ως αγώνισμα στην 128η Ολυμπιάδα (268 π.Χ.). Στους ομηρικούς χρόνους ηνίοχος ήταν ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, αλλά στους ιστορικούς χρόνους οι ηνίοχοι δεν ήταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων. Η νίκη, όμως, ανήκε στους ιδιοκτήτες οι οποίοι μάλιστα στέφονταν νικητές, ενώ για τον ηνίοχο το βραβείο ήταν μια μάλλινη ταινία που ο ιππότροφος (ο ιδιοκτήτης δηλαδή του ίππου) του έδενε στο μέτωπο. Για το λόγο αυτό στην Ολυμπία έχουμε ονόματα γυναικών που αναφέρονται ως νικητές στις αρματοδρομίες (Κυνίσκα), παιδιών ή και πόλεων. Οι ηνίοχοι κατά την εκτέλεση του αγωνίσματος επεδίωκαν να καταλάβει το άρμα την εσωτερική πλευρά του ιπποδρόμου, προκειμένου να διανύσουν μικρότερη απόσταση.

Ονομαστοί ηνίοχοι της αρχαιότητας ήταν ο Κάρρωτος (ηνίοχος του βασιλιά Αρκεσιλάου), ο Φίντις ο Συρακούσιος, ο Νικόμαχος ο Αθηναίος, ο Χρόμιος, ηνίοχος του Ιέρωνα των Συρακουσών κ.ά.

Παγκράτιο: Αρκετοί το θεωρούν ως το απόλυτο μαχητικό άθλημα της αρχαιότητας- άλλωστε, και μόνο το όνομά του αποτελεί τον συνδυασμό του «παν» και του «κρατείν», δηλαδή αυτός που κυριαρχεί απόλυτα. Ήταν γνωστό επίσης ως «πάμμαχον» και ήταν εξαιρετικά δημοφιλές (O Φιλόστρατος το χαρακτηρίζει ως «το εν Oλυμπία το κάλλιστον») ως θέαμα στην αρχαιότητα, ενώ παράλληλα εντασσόταν στο πλαίσιο της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Με τα σημερινά δεδομένα, ίσως το θεωρούσαμε ως κάτι σχετικά κοντά στο MMA (Mixed Martial Arts).




Συνδύαζε χτυπήματα (πυγμαχία, αλλά και λακτίσματα) με πάλη, αυτά που δεν επιτρέπονταν ήταν το βγάλσιμο των ματιών, τα δαγκώματα και τα χτυπήματα στα γεννητικά όργανα και ήταν στην ουσία μια ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη, που, ακόμα και στην «αθλητική» διάστασή του, καθώς δεν ήταν λίγοι οι αθλητές που είχαν χάσει τη ζωή τους σε αυτό κατά τους Ολυμπιακούς (και μάλιστα έχει αναφερθεί και «νίκη μετά θάνατον», από τον Αρραχίωνα).

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκρατίου Αθλήματος (το άθλημα έχει αναβιώσει και στη σημερινή εποχή), οι απαρχές του Παγκρατίου συνδέονται με ελληνικές παραδόσεις, όπως την πάλη του Hρακλή με το λέοντα της Nεμέας, του Θησέα με το Mινώταυρο, και του Aίαντα με τον Oδυσσέα. Αργότερα, στα ιστορικά χρόνια, αναφέρεται λατρεία του «Ηρακλή Παγκράτη».




Στην Ολυμπία εισήχθη στη 33η Ολυμπιάδα (648 π. Χ.). Το αγώνισμα διακρινόταν στο άνω ή ορθοστάνδην παγκράτιο (όταν οι αθλητές αγωνίζονταν όρθιοι) και στο κάτω παγκράτιο (όταν οι αντίπαλοι έπεφταν και συνέχιζαν κάτω). Στην προπόνηση οι αθλητές χρησιμοποιούσαν συνήθως το ορθοστάνδην, ενώ στους αγώνες το κάτω παγκράτιο.

Οι παγκρατιαστές έπρεπε να συνδυάζουν ταυτόχρονα τα προσόντα των παλαιστών και των πυγμάχων, ενώ το αγώνισμα είχε αυστηρούς κανόνες τους οποίους έπρεπε να ακολουθούν. Τα ονόματα μεγάλων παγκρατιαστών που διασώθηκαν από τις αρχαίες πηγές είναι του Λύγδαμι του Συρακουσίου (πρώτου Ολυμπιονίκη στο παγκράτιο το 648 π.Χ.), του Ευκλή, του Σώστρατου του Σικυώνιου και άλλων.

pronews.gr


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Αρχαιοελληνική επιγραφή βρέθηκε στην περιοχή Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας 


Τμήμα μαρμάρινης στήλης, που βρέθηκε στην αρχαία Ελληνική πόλη της Φαναγορείας, στην περιοχή Κρασνοντάρ της νότιας Ρωσίας, στη χερσόνησο του Ταμάν, φέρει επιγραφή που αναφέρεται στον Πέρση βασιλιά Δαρείο Α’, όπως έγινε γνωστό από το Ίδρυμα Volnoe Delo, που από το 2004 στηρίζει τις ανασκαφές στην περιοχή.

Η στήλη, που χρονολογείται στο πρώτο μισό του 5ου αι. π. Χ., εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια ερευνών που διεξάγει η αποστολή Ταμάν του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους το εύρημα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση.
Η στήλη, ήρθε στο φως στο κέντρο της Φαναγορείας, τη μεγαλύτερη αρχαία ελληνική πόλη επί ρωσικού εδάφους και μία από τις σημαντικότερες αρχαίες πόλεις κατά μήκος των βόρειων ακτών της Μαύρης θάλασσας. Ιδρύθηκε στα μέσα του 6ου αι. π. Χ. από Έλληνες αποίκους (πιθανότατα από την ιωνική Τέω) και για μακρό διάστημα υπήρξε μια από τις δυο πρωτεύουσες του βασιλείου του Κιμμερικού Βοσπόρου, που σχηματίστηκε τον 5ο αι. π. Χ. στην ανατολική Κριμαία και στη Χερσόνησο του Ταμάν.

Υπήρξε κύριο οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Μαύρης Θάλασσας.
Η στήλη που φέρει επιγραφή στην αρχαία περσική γλώσσα, περιλαμβάνει μια μη καταγεγραμμένη ως σήμερα λέξη, η οποία πιθανότατα αναφέρεται στη Μίλητο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ιωνίας στη Μικρά Ασία. Η Μίλητος, ως γνωστόν, ήταν επικεφαλής της Ιωνικής Επανάστασης κατά των Περσών, που κατεστάλη από τον Δαρείο Α’ το 494 π. Χ. Είναι δε πολύ πιθανόν, σύμφωνα με τις αιτιάσεις των Ρώσων αρχαιολόγων, το τμήμα που βρέθηκε να ανήκε σε μαρμάρινη στήλη την οποία είχε στήσει ο Δαρείος στην ιωνική πόλη μετά τη νίκη του, με κείμενο που αναφερόταν στον θρίαμβό του.

Πώς όμως βρέθηκε το συγκεκριμένο τμήμα στη Φαναγορεία; Πάλι σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται ότι τμήμα της στήλης, που κάποια στιγμή έπεσε και έσπασε, έφτασε στη Φαναγορεία ίσως ως έρμα σε πλοίο το οποίο κατέπλευσε στο λιμάνι της. Το γεγονός, εξάλλου, ότι δεν υπάρχει στην χερσόνησο Ταμάν φυσικός λίθος αντίστοιχος με εκείνον της στήλης, συνηγορεί στην υπόθεση της «μετανάστευσης» του κομματιού.

«Η επιγραφή στη στήλη που έγινε στο όνομα του βασιλιά Δαρείου Α’ είναι προφανώς αφιερωμένη στη συντριβή της Ιωνικής εξέγερσης. Η ανακάλυψη θέτει τη Φαναγορεία στο πλαίσιο ενός από τα σημαντικότερα γεγονότα της αρχαίας ιστορίας, με εντυπωσιακές συνέπειες για τους Έλληνες και τους Πέρσες. Επίσης, καθιστά δυνατή την παρακολούθηση των συνδέσεων αυτής της αποικίας με άλλα μέρη του ελληνικού κόσμου και την ανάλυση της σημασίας της στον σημαντικό ελληνικό πολιτισμό που αναπτύχθηκε στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας», ανέφερε ο δρ. Βλαντιμίρ Κουζνέτσοφ (Vladimir Kuznetsov), επικεφαλής των ανασκαφών.

Αυτή τη στιγμή το εύρημα υποβάλλεται σε έλεγχο στο εργαστήριο συντήρησης του ερευνητικού κέντρου της Φαναγορείας, ενώ στην ακρόπολη της αρχαίας πόλης έχουν βρεθεί υπολείμματα αρχαίου τείχους φρουρίου. Επίσης, έχουν εντοπιστεί τα κατάλοιπα παλατιού του Μιθριδάτη VI, που χρονολογούνται τον 1ο αι. π. Χ., ένα αρχαίο έμβολο που χρησιμοποιήθηκε από τον στρατό του Μιθριδάτη, ένας τάφος με κλιμακωτό ταβάνι, ένας ναός του 5ου αι. π. Χ., καθώς και αντικείμενα που βρέθηκαν στη θάλασσα (μέρος της πόλης έχει καταποντιστεί), όπως δομές του λιμανιού και κατάλοιπα πλοίων.

(Πηγή: ΑΠΕ, Φωτογραφία Αρχείου)


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

"ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ πριν 300.000 χρόνια ΑΠΟΣΙΩΠΕΙΤΑΙ"


Είναι πολλά εκείνα που δεν γνωρίζουμε για τον Ελληνικό Πολιτισμό πέραν του 2000 π.Χ και ειδικότερα παλαιότερα του 10.000. Όμως κομμάτι-κομμάτι την κάθε φορά η εικόνα του παζλ συμπληρώνεται…

Η συγκάλυψη ενός πολιτισμού, του Αρχαίου Ελληνικού, είναι γνωστή σε όσους ασχολούνται σθεναρά με αυτόν. Κάποτε υπήρξε ανώτερος και τεχνολογικά ανεπτυγμένος. Υπήρχε μία Αρχαία Παγκόσμια Ελλάδα. Στο diadrastika.com, είμαστε πεπεισμένοι για αυτό. Κατά καιρούς έρχονται στο φως ευρήματα που το επιβεβαιώνουν, αλλά «κάποιοι» τα θάβουν επιμελώς…

Σε παλαιότερη ανάρτησή μας, είχαμε μιλήσει για πηνία πάχους μίας τρίχας, που βρέθηκαν στα Ουράλια Όρη και η ηλικία τους φτάνει ή και ξεπερνάει τα 300.000 χρόνια.
Τώρα, όπως πληροφορούμαστε από τον Παναγιώτη Δαρίβα, στην εφημερίδα «Komsomolskaya Pravda» με ημερομηνία 22 Αυγούστου 2003 ο ανταποκριτής Andrey Pavlov, γράφει τα εξής:

Στα Ουράλια Ορη βρέθηκαν ίχνη ενός πολιτισμού που εξαφανίστηκε. Οι επιστήμονες έχουν μείνει άναυδοι γιατί τα αντικείμενα που βρήκαν, είναι ηλικιας 100.000 ετών και είναι από βολφράμιο.



Το βολφράμιο είναι εκείνο το, γνωστό σε όλους, «συρματάκι» που χρησιμοποιείται στις κοινές λάμπες πυρακτώσεως.
Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι πως πάνω σε αυτά τα τριχοειδή πηνία ή σπείρες, Ρώσοι επιστήμονες, εντόπισαν να είναι γραμμένες κάποιες φράσεις με ελληνικά γράμματα, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στην αρχική φωτογραφία (πάνω-πάνω).

Θα διαπιστώσετε πως ξεχωρίζουν οι λέξεις ΡΟΤΟΡ και ΩΡΑ.
Κατά συνέπεια, διαπιστώνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα:

Υπήρχε ένας πανάρχαιος πολιτισμός τεχνολογικά υπερσύγχρονος.
Γνώριζε πάρα πολύ καλά να επεξεργάζεται απειροελάχιστα μικρά αντικείμενα.
Κατείχε την γνώση αλλά και τα εργαλεία της νανοτεχνολογίας, όπως την ονομάζουμε σήμερα και επιπλέον μπορούσε να χαράσσει επάνω σε αυτά γράμματα.
Οι κατασκευαστές αυτοί ονόμαζαν τα εξαρτήματα που έφτιαχναν με χαρακτήρες του ελληνικού αλφαβήτου, γιατί προφανώς ήταν Έλληνες ! ! !

Η ηλικία των τεχνουργημάτων υπολογίζεται να ξεπερνάει τα 100.000 χρόνια και μπορεί ενδεχομένως να φτάνει και πέρα από τα 300.000 ! ! !
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η γνώση προήλθε από τον Σείριο, ή ότι οι Έλληνες ήρθαν από εκεί. Όμως η ουσία δεν αλλάζει. Υπήρξε κάποτε ένας Αρχαίος Τεχνολογικά Ανεπτυγμένος Πολιτισμός. Ο Ελληνικός.

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

diadrastika.com


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Αρχαίος πάπυρος 4.500 ετών περιγράφει με λεπτομέρειες την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας 


Πρόσφατα, οι ερευνητές έχουν αποκαλύψει ένα συναρπαστικό πάπυρο 4.500 ετών που περιγράφει με λεπτομέρειες την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Είναι ο αρχαιότερος πάπυρος που βρέθηκε ποτέ.

Για αιώνες, η ανθρωπότητα αναρωτιώταν πώς χτίστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας από τους αρχαίους Αιγύπτιους. Μόνο που τώρα, ένα σημαντικό κομμάτι με στοιχεία έχει έρθει στο φως, το οποίο θα μπορούσε να αποκαλύψει συναρπαστικές λεπτομέρειες για την περίοδό της Πυραμίδας και της κατασκευής της.

Πρόσφατα το Μουσείο του Καΐρου έχει αποκαλύψει ένα αρχαίο κείμενο, το οποίο ανακαλύφθηκε το 2013 στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου περιγράφεται μια σειρά από λεπτομέρειες σχετικά με την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας, και το πώς χτίστηκε το αρχαίο θαύμα, πριν από χιλιάδες χρόνια για να τιμήσουν έναν από τους πιο γνωστούς Φαραώ της Αιγύπτου, τον Χέοπα.

Το αρχαίο «ημερολόγιο» γράφτηκε με ιερογλυφικά γράμματα σε κομμάτια παπύρων. Το αρχαίο κείμενο χρονολογείται πριν από 4.500 χρόνια, καθιστώντας το παλαιότερο έγγραφο που έχει ανακαλυφθεί ποτέ στην Αίγυπτο.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ημερολόγιο που ανήκε σε έναν επιθεωρητή με το όνομα του Mere, ο οποίος ήταν «υπεύθυνος για μια ομάδα περίπου 200 ανδρών,» έγραψαν οι αρχαιολόγοι Pierre Tallet και Gregory Marouard στο περιοδικό Near Eastern Archaeology.



Ο παπύρους ανακαλύφθηκε στο λιμάνι Wadi El-Jarf, και είναι στη διάθεση του κοινού για πρώτη φορά στο αιγυπτιακό μουσείο, στο Κάιρο της Αιγύπτου, από την Πέμπτη 14 Ιουλίου του 2016.

Το αρχαίο έγγραφο που περιγράφει λεπτομερώς τις διαδικασίες που εκτελούνται σε μια σειρά από λατομεία που βρίσκονταν κοντά στον ποταμό Νείλο και επίσης αναφέρει ότι το περίβλημα από ασβεστόλιθο που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του εξωτερικού μέρους της Πυραμίδας ελήφθη από την Tura, και μεταφέρονταν με πλοία στο εργοτάξιο της Μεγάλης Πυραμίδας.

Το αρχαίο κείμενο λέει, επίσης, ότι το ταξίδι από την Tura στο εργοτάξιο διαρκούσε τέσσερις ημέρες, χάρη σε μια σειρά από κανάλια που υπήρχαν στον ποταμό Νείλο.

Σε μια περίοδο αρκετών μηνών, [το ημερολόγιο] αναφέρει τη μορφή ενός χρονοδιαγράμματος με δύο στήλες ανά ημέρα, και πολλές λειτουργίες που σχετίζονται με την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα στη Γκίζα, και την εργασία στα λατομεία ασβεστόλιθου στην απέναντι όχθη του Νείλου.



Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ημερολόγιο γράφτηκε στο 27ο έτος της βασιλείας του Φαραώ Χέοπα.

Οι αρχαίοι αφηγούνται στον πάπυρο για την Μεγάλη Πυραμίδα όταν ήταν σχεδόν έτοιμη και ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου έργου επικεντρώθηκε στην κατασκευή του περιβλήματος από ασβεστόλιθο που θα κάλυπτε το εξωτερικό της.

Ο Αρχαίος Πάπυρος περιλαμβάνει λεπτομέρειες για την κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας που εποπτεύονταν από τον Vizier Ankhaf, ο οποίος ήταν ο ετεροθαλής αδελφός του Φαραώ Χέοπα.

Στο άρθρο του περιοδικού που έγραψαν οι αρχαιολόγοι Pierre Tallet και Gregory Marouard αναφέρεται ότι «Ένας από τους τίτλους του VizierAnkhaf ήταν «αρχηγός όλων των έργων του βασιλιά»

Για την Αποκάλυψη, Αναστάσιος Ντίνος


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Οι εξωπραγματικές εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων!


Την ώρα που η προσφορά των αρχαίων Ελλήνων στους τομείς της λογικής σκέψης, της επιστήμης και των καλών τεχνών παραμένει αξεπέραστη, η ιστορία της αρχαιοελληνικής τεχνολογίας παραμένει εν πολλοίς άγνωστη, ακόμα και σε μας.

Τα απίστευτα τεχνολογικά επιτεύγματα των προγόνων μας φαίνεται να έχουν υποχωρήσει κάτω από το πελώριο βάρος των κολοσσιαίων συνεισφορών τους σε αυτό που ονομάζουμε γέννηση του σύγχρονου κόσμου, αν και αυτό μόνο άδικο μπορεί να χαρακτηριστεί.

Γιατί οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έκαναν τη μεγάλη πολιτισμική διαφορά και στον τομέα της τεχνολογίας, αφήνοντας παγκόσμια κληρονομιά ένα πρωτάκουστο τεχνολογικό θαύμα που όμοιό του δεν υπήρχε στον τότε γνωστό κόσμο.

Εδώ δεν θα μιλήσουμε φυσικά για τη συνωμοσιολογική «απόκρυφη τεχνολογία» των Ελλήνων, καθώς αυτές οι ιστορίες γι’ αγρίους το μόνο που κάνουν είναι να συσκοτίζουν τη λαμπρή παρακαταθήκη του ελληνικού πολιτισμού. Οι αρχαίοι δεν είχαν εξάλλου ανάγκη από «μυστικές τεχνολογίες», καθώς οι φανερές τους έφταναν και περίσσευαν για να τους στέψουν πρωτομάστορες ενός κόσμου που ερχόταν ολοταχώς να κόψει δεσμούς με τα παλιά και να βάλει τα πρώτα θεμέλια αυτού που θα ονομαζόταν αργότερα δυτικός πολιτισμός.

Τα τεχνολογικά δημιουργήματά τους είχαν εξάλλου την οσμή του απόκοσμου, καθώς πώς μπορείς να ισχυριστείς σε κάποιον ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ρομπότ-υπηρέτριες, κινηματογράφο, αυτόματα ρολόγια και αναλογικούς υπολογιστές και να μη σε κοιτάξει σαν εξωγήινο!

Κι όμως, η ενδελεχής μελέτη της αρχαιοελληνικής, λατινικής και αραβικής γραμματείας, των αγγειογραφικών πληροφοριών και των λιγοστών σχετικών αρχαιολογικών ευρημάτων υποδεικνύουν έναν κόσμο γεμάτο από τεχνολογικά καλούδια που θα ζηλεύαμε ενδεχομένως ακόμα και σήμερα.

Η σχετικά άγνωστη αυτή πτυχή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού φανερώνει πράγματι ότι η τεχνολογία αιχμής των αρχαίων Ελλήνων, εκεί στα τέλη του αρχαιοελληνικού κόσμου, ήταν εξαιρετικά όμοια με τις απαρχές της σύγχρονης δυτικής τεχνολογίας. Κοχλίες και περικόχλια, οδοντωτοί τροχοί, κανόνες, τροχαλίες, ιμάντες, αλυσίδες και βαλβίδες επιστρατεύτηκαν για να φτιάξουν όλων των λογιών τα gadgets, αποτελώντας τον θεμέλιο λίθο της πολύπλοκης ελληνικής τεχνολογίας. Και την ίδια τη βάση για τη σύγχρονη τεχνολογική περιπέτεια φυσικά, καμιά αμφιβολία!

Μετά το τέλος του ελληνικού κόσμου, η ανθρωπότητα θα χρειαζόταν περισσότερα από χίλια χρόνια για να επανακτήσει την αξιοθαύμαστη και λησμονημένη τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων. Πάνω της πάτησε, υιοθετώντας τη ανέξοδα και απροβλημάτιστα, και ανοίχτηκε με θάρρος σε αυτό που θα ονομαζόταν σύγχρονη επιστήμη, αντλώντας από τους Έλληνες τις ίδιες τις εννοιολογικές βάσεις του δυτικού τεχνολογικού πολιτισμού.

Περισσότερες από 300 εφευρέσεις των Ελλήνων είναι σήμερα γνωστές και όλες τους σε κάνουν να ξύνεις το κεφάλι σου για τα πώς και τα γιατί της ύπαρξής τους: από το «ρομπότ-υπηρέτρια» του Φίλωνα, τον υδραυλικό τηλέγραφο του Αινεία και τον «κινηματογράφο» του Ήρωνα μέχρι το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβιου, τον αστρολάβο του Πτολεμαίου και τον αναλογικό υπολογιστή των Αντικυθήρων, οι έλληνες τεχνουργοί πάτησαν πάνω στους πρωτοπόρους μαθηματικούς, γεωγράφους, αστρονόμους και φιλοσόφους και σκάρωσαν εφευρέσεις που έμελλε να γίνουν τα δομικά χαρακτηριστικά της μοντέρνας τεχνολογίας.

Ήταν όμως και οι ίδιοι οι επιστήμονες που έβρισκαν πρακτικές εφαρμογές στις θεωρίες τους, δημιουργώντας έναν εκρηκτικό τεχνολογικό κόσμο που παλλόταν από εφευρέσεις, αυτόματα και υπολογιστές, λες και ξεπήδησε από σελίδες επιστημονικής φαντασίας. Πλάτωνας (ξυπνητήρι), Αριστοτέλης (ρολόι-ξυπνητήρι), Πυθαγόρας (κούπα), Αρχιμήδης (υδραυλικό ωρολόγιο), Αρχύτας (πτητική συσκευή) μπόλιασαν την τεχνολογία με θαυμαστά έργα, δίνοντας την ιδανική πάσα στους αλεξανδρινούς μηχανικούς να γεμίσουν τον κόσμο με καταπληκτικά «μαγικά» αυτόματα τεχνουργήματα, ρομπότ, «κινηματογράφο», «αυτοκίνητο-κουκλοθέατρο» και άλλα πολλά εξώκοσμα μαραφέτια.

Η Ελληνική τεχνολογία απλώθηκε πάνω σε όλους τους τομείς του επιστητού και αφορούσε, πέρα από τα θρυλικά «αυτόματα», τα αστρονομικά ρολόγια (αστρολάβος, τετράντας κ.λπ.) και τους μετρητικούς μηχανισμούς (διόπτρες, αλφάδια, οδόμετρα, ναυτικά δρομόμετρα, ποδοκίνητους τόρνους, παντογράφους, γωνιόμετρα, ανεμολόγια, τρύπανα, εσωτερικούς σπειροτόμους κ.λπ.), σε ιατρική τεχνολογία («Πυουλκός», η σύριγγα δηλαδή), αγροτική (ελαιοτριβεία, μύλοι, πρέσες λαδιού και άροτρα), υφαντική («Αργαλειός της Πηνελόπης»), αθλητική (Ύσπληγα και Ιππάφεση), μηχανική (γερανοί, ανυψωτικά μηχανήματα, πολύσπαστα, βαρούλκα, σύνδεσμοι, γόμφοι και εμπόλια), υδραυλική (Κηλώνιον, αλυσιδωτές αντλίες, υδραυλικοί τροχοί, πυροσβεστικές αντλίες, φυσερά και αεραντλίες), αλλά και τηλεπικοινωνίες (Πυρσεία και Φρυκτωρίες, υδραυλικοί και ακουστικοί τηλέγραφοι, κρυπτογραφικοί δίσκοι), πολιορκητικές συσκευές (Αιωρούμενος Κριός του Γήρα, Χελώνη Επίχωσης του Διάδη, Ελέπολις του Επιμάχου, Σαμβύκη του Δαμίου, Φλογοβόλο των Βοιωτών, Γαστραφέτης, αλλά και τα πάμπολλα είδη καταπέλτη) και τόσα ακόμα!

Το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας «Κώστας Κοτσανάς», που εδρεύει στο Κατάκολο Ηλείας από το 2003, φιλοξενεί την απίστευτη τεχνολογία των προγόνων μας, η οποία καλύπτει μια μακρά περίοδο από το 2000 π.Χ. μέχρι και το τέλος του ελληνικού κόσμου. Ο Κώστας Κοτσανάς, έπειτα από την 25χρονη έρευνά του, κατάφερε να ανασυγκροτήσει την εγκυρότερη και πληρέστερη έκθεση για την αρχαία ελληνική τεχνολογία. Όλες οι φωτογραφίες των αρχαιοελληνικών τεχνολογιών προέρχονται από το υπέροχο μουσείο του.

Κι αν ο υπολογιστικός μηχανισμός των Αντικυθήρων, ο φορητός υπολογιστής της αρχαιότητας και η πρώτη ποτέ αναλογική υπολογιστική μηχανή του κόσμου που χρησιμοποιούνταν για τον καθορισμό και την πρόβλεψη σημαντικών αστρονομικών και ημερολογιακών γεγονότων, παραείναι δημοφιλής για να αναλυθεί, ώρα να ανακαλύψουμε μερικές μόνο από τις κολοσσιαίες σε σύλληψη και εκτέλεση τεχνολογικές συνεισφορές της αρχαίας Ελλάδας…

O «Κινηματογράφος» του Ήρωνα



Το σταθερό αυτόματο θέατρο του Ήρωνα, που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν απλώς «κινηματογράφο», ήταν άλλη μια ξακουστή εφεύρεση της πολυσχιδούς αυτής προσωπικότητας από την Αλεξάνδρεια. Ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς ήταν πολυπράγμων μηχανικός, άριστος μαθηματικός και μοναδικός εφευρέτης που δικαίως χαρακτηρίστηκε «Ντα Βίντσι της αρχαιότητας», όταν δεν λειτουργούσε φυσικά ως θαυματοποιός και μαέστρος των τεχνασμάτων.

Στο βιβλίο του «Πνευματικά», ο Ήρωνας περιγράφει ογδόντα περίπου αυτοματισμούς, πρακτικές εφαρμογές δηλαδή όλων των τότε γνωστών αρχών των φυσικών επιστημών, και στο επόμενο σύγγραμμά του «Αυτοματοποιητική» μας αφηγείται το «κινητό αυτόματο» (ένα αυτοκινούμενο προγραμματιζόμενο όχημα) και το εκπληκτικό «στατόν» αυτόματο θέατρο, τον κινηματογράφο των αρχαίων Ελλήνων δηλαδή με κινούμενη εικόνα και ήχο!

Στα πρώιμα κινούμενα σχέδια του Ήρωνα μπορούσε κάποιος να παρακολουθήσει όλο τον Μύθο του Ναυπλίου, ο οποίος αποζητά να εκδικηθεί τους Αχαιούς που σκότωσαν τον γιο του Παλαμήδη στην Τροία. Η αυλαία ανοιγόκλεινε, μορφές κινούνταν, ήχοι παράγονταν, σκηνικά άλλαζαν, φωτιές άναβαν, κεραυνοί έπεφταν, βροντές ακούγονταν και πολλά ακόμα, τα οποία συνέβαιναν αυτόματα! Το «στατόν» θέατρο συνεχίζει να προβληματίζει τους σύγχρονους μηχανικούς του αυτοματισμού για τον περίπλοκο και αρμονικό τρόπο λειτουργίας του. Ο Ήρων βελτίωσε το σταθερό αυτόματο θέατρο του Φίλωνος του Βυζαντίου (3ος αιώνας π.Χ.) αποδίδοντας ένα πραγματικό θαύμα του θεάματος. Όλα μάλιστα γίνονταν αυτόματα με το τράβηγμα του σχοινιού της πρόσοψης (ή -όπως θα λέγαμε σήμερα- με το πάτημα ενός κουμπιού)…

Το «πουλί που κελαηδά» του Ήρωνα



Οι αρχαίοι το έλεγαν «Περιστρεφόμενο Φθεγγόμενο Μελαγκόρυφο» και δεν ήταν παρά μια λάρνακα ναού που παρουσίαζε ένα πουλί να περιστρέφεται αυτόματα και να κελαηδά όταν ο επισκέπτης γυρνούσε τον εξωτερικό τροχό της θήκης του. Δύο άξονες, μια σειρά από ακτινωτούς τροχούς, ένας λυγισμένος αυλός και ένα αντεστραμμένο κοίλο δοχείο που βυθιζόταν στο νερό έκαναν όλο το μαγικό.

Το πουλί περιστρεφόταν ταχύτατα και τιτίβιζε με φθόγγους μεταβαλλόμενης συχνότητας, ώστε να αποδίδεται πιστά το πραγματικό κελάηδισμα διάφορων ειδών!

Η «φιλοσοφική λίθος» του Ήρωνα



Άλλη μια απίστευτη επινόηση του Ήρωνος του Αλεξανδρέως, αυτή λειτουργούσε ως καθαρό ταχυδακτυλουργικό τρικ, μιας και ο σκοπός της ήταν να μεταποιεί ένα υγρό σε κάποιο άλλο (συνήθως τον οίνο σε νερό)! Στη «φιλοσοφική λίθο» έριχνες νεράκι και έπαιρνες ίσης ποσότητας κρασί και τανάπαλιν, όπως μας λέει ο πανεπιστήμων στα «Πνευματικά» του.

Το «αυτόματο σπονδείο με κερματοδέκτη» του Ήρωνα



Απλά απλά, μιλάμε για τον πρώτο αυτόματο πωλητή της Ιστορίας! Ο πιστός έριχνε ένα πεντάδραχμο κέρμα στο αγγείο και έπαιρνε αυτόματα αγιασμό. Όπως μας λέει ο Ήρων στα «Πνευματικά», το νόμισμα έπεφτε πάνω στον δίσκο ενός ζυγού και με την εκτροπή του δίσκου από τη θέση του, άνοιγε μια κωνική βαλβίδα που απελευθέρωνε αντίστοιχη (του βάρους του νομίσματος) ποσότητα αγιασμένου ύδατος…

Η Αιολόσφαιρα του Ήρωνα



Πολύ πριν από τον Τζέιμς Βατ και τη Βιομηχανική του Επανάσταση, ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς είχε στα χέρια του την πρώτη ατμομηχανή της ανθρωπότητας! Και πάλι στα «Πνευματικά», ο σπουδαίος επιστήμονας μας λέει πως πάνω από τον λέβητα υπήρχαν δύο σωλήνες και γύρω από τα καμπυλωμένα άκρα τους εδραζόταν μια σφαίρα με δύο ακροφύσια. Όταν θερμαινόταν το νερό του λέβητα, ατμοποιούνταν και -περνώντας από τους δύο κατακόρυφους σωλήνες- εισερχόταν στη σφαίρα και εξερχόταν με ορμή από τα δύο ακροφύσια, εξαναγκάζοντάς τη σφαίρα σε (αντίθετης διεύθυνσης) συνεχή περιστροφή.

O πρόδρομος της ατμομηχανής λίγο έλειψε να φέρει τη Βιομηχανική Επανάσταση στα ελληνιστικά χρόνια, καθώς το μόνο που της έλειπε ήταν μια τροχαλία για τη μετάδοση της κίνησης. Η πρώιμη αυτή τεχνολογική επανάσταση δεν θα συντελούνταν βέβαια ποτέ, καθώς τον πρώτο λόγο ήταν έτοιμοι να πάρουν οι Ρωμαίοι…

Η μαγική κρήνη του Ήρωνα



Εδώ ο Ήρωνας πάντρεψε και πάλι επιστημονική γνώση, τεχνολογική καινοτομία και ολίγον από showbiz, σκαρώνοντας μια ευφυέστατη κρήνη που παραβίαζε φαινομενικά τις αρχές της υδροστατικής πίεσης και των συγκοινωνούντων δοχείων! Κι αυτό γιατί εκτόξευε το νερό ψηλότερα από τη διαθέσιμη στάθμη της δεξαμενής της.

Με έναν δαιμόνιο μηχανισμό αναπλήρωσης του υγρού και την επιστράτευση της αρχής του εγκλωβισμένου αέρα, όπως μας αποκαλύπτει στα «Πνευματικά», ο Ήρωνας μάγευε το κοινό της εποχής με τα παράδοξά του. Η κρήνη εκτόξευε το νερό ψηλότερα απ’ όσο όφειλε και το έκανε μάλιστα αυτόματα, καθώς η διαδικασία ήταν αυτοσυντηρούμενη και συνέχιζε μέχρι να αδειάσει πλήρως η δεξαμενή…

Το «ρομπότ-υπηρέτρια» του Φίλωνα



Η αυτόματη υπηρέτρια του Φίλωνα είναι πράγματι το πρώτο λειτουργικό ρομπότ της ανθρωπότητας! Δεν ήταν παρά ένα ανθρωποειδές σε φυσικό μέγεθος που κρατούσε στο δεξί του χέρι μια οινοχόη. Όταν ο χρήστης τοποθετούσε ένα κύπελλο (κρατήρα) στην παλάμη της «θεραπαινίδας», εκείνη έριχνε αυτόματα κρασί και δευτερευόντως παρείχε επιλογή για ανάμειξη με νερό, κατά την επιθυμία του κύρη της!

Στο εσωτερικό της υπηρέτριας βρίσκονταν δύο στεγανά δοχεία, ένα με κρασί και ένα με νερό, και μέσω ενός πολύπλοκου αρθρωτού μηχανισμού γινόταν όλη η αυτοματοποιημένη δουλειά. Όταν μισογέμιζε το κύπελλο με κρασί, το χέρι κατέβαινε περισσότερο (λόγω βάρους) και η ροή του οίνου σταματούσε. Αν ήθελες (αν συνέχιζες δηλαδή να αφήνεις το κύπελλο στο χέρι της κοπέλας), έρρεε νερό ώστε να αραιώσεις το κρασί σου, κατά την προσφιλή συνήθεια των αρχαίων.

Η υπηρέτρια γέμιζε το κύπελλο με καθαρό οίνο ή αραιωμένο με νερό στην ποσότητα που επιθυμούσες ανάλογα με τη χρονική στιγμή που θα τραβούσες τον κρατήρα από την παλάμη της. Απίστευτο κι όμως αληθινό…

Η ευφυής οινοχόη του Φίλωνα



Την έχουν χαρακτηρίσει ως την πρώτη ποτέ «έξυπνη» συσκευή οικιακής χρήσης στην παγκόσμια ιστορία και μάλλον έχουν δίκιο! Η λειτουργία της ήταν παρόμοια με το ρομπότ-υπηρέτρια, μόνο που εδώ μιλάμε για απλή οινοχόη. Ο Φίλων ο Βυζάντιος έφτιαξε λοιπόν τη «smart» κανάτα της αρχαιότητας, η οποία απελευθέρωνε αυτόματα νερό, κρασί ή νερωμένο κρασί ανάλογα με τη βούληση του οινοχόου.

Ένα κατακόρυφο διάφραγμα χώριζε την οινοχόη σε δύο διαμερίσματα (νερού και κρασιού) και ανάλογα με τις οπές αερισμού που κάλυπτε κάθε φορά ο οινοχόος με τα δάκτυλά του, η κανάτα έκανε όλο το μαγικό! Κάθε επιθυμία των συνδαιτυμόνων γινόταν αμέσως διαταγή για τη μαγική οινοχόη…

Το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβιου



Το υδραυλικό ωρολόγιο του Κτησίβιου ήταν ένα θαύμα του αυτοματισμού με συνεχή λειτουργία χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση! Οι Έλληνες μαγεύτηκαν με τη μέτρηση του χρόνου και επινόησαν, από τον 6ο αιώνα π.Χ. ως το τέλος της αρχαιότητας, μια καταπληκτική συλλογή ρολογιών που χαρακτηρίζεται από απεριόριστη φαντασία, εκπληκτική ποικιλία, υψηλή αισθητική και εξαιρετική εργονομία φυσικά. Από ηλιακά (σκιαθηρικά) ρολόγια, που έδειχναν την ώρα με βάση τη σκιά πάνω σε ειδικά βαθμονομημένη επιφάνεια, μέχρι και υδραυλικά ρολόγια (κλεψύδρες), που στηρίζονταν στη σταθερή και συνεχή ροή ύδατος ανάμεσα σε δύο δοχεία, οι αρχαίοι έκαναν κυριολεκτικά θαύματα στη μέτρηση του χρόνου.

Κανένα βέβαια δεν ήταν σαν το αυτόματο ρολόι του Κτησίβιου, που μπορούσε να λειτουργεί αδιάκοπα χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, υποδεικνύοντας τα 365 διαφορετικά ωράρια του έτους! Ένα ευφυές σύστημα δοχείων συνδεόταν σε μια πηγή νερού και μέσω βαλβίδων ασφαλείας και ελεγκτών στάθμης υδάτων κινούνταν ο δείκτης, ο οποίος υποδείκνυε την ώρα του 24ώρου σε ένα περιστρεφόμενο τύμπανο που περιείχε το διάγραμμα των ωρών της ημέρας και της νύχτας, ανάλογα με την ημερομηνία. Στο τέλος του 24ώρου, το νερό άδειαζε ταχύτατα και η διαδικασία επαναλαμβανόταν στο διηνεκές…

Το υδραυλικό ωρολόγιο του Αρχιμήδη



Το πρώτο ποτέ υδραυλικό ρολόι με χτύπους ήταν πνευματικό παιδί του μεγαλύτερου μαθηματικού του ελληνικού κόσμου. Ήταν ένα πολύπλοκο υδραυλικό ωρολόγιο με πολλά αυτόματα κινούμενα πάρεργα, τα οποία έκαναν τους δυο κίονες της πρόσοψης, μέσω αντίστοιχων κινούμενων δακτυλίων (και δύο αγαλματιδίων), να υποδεικνύουν τις ώρες που διανύονταν και τις ώρες που απέμεναν, αντίστοιχα.

Κάθε ώρα, οι κόρες των οφθαλμών ενός ανθρώπινου προσωπείου άλλαζαν χρώμα και ένα σφαιρίδιο έπεφτε με κρότο σε ένα δοχείο από το (αυτόματα) ανοιγόμενο ράμφος ενός κόρακα! Το νερό χυνόταν ταυτοχρόνως μέσα σε ογκομετρικό δοχείο και σε χρονικό διάστημα μίας ώρας ανατρεπόταν αυτόματα, οπότε δύο φίδια κινούνταν συρίζοντας προς τα πουλιά των δένδρων που σφύριζαν τρομαγμένα. Αυτός κι αν ήταν εντυπωσιακός τρόπος να μαθαίνεις την ώρα!

Το ξυπνητήρι του Αριστοτέλη



Ο Αριστοτέλης δεν ήθελε να περνά τη μέρα του στο κρεβάτι, καθώς δεν είχε χρόνο για ξόδεμα στην οδύσσειά του να αναλύσει λογικά τον κόσμο μας. Γι’ αυτό και αναγκάστηκε νε εφεύρει ένα υδραυλικό ρολόι-ξυπνητήρι ώστε να ξυπνά έπειτα από σύντομο χρονικό διάστημα ύπνου και να επιστρέφει γοργά στη μελέτη του. Η μαρτυρία διασώζεται στον Διογένη τον Λαέρτιο («Βίοι φιλοσόφων»), αν και δεν περιγράφει τη λειτουργία του μηχανισμού του, η οποία βασιζόταν ωστόσο στο αντίστοιχο ξυπνητήρι του Πλάτωνα.

Ένα δοχείο με νερό άδειαζε λοιπόν με προκαθορισμένο ρυθμό εκροής σε ένα άλλο δοχείο που έφερε έναν αρθρωμένο ημισφαιρικό πλωτήρα. Την προαποφασισμένη στιγμή που γέμιζε το δοχείο, ο πλωτήρας ανατρεπόταν και τα σφαιρίδια που ήταν τοποθετημένα στην επίπεδη επιφάνειά του έπεφταν σε ένα μεταλλικό κύπελλο (ή πιάτο) προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο! Όρθιος ο Αριστοτέλης στη στιγμή…

Το ξυπνητήρι του Πλάτωνα



Η πρώτη συσκευή αφύπνισης παγκοσμίως έφερε τη σφραγίδα του σοφού της αρχαιότητας και ξυπνούσε τον Πλάτωνα με σφυρίγματα! Ένα υπερκείμενο κεραμικό δοχείο τροφοδοτούσε μέσω ακροφύσιου ένα δεύτερο δοχείο, αδειάζοντας την προγραμματισμένη χρονική στιγμή με ορμή (μέσω ενός εσωτερικά τοποθετημένου αξονικού σιφωνίου) στο επόμενο κλειστό δοχείο. Ο εγκλωβισμένος αέρας εξερχόταν με πίεση σφυρίζοντας από μια σύριγγα στην κορυφή του.

Μετά τη λειτουργία του μάλιστα το ξυπνητήρι επέστρεφε αυτόματα στην αρχική του κατάσταση, ώστε να επαναρυθμιστεί για την επόμενη αφύπνιση…

Το φορητό ρολόι του Παρμενίωνα



Ένα φορητό δακτυλιοειδές ηλιακό ωρολόγιο έκλεβε όλη τη δόξα στην ελληνική αρχαιότητα. Η λειτουργία του βασιζόταν σε τρεις αρθρωτούς δακτυλίους: ο εξωτερικός ήταν προσανατολισμένος στη διεύθυνση ανατολής-δύσης, ο μεσαίος αποτελούνταν από δύο ημιδακτυλίους που όριζαν τους μήνες για τέσσερα διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη (πόλεις δηλαδή) και ο εσωτερικός δακτύλιος διαιρούνταν σε 12 ίσα τμήματα, που όριζαν τις 12 ώρες.

Κατά τη λειτουργία του ρολογιού, ο ημιδακτύλιος με τα δεδομένα της περιοχής στρεφόταν σε θέση 90 μοιρών και ο εσωτερικός δακτύλιος τοποθετούνταν στον σωστό μήνα, οπότε μια φωτεινή κηλίδα έδειχνε την ακριβή ώρα πάνω στην άντυγα! Το πολύ-ρολόι του Παρμενίωνα υπολόγιζε επίσης γεωγραφικά πλάτη, αζιμούθια και ύψη αστέρων…

Το ατμοτηλεβόλο του Αρχιμήδη



Ο σπουδαιότερος επιστήμονας της αρχαιότητας, όταν δεν έκανε κολοσσιαίες ανακαλύψεις στους τομείς των μαθηματικών, της γεωμετρίας, της φυσικής, της αστρονομίας, της μηχανικής, της υδραυλικής, της αρχιτεκτονικής και της ναυπηγικής, επινοούσε εφευρέσεις με διαχρονική αξία. Ο υδραυλικός κοχλίας, ο ρωμαϊκός ζυγός, το περίφημο υδραυλικό ωρολόγιο με χτύπους, το αστρονομικό πλανητάριο, τα πανίσχυρα βαρούλκα, η ναυπήγηση της γιγάντιας «Συρακουσίας» και οι φοβερές πολιορκητικές μηχανές είναι μερικά μόνο από τα απίστευτα επιτεύγματά του.

Το ατμοτηλεβόλο εντασσόταν στην πολιορκητική τεχνολογία του και ήταν ένα κανόνι που λειτουργούσε με ατμό! Αποτελούνταν από έναν μεταλλικό κυλινδρικό λέβητα που έφερε πάνω του (συνδεμένο με στρόφιγγα) ένα κλειστό δοχείο με νερό. Ο λέβητας είχε στο ανοιχτό του άκρο μια ενσωματωμένη ξύλινη κάννη, στην οποία τοποθετούνταν η προς εκτόξευση λίθινη σφαίρα. Όταν ο λέβητας αποκτούσε με φωτιά την κατάλληλη θερμοκρασία, ο στρατιώτης άνοιγε τη στρόφιγγα, το νερό έπεφτε στον λέβητα, εξατμιζόταν ταχύτατα, η ξύλινη δοκός έσπαζε και η σφαίρα εκτοξευόταν.

Το βεληνεκές της σφαίρας ρυθμιζόταν από την κλίση του όπλου και την επιλεγμένη αντοχή της ξύλινης δοκού. Το φοβερό και τρομερό ατμοτηλεβόλο του Αρχιμήδη επανασχεδίασε αιώνες αργότερα κανείς άλλος από τονΛεονάρντο Ντα Βίντσι

Η Κούπα του Δικαίου του Πυθαγόρα



Ο περιβόητος φιλόσοφος και μαθηματικός ήθελε να διδάξει στους μαθητές του τις αρχές του μέτρου στη ζωή, κάνοντάς τους να ζουν με δικαιοσύνη και αρετή. Κι έτσι έφτιαξε ένα διδακτικό κύπελλο που συνόψιζε τη συλλογιστική του. Το «έξυπνο» κύπελλο κρασιού του Πυθαγόρα έφερε μια γραμμή, που καθόριζε το όριο πλήρωσης, και ένα αξονικό ή καμπύλο σιφώνιο. Όταν κάποιος το γέμιζε υπερβολικά, η στάθμη του υγρού κάλυπτε το σιφώνιο και άδειαζε αυτόματα!

Η Κούπα του Δικαίου έλεγε δηλαδή ότι όταν ξεπεράσεις το μέτρο (και διαπράξεις ύβρη), δεν θα χάσεις μόνο αυτά που ξεπέρασαν το όριο, αλλά και όσα είχες αποκτήσει μέχρι τότε…

Ο «υδραυλικός τηλέγραφος» του Αινεία



Οι τηλεπικοινωνίες καθόρισαν και καθορίζουν την τύχη των πολιτισμών και οι αρχαίοι Έλληνες έριξαν μεγάλο βάρος εδώ. Χωρίς τη σπουδαία αυτή γνώση εξάλλου ούτε η εξάπλωση των ελληνικών πόλεων-κρατών σε όλη τη Μεσόγειο ούτε η περίφημη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν θα είχαν καρποφορήσει. Ο ελληνικός κόσμος χρησιμοποίησε την απλή πυρσεία (μετάδοση μηνυμάτων με φωτιά) και έφτιαξε ένα εκτεταμένο δίκτυο φρυκτωριών (σταθμών αναμετάδοσης του μηνύματος), αν και δεν έμεινε εκεί.

Η ανάγκη για ταχεία μετάδοση πολλαπλών και διαφορετικών μηνυμάτων οδήγησε τους προγόνους μας στη σύλληψη του «υδραυλικού τηλέγραφου» (4ος αιώνας π.Χ.), μιας εκπληκτικής υδραυλικής συσκευής που απαιτούσε τη χρήση ενός μόνο πυρσού για τη μετάδοση προσυμφωνημένων μηνυμάτων!

Τη μέθοδο περιέγραψε ο Αινείας ο Τακτικός κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στα «Πολιορκητικά» του και όπως μας λέει ο Πολύβιος (στην «Ιστορία» του), ο «υδραυλικός τηλέγραφος» χρησιμοποιήθηκε πρωτίστως για την ταχεία μεταφορά μηνυμάτων στην αχανή αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σε κατάλληλα επιλεγμένα υψώματα λοιπόν, αγγελιοφόροι χρησιμοποιούν ισομεγέθη πήλινα ή μεταλλικά δοχεία με νερό, όπου επιπλέουν πλωτήρες από φελλό λίγο στενότεροι των στομίων, στη μέση των οποίων είναι στερεωμένοι ράβδοι διαιρεμένοι σε ίσα μέρη με αναγραμμένα προσυμφωνημένα μηνύματα, π.χ. «Ήρθαν ιππείς στη χώρα».

Ο χειριστής-«πομπός» δίνει σήμα ανεβάζοντας έναν αναμμένο πυρσό στον χειριστή-«δέκτη» για την αποστολή μηνύματος, περιμένει την ανύψωση του πυρσού του «δέκτη» για επιβεβαίωση και κατόπιν, κατεβάζοντας τον πυρσό, απελευθερώνουν ταυτόχρονα δύο ισομεγέθεις αυλίσκους εκκένωσης των συσκευών τους. Όταν φανεί στη συσκευή του «πομπού» το επιθυμητό μήνυμα, ο χειριστής-«πομπός» ανεβάζοντας τον πυρσό δίνει σήμα στον «δέκτη» για το ταυτόχρονο σταμάτημα της εκροής. Λόγω της ομοιότητας των συσκευών, των στομίων εκροής αλλά και της ίδιας στάθμης του ύδατος, το επιθυμητό προσυμφωνημένο μήνυμα εμφανίζεται στη συσκευή του «δέκτη».

Ο αστρολάβος του Πτολεμαίου



Τα GPS των αρχαίων Ελλήνων ήταν ένα εξαιρετικό αστρονομικό όργανο που απεικόνιζε την ουράνια σφαίρα και χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του γεωγραφικού μήκους και πλάτους των παρατηρούμενων άστρων από οποιοδήποτε μέρος της Γης, αλλά και για τη μέτρηση της απόστασης Ηλίου-Σελήνης. Αποτελούνταν από επτά ομόκεντρους αρθρωτούς δακτυλίους που έδειχναν μεσημβρινούς, πόλους και ισημερινό, οριζόντιες και κατακόρυφες, την κατεύθυνση του Ηλίου, την ημερήσια περιστροφή της γήινης σφαίρας, τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη των αστέρων, ακόμα και τη σκοπευτική διάταξη.

Ήταν ένα πραγματικό αστρονομικό πολυμηχάνημα που συνόψιζε τη γεωγραφική και αστρονομική γνώση Ελλήνων, Βαβυλωνίων κ.λπ. Ο Πτολεμαίος το περιγράφει αναλυτικά στη σπουδαία «Μαθηματική σύνταξη»…

Η «ιπτάμενη περιστερά» του Αρχύτα



Αρχαία ελληνική τεχνολογία χωρίς πτητικές μηχανές δεν γίνεται! Και η ιπτάμενη περιστερά του Αρχύτα του Ταραντίνου ήταν η πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή της αρχαιότητας. Αποτελούνταν από ένα ελαφρύ αλλά στιβαρό κέλυφος που είχε τη μορφή περιστεριού και έφερε εσωτερικά την κύστη ενός μεγάλου ζώου.

Η αεροδυναμική περιστερά ήταν τοποθετημένη με το άνοιγμα της κύστης προσαρμοσμένο στο ανοικτό άκρο ενός θερμαινόμενου στεγανού λέβητα (ή μιας ισχυρής εμβολοφόρας αεραντλίας). Όταν η πίεση του ατμού (ή του αέρα) υπερέβαινε τη μηχανική αντοχή της σύνδεσης, η περιστερά εκτοξευόταν και συνέχιζε την πτήση της για μερικές εκατοντάδες μέτρα με τη βοήθεια της ορμής του εξερχόμενου πεπιεσμένου αέρα της κύστης, σύμφωνα με τις αρχές της αεροδυναμικής!
apocalypsejohn.com


ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading

Η ανθελληνική στάση του υπουργείου Παιδείας, με την προώθηση 4 βιβλίων «κοινής ιστορίας βαλκανικών χωρών»....


....για την μεθοδική άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικού αποχρωματισμού των Ελλήνων ; ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΡΜΕΙΔΗ

24/6/2016

[ο συνωστισμός.......]

Η ανθελληνική στάση του υπουργείου Παιδείας, με την προώθηση 4 βιβλίων «κοινής ιστορίας βαλκανικών χωρών» και της ιστορίας της 6ης τάξεως του Δημοτικού για την μεθοδική άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικού αποχρωματισμού των Ελλήνων ;

Εν περιλήψει το ιστορικό της 6ης τάξεως Δημοτικού και των 4 βιβλίων κοινής ιστορίας των βαλκανικών χωρών του CDRSEE.
Το βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού που ήδη διδάσκεται, πίσω από το μεταρρυθμιστικό του περιτύλιγμα, αποτελεί τον «δούρειο ίππο» του οικονομικού φιλελευθερισμού και της νεοταξικής παγκοσμιοποιήσεως. Είναι πρώτη φορά που σχολικά βιβλία συγγράφηκαν έπειτα από διαγωνισμό, τον οποίο προκήρυξε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σύμφωνα με το νέο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Σπουδών.

Το βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού, έρχεται σε αντίθεση με ομόφωνες αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων, παραποιεί την Ιστορία, απενοχοποιεί τον τουρκικό εθνικισμό, αποσιωπά τις διώξεις των χριστιανικών πληθυσμών και προσβάλλει ιδιαίτερα τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, Θράκης και Κωνσταντινουπόλεως που υπέστησαν Γενοκτονία.
Στη σελίδα 100 στο παράρτημα 4 με τίτλο : Μικρασία: εκστρατεία και καταστροφή (Ιστορία ΣΤ Δημοτικού Ο.Ε.Δ.Β) εις την τελευταία παράγραφο της σελίδος αναφέρει :

Ένα χρόνο μετά, οι τουρκικές δυνάμεις, με ηγέτη τον Κεμάλ, επιτίθενται και αναγκάζουν τα ελληνικά στρατεύματα να υποχωρήσουν προς τα παράλια. Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα. Όπου το δράμα του Ελληνισμού στην Σμύρνη εμφανίζεται ως αναχώρηση για διακοπές.

Επίσης εις την ίδια σελίδα 100, δίπλα εις τον χάρτη των κινήσεων του ελληνικού στρατού κατά την διάρκεια της εκστρατείας στη Μικρά Ασία, υπάρχει ένα γλωσσάριο όπου μεταξύ των άλλων λέξεων αναφέρει και το όνομα Κεμάλ Αττατούρκ και λέγει : ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας [!!!!!!!!] .
Δηλαδή παρουσιάζεται ο ηθικός αυτουργός της Γενοκτονίας, ως ηγέτης του «απελευθερωτικού» αγώνος των Τούρκων.

Όπου συγγραφείς είναι : Μαρία Ρεπούση – Επίκουρος καθηγήτρια Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης [*α], η Χαρίκλεια Ανδρεάδου - Εκπαιδευτικό Π.Ε., ο

Αριστείδης Πουταχίδη – Εκπαιδευτικό Π.Ε. και ο Αρμόδιος Τσιβάς.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα http://www.see-jhp.org/hw_download.html το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλιώσεως στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι ένας Μη Κυβερνητικός Οργανισμός Μ.Κ.Ο. ο οποίος χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων και από την USAID, Foundations of Open Society, κυβερνήσεις διαφόρων Ευρωπαϊκών χωρών, καθώς δε και από ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως τα Τσιμέντα Τιτάν, την Εταιρεία Coca-Cola HBN, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς και την Alpha Bank.

Το «Κέντρου Δημοκρατίας και Συμφιλιώσεως στη Νοτιοανατολική Ευρώπη»έχει εκδώσει μια σειρά τεσσάρων τόμων εναλλακτικής διδασκαλίας τα οποία προωθούνται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Γενικά στα βιβλία αυτά στα οποία δήθεν έχει καταγραφεί μια «Κοινή Ιστορία των Βαλκανικών Χωρών», παρατηρείται πως αφανίζεται η Ελληνική ιστορία και επιχειρείται μεθοδικά άμβλωση της Ελληνικής ιστορικής μνήμης και εθνικός αποχρωματισμός των Ελλήνων. Επιπλέον επιχειρείται προετοιμασία για χωρίς αντιδράσεις επιβολή στα Βαλκάνια μια νέας τάξης πραγμάτων, η οποία ευνοεί τους Σλάβους και τους Τούρκους. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο Ρουμάνος και ο Τούρκος που έγραψαν τον α’ τόμο, η Ρουμάνα που έγραψε τον β’ τόμο, ο Βούλγαρος που έγραψε τον γ’ τόμο και η Κροάτισσα που έγραψε το δ’ τόμο έθαψαν κυριολεκτικά την Ελλάδα και την Ελληνική ιστορία.
Λεπτομερέστερη ανάλυση του προβλήματος από τον Ακαδημαϊκό Παναγιώτη Ήφαιστο : [http://www.antibaro.gr/istoria.php καιhttp://www.ifestos.edu.gr/59.htm]

[*α] Η απάντηση για τον συνωστισμό των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης την δίδει ο τότε Αμερικανός Γενικός πρέσβης των Η.Π.Α. σε συνέντευξή του το 1922 εις την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Σταρς» :

Οι δηλώσεις για τις σφαγές των Τούρκων από τον Αμερικανό Γενικό πρέσβη στην Σμύρνη εις την εφημερίδα «Ουάσιγκτον Στάρς» το 1922


George Horton
«…Δεν πρέπει ,επίσης, να λησμονούμε ότι αι τουρκικαί σφαγαί κατά τας οποίας άνω του ενός εκατομμύριου(Έλληνες) απωλέσθησαν, είναι σχετικώς πρόσφαται και οι Τούρκοι , μετά των οποίων διαπραγματευόμεθα, είναι, ως επί το πλείστον, οι ίδιοι εκείνοι οι άνθρωποι των οποίων τα χέρια είναι βουτηγμένα εις όλο αυτό το αίμα.

Πρέπει να επιδείξουν κάποιο ίχνος μεταμελείας

και καταλήγων εκφράζω την αγανάκτησιν μου ως Αμερικανού δια τον χαρακτηρισμό του Μουσταφά Κεμάλ ως «Γ. Ουάσιγκτον» της Τουρκίας.
Είναι ένας αρχιδολοφόνος και η δημοκρατία του μια καταισχύνη εδραιωμένη εις το αίμα και συντηρούμενη με τους απαγχονισμούς χιλιάδων συμπατριωτών»

…Οι Τούρκοι ήσαν σύμμαχοι των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και ίσως οι πιο πολύτιμοι. Στην πραγματικότητα όλος ο χρυσός εξαφανίσθηκε απ’ την Τουρκία και είναι πρόδηλο πού θα ήταν δυνατό να πάει. Η Τουρκική Αυτοκρατορία λεηλατήθηκε έναντι σιταριού και άλλων τροφίμων. Πολλές αμαξοστοιχίες φορτωμένες µε τρόφιμα µε την επιγραφή «Berlin» εκινούντο µε μεγάλη συχνότητα προς την Κωνσταντινούπολη απ’ τη Σμύρνη κι από άλλα μακρυνά σημεία… (σ.σ Όσον αφορά την σιδηροδρομική γραμμή Αμβούργο – Βαγδάτη, υπάρχουν εκτενή αποσπάσματα στο έργο του «Morgenthau», που εξηγεί τι ακριβώς ήθελαν να πετύχουν οι Γερμανοί. Την εκμετάλλευση όλων των υδρογονανθράκων…)

Η δημιουργία του Μουσταφά Κεµάλ από μερικές Χριστιανικές χώρες υπήρξε µια απ’ τις πιο ασύνετες, πιο ολέθριες και πιο επικίνδυνες ενέργειες που διέπραξε ποτέ η δυτική διπλωματία, δολοπλοκία και αντιζηλία. Υπάρχει ανάµεσα στους Μωαμεθανούς µια παράδοση ότι ο Τούρκος είναι η «Σπάθη του Αλλάχ», ο «υπερασπιστής του Ισλάμ» και η« μάστιξ εναντίον των απίστων». Επειδή όμως ο Τούρκος είναι διανοητικά ο κατώτερος απ’ τους Μωαμεθανούς, µε κανένα ή το πολύ µε πολύ λίγα απ’ τα χαρίσματα και επιτεύγματα του πολιτισμού και χωρίς πολιτισμένη ιστορία, οι άλλοι μαθητές του Προφήτου δεν τον θεωρούσαν διανοητικά ή ηθικά ίσο τους. 

Μόνο σε ένα ιδιαίτερο σημείο προχώρησε ο Τούρκος πάντοτε ανάλογα µε την εποχή κι αυτό είναι ο τρόπος µε τον οποίο πολεμά. Ίσως είναι το µόνο παράδειγμα ενός μεγάλου και επιστημονικά πολεμικού λαού, ο οποίος δεν είναι μεγάλος σε τίποτε άλλο. Ο Τούρκος καταστρέφει, αλλά δεν οικοδομεί. Ακόμα και οι άλλοι Μωαμεθανοί που είχαν υποταχθεί στην βάναυση και εξοντωτική εξουσία του πάντοτε αγωνίζονταν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτή και συνεργάσθηκαν μαζί του µόνο στην κοινή δράση εναντίον των Χριστιανών.

Το καταλαβαίνω πολύ καλά, απάντησε ο Ταλαάτ, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ανορθώσουμε τη χώρα με τους δικούς μας πόρους και τα δικά μας μέσα. Σκοπός είναι να επωφεληθούμε από τη βοήθεια των Γερμανών…



Henry Morgenthau 

Αποσπάσματα από τον Henry Morgenthau (σ.σ το βιβλίο του έχει πρώτη έκδοση το 1918! Δεν άντεξε να βλέπει αυτά που έκαναν οι Τούρκοι και ζήτησε να φύγει από την Τουρκία… σε κάποια σημεία, σταματά την αφήγηση και λέει δεν μπορώ, να περιγράψω αυτά που έχω δει!)
Τούρκος βουλευτής τον Ιανουάριο του 1914, μου ανέφερε τις λεπτομέρειες της συζητήσεως με τον Ταλαάτ.
-Γιατί παραχωρείτε στη Γερμανία τη διοίκηση της χώρας; Δεν καταλαβαίνετε ότι με την στρατιωτική αποστολή η Γερμανία σκοπεύει να κάνει την Τουρκία αποικία της, όπως έκαναν οι Άγγλοι την Αίγυπτο;

Το καταλαβαίνω πολύ καλά, απάντησε ο Ταλαάτ, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ανορθώσουμε τη χώρα με τους δικούς μας πόρους και τα δικά μας μέσα. Σκοπός είναι να επωφεληθούμε από τη βοήθεια των Γερμανών…

…Ο Λίμαν φον Σάντερς, που είχε έρθει το Δεκέμβριο του 1913, ασκούσε μεγάλη επιρροή στον τουρκικό στρατό… Τον Ιανουάριο του 1914, επτά μήνες πριν την κήρυξη του πολέμου, η θέση της Γερμανίας στον τουρκικό στρατό ήταν η εξής : Ένας Γερμανός στρατηγός αρχηγός του τουρκικού Επιτελείου και άλλος ένας ήταν γενικός επιθεωρητής. Είκοσι Γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί είχαν διοικητικές θέσεις μεγάλης σημασίας και ο γερμανόφιλος Εμβέρ ήταν υπουργός Στρατιωτικών.

Πριν τον πόλεμο… ξεπουλάμε κάτι ξένα ομόλογα …το έχουν ξανακάνει;;;
Ο Βαγγενχάιμ λοιπόν μου είπε ότι ο Κάιζερ ρώτησε επίσημα τον καθένα ξεχωριστά: «Είστε έτοιμος για πόλεμο;» Όλοι απάντησαν «ναι», εκτός από τους επενδυτές. Οι τελευταίοι είχαν πει ότι χρειάζονταν δύο εβδομάδες για να πουλήσουν τις ξένες ομολογίες που κατείχαν και να συνάψουν δάνεια…
Η σύσκεψη έγινε στις 5 Ιουλίου και το τελεσίγραφο της αυστριακής κυβερνήσεως επιδόθηκε στη Σερβίας στις 22 Ιουλίου! Πρόκειται ακριβώς για το διάλειμμα των δύο εβδομάδων που είχαν ζητήσει οι οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Τα δεδομένα όλων των χρηματιστηρίων δείχνουν ότι οι Γερμανοί τραπεζίτες χρησιμοποίησαν επωφελώς αυτό το χρονικό διάστημα…

…Από την εποχή που οι Γερμανοί κατέστρωσαν τα σχέδιά τους για επέκταση στη Μικρά Ασία, θεωρούν τους Έλληνες αυτής της χώρας εμπόδιο στις βλέψεις τους. Αυτό το εμπόδιο ορθώνεται ως φυσικός φραγμός στο δρόμο των Γερμανών προς τον Περσικό κόλπο, όπως η Σερβία στην Ευρώπη. Όσοι έχουν διαβάσει , έστω κι επιφανειακά, την παγγερμανική φιλολογία, γνωρίζουν τη μέθοδο που προτείνεται για την αντιμετώπιση των πληθυσμών που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση της Γερμανίας. 

Εννοώ τον εκτοπισμό των κατοίκων. Η βίαιη εξορία ολόκληρων λαών, που μεταφέρονται σα ζώα από τη μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη είναι μέρος του κατακτητικού προγράμματος της Γερμανίας. Η μέθοδος, που είχε εφαρμοστεί στην Πολωνία, το Βέλγιο και τη Σερβία, εφαρμόστηκε με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο, όπως θα αφηγηθώ στην Αρμενία. Ενεργώντας με προτροπή της Γερμανίας, η Τουρκία είχε αρχίσει να εφαρμόζει το μέτρο της εκτόπισης στους Έλληνες υπηκόους της στη Μικρά Ασία. Τρία χρόνια αργότερα , ο Γερμανός ναύαρχος Ούζεντομ, που ναυλοχούσε στα Δαρδανέλλια στη διάρκεια του βομβαρδισμού τους – από τον αγγλικό στόλο, μου είπε ότι οι Γερμανοί ήταν εκείνοι που «είχαν προτείνει πιεστικά να απομακρυνθούν οι Έλληνες από τα παράλια». 

Κατά τον φον Ούζεντομ, τα κίνητρα των Γερμανών ήταν καθαρά στρατιωτικά. Δεν είμαι βέβαιος αν ο Ταλαάτ και οι συνέταιροί του είχαν αντιληφθεί ότι έπαιζαν το παιχνίδι της Γερμανίας, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι Γερμανοί τους παρότρυναν συνεχώς σε αυτό το εγχείρημα. Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι χαρακτηριστικά του συστήματος που εφαρμόστηκε στις σφαγές των Αρμενίων. Οι Τούρκοι κυβερνητικοί υπάλληλοι ορμούσαν βάρβαρα στα θύματά τους, τα συγκέντρωναν σε ομάδες και τα οδηγούσαν στα πλοία, χωρίζοντας τα από τις οικογένειές τους και μη επιτρέποντάς τους να τακτοποιήσουν τις ιδιωτικές υποθέσεις τους. Το σχέδιο ήταν να στείλουν τους Έλληνες Οθωμανούς στα νησιά του Αιγαίου…

…Το ότι οι Γερμανοί διήθυναν την επιστράτευση (σ.σ μιλά για πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ολοφάνερο. Οι αποδείξεις είναι πολλές. Αρκούμαι να αναφέρω ότι έκαναν επιτάξεις στο δικό τους όνομα και για τις δικές τους ανάγκες. Έχω στα χέρια μου φωτοαντίγραφο μια αποδείξεως επιταγής, που έχει την υπογραφή του Χούμαν, του Γερμανού ναυτικού ακολούθου. Πρόκειται για την επίταξη ενός φορτίου τσίπουρου. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1914 και αναφέρει «Το φορτίο του ατμοπλοίου «Ντεριντζέ» , για το οποίο μου γράφετε στην επιστολή σας της 26ης τρέχοντος , έχει επιταχθεί από εμένα και την γερμανική κυβέρνηση».
Είναι φανερό ότι η Γερμανία ήταν ο κυρίαρχος στην Κωνσταντινούπολη ακόμα και πριν την είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο.

Έλεγχος του Τύπου τότε, φανταστείτε σήμερα…

…»Σύμφωνα με πληροφορίες ανταποκριτών από τα Δαρδανέλλια, φαίνεται ότι οι περισσότερες από τις οβίδες που εκτόξευσαν οι Γάλλοι και οι Άγγλοι στη διάρκεια του τελευταίου βομβαρδισμού ήτο αμερικανικής προελεύσεως.»
Την εποχή εκείνη η γερμανική πρεσβεία είχε τον έλεγχο της «Ικνταμ» και την κατηύθυνε σύμφωνα με τα συμφέροντα της γερμανικής προπαγάνδος. Μια δήλωση όπως η η παραπάνω, που θα ενσταλαζόταν στα μυαλά ευεπηρέαστων και φανατικών Τούρκων, θα μπορούσε να έχει τραγικά αποτελέσματα. Έτσι, αποφάσισα να αποταθώ στον άνθρωπο που θεωρούσα κύριο υπεύθυνο γι’ αυτή την επίθεση. Τον Γερμανό πρεσβευτή.

Στην αρχή ο Βάγγενχαιμ με διαβεβαίωσε για την αθωότητά του. Ήταν πράος σαν παιδάκι, καθώς διαμαρτυρόταν, λέγοντας ότι δεν είχε ιδέα για το όλο ζήτημα. Του επέστησα την προσοχή στο γεγονός ότι τα γραφόμενα της «Ικντάμ» ήταν σχεδόν ταυτόσημα με τα όσα μου είχε πει ο ίδιος πριν από λίγες μέρες και ότι η εφημερίδα σε ορισμένα σημεία επαναλάμβανε από λέξη τα λεγόμενά του.
«Ή γράψατε το άρθρο ο ίδιος» του είπα «ή καλέσατε τον αρθρογράφο και του δώσατε την κεντρική ιδέα».

Ο Βαγγενχάιμ κατάλαβε ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος να αρνείται.
«¨Λοιπόν» είπε ρίχνοντας το κεφάλι του προς τα πίσω, «τι σκοπεύετε να κάνετε για αυτό;»

Η στάση του με ερέθισε και αποφάσισα να περάσω στην αντεπίθεση.

“Θα σας πω τι πρόκειται να κάνω και νομίζω ότι θα τα καταφέρω να πραγματοποιήσω τις απειλές μου. Ή θα σταματήσετε να υποκινείται αντιαμερικανικά αισθήματα στην Τουρκία ή θα ξεκινήσω κι εγώ μια εκστρατεία υποκινήσεως αντιγερμανικών αισθημάτων σ’ αυτή τη χώρα”.
“Ξέρετε βαρόνε το έδαφος σ’ αυτή τη χώρα είναι πολύ γλυστερό κάτω από τα πόδια σας. Γνωρίζετε ότι στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί είναι πιο δημοφιλείς εδώ, από εσάς. 

Ας υποθέσουμε πως βγαίνω έξω και λέω στους Τούρκους ότι απλώς τους χρησιμοποιείτε για τους δικούς σας σκοπούς ότι δεν τους βλέπετε σαν συμμάχους, αλλά σαν πιόνια (σ.σ για αυτό ονομάσαμε την Τουρκία χτες ως πιόνι!!!) στο παιχνίδι που παίζετε. Υποκινώντας αντιαμερικανικά αισθήματα αγγίζετε την πιο ευαίσθητη χορδή μου. Εκθέτετε τα αμερικανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα στις επιθέσεις των Τούρκων. Κανείς δεν ξέρει τι είναι ικανοί να κάνουν οι τελευταίοι αν πειστούν ότι οι συγγενείς τους σκοτώνονται από αμερικανικές σφαίρες. Αν δεν σταματήσετε αμέσως, θα γεμίσω σε τρεις εβδομάδες όλη την Τουρκία με μίσος κατά των Γερμανών. Θα είναι μία μάχη ανάμεσά μας και είμαι έτοιμος να την δώσω”.

Η στάση του Βαγγενχάιμ άλλαξε αμέσως. Γύρισε, έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και πήρε ένα συμβιβαστικό, σχεδόν τρυφερό ύφος.
«Ελάτε ας συμφιλιωθούμε» είπε. «Βλέπω πως έχετε δίκιο. Βλέπω ότι παρόμοιες επιθέσεις θα μπορούσαν να θίξουν τους φίλους σας τους ιεραποστόλους. Σας υπόσχομαι ότι θα σταματήσουν.»

Από εκείνη τη μέρα, ο τουρκικός τύπος, δεν έκανε ούτε την παραμικρή εχθρική νύξη για τις Η.Π.Α. Ο απότομος τρόπος που σταμάτησαν οι επιθέσεις μου απέδειξε οι Γερμανοί είχαν επιβάλλει και στην Τουρκία ένα από τα πιο αγαπημένα τους τεχνάσματα. Τον απόλυτο κυβερνητικό έλεγχο του Τύπου !

Όπως επίσης το ακόλουθο Τουρκικό έγγραφο :

Έγγραφο αποκαλύπτει τα χυδαία ψεύδη του συνωστισμού της Σμύρνης το 1922 !


Έγγραφο - διαταγή του Διοικητού της Σμύρνης, σε Οθωμανική γραφή, μεταφρασμένο από Σύλλογο Ελλήνων Μικρασιατών.
Το πρωτότυπο Φυλάσσεται στα Ιστορικά Αρχεία της Άγκυρας, το παρόν τρίπτυχο ανήκει στό Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.

ΠΗΓΗ http://pirforosellin.blogspot.gr/2016/06/4.html?spref=fb

ΑΝ σας άρεσε αυτό το άρθρο κάντε κλίκ..ΕΔΩ...  για να είστε οι πιο ενημερωμένοι αναγνώστες του διαδικτύου
Continue reading